‘De laatste ‘Ik groet u’. ‘Moi’

Gemeente Westerkwartier
Het zal je maar gebeuren, de keet in brand of betrokken bij een ongeval. 112 Is dan snel ingetoetst. Tenminste als de brand op tijd ontdekt wordt. Brandmelders zijn gelukkig al in veel woningen geplaatst en kunnen het eerste signaal geven van onheil. Een paar emmers water kunnen dan veel ellende voorkomen, maar niet overal wordt de brand direct ontdekt. Een paar seconden kan ook uitlopen op uren smeulen tot ineens alles in lichterlaaie staat. Door het te laat ontdekken kan de brandweer intussen nog niets betekenen. Wat in lichterlaaie aangaat? Ik zal een jaar of 7 zijn geweest. Terwijl ik op mijn fietsje door het nog kleine Leek reed, kwam ik terecht bij de Touwbaan achter de van Panhuyslaan. Tot 1965 had Leek een touwbaan. Het was één van de oudste industrieën van Leek, welke in 1884 door Sjoerd van der Baan, touwslager van beroep, werd gevestigd in de gemeente Leek. In 1965 werd de touwbaan gesloten. Toen ik stilstond met mijn fietsje ontdekte ik een grote hoop overgebleven pluizig afval van het bedrijf. Had ik geen pakje zwaluw lucifers in mijn broekzak gehad, dan was er niets gebeurd. Maar helaas, de lucifers popelden om te worden aangestoken. De eerste gooide ik brandend op de hoop, waarna er een klein vuurtje ontstond. Snel trapte ik dit uit en draaide mij om om weg te gaan. Plotseling klonk er ‘whoemmmm’. Geschrokken keek ik over mijn schouder en zag dat de hele bult in lichterlaaie stond. Zo snel als mijn toen nog korte beentjes konden fietste ik richting huis aan de H.J. Smitstraat. Dicht bij huis hoorde ik de sirene van de brandweer. Binnen een paar minuten lag ik al zwetend en met een kloppend hartje met mijn hoofd onder de dekens. Dit nadat ik mijn moeder van het voorval had verteld. Gelukkig bleek ik geen pyromaan in de dop te zijn en bleef het bij dit uit de hand gelopen fikkie. De straat waar de touwbaan vroeger langs liep, heet sinds jaren ‘Lijnbaan’. Tijdens de raadsvergadering werd het onderwerp over de brandweer ‘Regionaal Dekkingsplan 2016 – 2020 Veiligheidsregio Groningen’ besproken. Eens per vier jaar moet het plan worden geactualiseerd. In het dekkingsplan wordt uitgegaan van de zorg voor tankautospuiten met een bemensing van 6 man en 39 brandweerposten in de provincie Groningen. Dit alles onder de inzichten van RemBrand. Hieruit blijkt dat er winst valt te behalen uit de drie belangrijkste onderdelen van de opkomsttijd.  Alarmeringstijd, uitruktijd en rijtijd. Buiten dit alles valt de voorkant van het geheel. Het voorkomen van brand, het beperken en het verkorten van de ontdekkingstijd. De alarmeringstijd kan soms in een paar seconden, waarna de uitruktijd kan variëren van vijf tot 10 minuten. Helaas worden de normtijden niet overal bereikt. Het verschil zit vooral in beroepsbrandweer zoals in Groningen en de vrijwillige brandweer in kleinere dorpen zoals in het Westerkwartier. De raad accepteerde het voorliggende plan.  Zoals ik in mijn vorige column heb vermeld is dit niet alleen mijn laatste schrijfsel van het jaar, maar ook het afsluiten van zes jaar lang Politiek Leek mogen schrijven voor De Krant. Dit wel met pijn in mijn hart. Al die jaren heb ik het met veel plezier gedaan. Heb geprobeerd de politiek op mijn manier toegankelijk te maken voor alle lezers. Er rest mij veel dank aan de directie van De Krant die mij de mogelijkheid heeft gegeven. Ook dank aan alle lezers die naar aanleiding van mijn geschreven woorden reageerden. Vaak positief, maar soms ook met een aantal vragen, die ik met alle liefde heb beantwoord. Het wekelijkse schrijven van de column zal ik zeker missen. De ‘Kreukel’ die al langer dan 25 jaar o.a. in deze krant staat, zal ik blijven schrijven. ‘Het ga u allen goed’. ‘Ik groet u’. ‘Moi’.
 

UIT DE KRANT