‘De gemeente als barmhartige Samaritaan’

Gemeente Noordenveld

Ik schrijf dit stukje, voor ieder die het lezen wil. Dit keer speciaal voor mijn geinteresseerde lezeres Akke (94) uit Yde. En dat terwijl ze dit niet eens zelf kan lezen. De ogen en ook andere zintuigen worden minder. Nee, lezers Tante Akke wordt voorgelezen door achternicht Sieneke uit Roden. Groter compliment kan ik als columnist niet krijgen... mijn stukje wordt voorgelezen. Aan iemand die het niet zelf meer kan lezen, maar nog altijd goed bij de tijd is. Toen er laatst een cultureel centrum in Yde geopend werd vroegen ze Akke wat te zeggen... Zonder papier kweet ze zich van haar taak. Wist het vervolgens zo aan mij voor te dragen. Nee niet mis die Akke, maar met haar zelf gaat het langzamerhand wel wat minder. “Ben der host flauw van. Schaaj de mor met oet...” vertrouwde ze me toe. Nee lezers, zo iemand moet je dat niet uit het hoofd praten. Begrip, dat verdient ze. Ze voelt de knellende zorg langzaam op zich afkomen. Na de transitie bent je op het apparaat van de gemeente aangewezen... Lekker dicht bij de mensen, afgeschoven door het rijk. In de voorvergaderingen bij de fracties in de gemeente Noordenveld was al te merken, dat men de bui zag aankomen. De opmerkelijke fractievoorzitter van gemeentebelangen Ellen van den Haven verzuchtte “voor mij slaat de geur van de oude Diaconie er van af...” Jeroen Westendorp vond dat nu juist heel positief... Kreeg de kerk eindelijk weer de kans, de traditionele functie weer uit te oefenen... De gemeente kan het het best beoordelen of het beter kan, maar vooral of het goedkoper kan. Het rijk loopt in het vervolg schouderophalend aan de hulpbehoeftige voorbij. De Gemeente wordt in de rol gedrukt van de diaconale hulp. Of beter nog, zoals Jeroen Westendorp (CU) het noemde: in de rol van de Barmhartige Samaritaan. Uit Lucas 10 voegde Jeroen er ten overvloede aan toe. “Of de wethouder (Alssema, CDA) ook de PGB’s als een vorm van barmhartigheid beschouwt...” vroeg Anne Doornbos (PvdA) van huis uit ook goed thuis in de Tale Kanaan’s... Net als de wethouder, die de vraag handig omzeilde, bang in een theologische discussie te belanden. Die vreten tijd. Weet Gerrit uit ervaring. Dat deed het debat sowieso al. Detry Hekman, talentvol commissielid van de VVD dacht in het begin, dat de raad in een TGV zou stappen, die in sneltreinvaart het zorgvraagstuk zou afronden. Ik heb nog 4 minuten over, van de 10, stelde ze vergenoegd vast, wie wil die van mij hebben?... Dat sloeg helaas op haar voorgangster in het debat, de struise Tineke Nieboer van lijst Groen Noordenveld. Die had zich diep in de materie ingegraven, zoals gewoonlijk... Zo diep, dat ze de tijd vergat en ook nog verontwaardigd was dat commissievoorzitter Marry Brink haar dat had aangezegd.  “U heeft helemaal niet gezegd, dat ik nog maar 10 minuten heb.” Zei Tineke... Zij was echter de enige. Jammer van dit kundige raadslid, die zo kunstig en rond het begrip “breed draagvlak” kan uitspreken. Sinds ik daar een grapje over maakte laat ze dit jammer genoeg achterwege. Woensdag kwam ze nog wel in de buurt, door het gevoerde debat daarover “raadsbreed” te noemen. Breedsprakig ook nog, zodat schrijver dezes langzaam aan “geradbraakt” raakte. Ik dommelde letterlijk even weg. Maar het ‘alziend oog van de burgervader Hans van der Laan, die hier op Aarde Zijt’, was het niet ontgaan. Na afloop wees hij me dr fijntjes op, zodat ik het moede hoofd beschaamd boog. Volgens Gerard Willenborg, de groot uitgevallen welsprekendheid van het CDA zou staatssecretaris van Rijn ook beschaamd het hoofd moeten buigen...
Van Rijn (3×) oh Harlekijn, wat doet ge Uw ouders aan...
Om daarop te vervolgen, dat hij ruimschoots binnen de tijd zou blijven. Jaja de theorie. De praktijk was, dat ook Gerard door voorzitter Marry tot de tijdsorde geroepen moest worden. Nu was het agendapunt WMO ook uitgebreid met het Jeugdbeleid. Om tijd te sparen. Veel hielp het niet. Het sociaal domein, zoals het tegenwoordig heet kenmerkt zich nu eenmaal door breedsprakigheid...  Dus werd het laat. Veel te laat... Want ook de problematiek rond de kleine kernen stond op de agenda. Dat trekt weer heel wat boeren en buitenlui, die op uitbreiding dan wel inperking azen. Bij die laatste categorie hoort zeker inspreekster mw. Koning uit Een. Zij liet weten wat een verkeersdrempel voor impact op het woongenot van  aanwonenden heeft. Er werd op gereageerd door Waals (LGN) Hij zal zich bij Koning niet geliefd hebben gemaakt, met zijn opmerking dat ze aan het verkeerde adres was met haar klachten.
Zo werd het weer zo laat, dat voorzitter Marry Brink met het voorstel kwam, de 2de termijn maar over 2 weken te houden. Tja je bent mooi klaar als je bij de knellende zorg afhankelijk bent van een gemeentelijk apparaat. Die na heel lang beraad op bevel van het rijk met “maatwerk” nee moeten verkopen. Ben je als zorgafnemer mooi klaar mee. Nu ken ik uit de zondagschool het verhaal van de Barmhartige Samaritaan. Een geslagen en beroofde man, die aan de kant van de weg door een ieder die passeert, aan zijn lot wordt overgelaten. Behalve door de Samaritaan. De Allochtoon van zijn tijd...
Je bent niet jarig als je dr afhankelijk van bent. Tante Akke begrijpt dat als geen ander. Die ziet het spook van de Samaritaan al naderen. Mooi klaar mee. Mijn trouwe lezeres. As t over de politiek gait vin k et neit zo leuk. Vertrouwde ze me toe. Geen wonder de politiek gaat over de zorg. Daor is ze flauw van...

UIT DE KRANT