“De mooiste dichtregels komen vaak uit mijn onderbewuste opwellen”
Bert Weggemans schrijft en dicht ook graag in het Westerkertiers
Dichter en schrijver Bert Weggemans reageert blíj verrast, als de verslaggever hem belt met het verzoek om een interview. Want: “Van harte welkom,” komt het antwoord lik-op-stuk: “Ik vind het fijn als deze kunstdisciplines, in het Nederlands maar zeker ook in het Westerkertiers, bredere belangstelling krijgen. Schrijven en dichten zijn voor mij niet alleen een bron van inspiratie, ze bieden ook troost. Dat besef wil ik graag met anderen delen. Schrijven en dichten verdiept je belevingswereld, ervaar ik zelf telkens weer,”zegt Weggemans (60).
Zijn liefde voor het geschreven woord brengt hij momenteel vooral over in de avondcursus die hij in de Kunstkamer van Marum aan beginnende poëten geeft. “Dat deed ik al vaker en ook nu is het een groot succes,”zegt hij in de woonkamer van zijn woning aan de J.H. de Boerstraat in Niebert, de plek waar hij, geboren in Roswinkel, al 33 jaar woont, dicht en schrijft. In de ene helft staat een witte piano – ‘mijn vrouw is een bekwaam pianiste en ik luister graag’- en het is ook de plek waar hij bij voorkeur aan zijn ‘schrijfsels’ werkt. De andere helft is het woongedeelte waar onder andere een paar fraaie sculpturen plus een litho van zijn hand een plaats hebben gekregen. Want Bert Weggemans kun je, hij is er zelf bescheiden over, multi-creatief noemen. “Beeldend kunstenaar Klaasje Smit die ook in ons dorp woont is daarbij mijn leermeesteres, daarvoor geef ik haar graag de credits,”wijst hij complimenten over deze vormen van creativiteit af. Want we gaan het hier vooral over zijn schrijven en dichten hebben.
Toch eerst even terug naar zijn jongere jaren. Als jongen woonde Weggemans in Roswinkel in een nogal veraf gelegen boerderij. “Ik was daardoor veel op mezelf aangewezen,”vertelt hij in kort bestek. “Ik was een nakomertje, speelde veel alleen maar dichten en schrijven deed ik toen nog niet. Onze dichtstbijzijnde buurman was de toen bekende paragnost Cor Heijligers, een man die mij door zijn paranormale gaven erg boeide. Nee, hij zette me niet op het schrijverspad maar – misschien onbewust – bracht hij me wel bij dat er in het leven méér is. Ik ging na de lagere school naar de mulo en daarna naar de havo en het atheneum. Vervolgens – ik kon de boerderij niet overnemen, ik was het jongste kind en anderen gingen mij vóór – studeerde ik bij de RUG in Groningen Engelse taal en letterkunde want ik wilde graag leraar worden, kennis overdragen. Dat heb ik in mijn werkzame leven ook gedaan; ik was – en ben nog – docent op diverse scholen maar dat ben ik nu aan het afbouwen. Doordat ik ook in Leek les gaf, verhuisde ons gezin van de stad Groningen naar het Westerkwartier, naar Niebert dus. Laat ik het kort houden, maar hier voelen we ons meer dan thuis. Pas sedert een jaar of vier ben ik écht met schrijven en dichten begonnen. Ik was er kennelijk rijp voor. Alie de Vries die ook in Niebert woont en docent in het Westerkertiers is, zette me wat zelf creatief bezig zijn betreft op het juiste spoor. Haar adviezen bouwde ik uit; schrijven biedt troost, ervoer ik ook. Ik las bundels van prominente dichters als Rutger Kopland en Vasalis, bezocht poëzie-bijeenkomsten, volgde masterclasses, alles om mezelf verder te ontwikkelen. Zo vormde zich mijn eigen stijl. Vooral dichten is – ik zeg het misschien wat gezwollen maar dat is om de bondigheid - voor mij nu een onontkoombare noodzakelijkheid geworden. Mijn inspiratie komt vooral tijdens de wandel- en fietstochten met onze hond Chico opwellen. Je kunt, heb ik ervaren, zoveel zeggen met zó weinig woorden. Fascinerend is dat. In het onderbewuste, vlak voordat ik in slaap val, komen vaak de mooiste dichtregels in mijn brein opwellen. Die schrijf ik meteen op, ik heb pen en papier naast mijn bed liggen want als je ’s ochtends wakker wordt zijn die mooie zinnen meestal weer weg. Ik publiceer regelmatig; in bundeltjes en ook in tijdschriften. Ik, en daar ben ik best trots op, heb in 2012 de eerste prijs in de Provinciale Schriefwedstried die door de provincie Groningen werd uitgeschreven, gewonnen. Ook ben ik lid van de Schrijverskring Mien Westerkwartier die met regelmaat in de regio optreedt. Inderdaad, je kunt rustig zeggen dat schrijven en vooral dichten mijn leven verrijkt heeft.”
Meer weten? Klik dan www.mienwesterkwartier.nl aan.