De Ongenode Gast mengt zich tussen hangjeugd

NOORDENVELD – Jongerenwerk is een vak apart. Dat bleek wel toen de Ongenode Gast op een woensdagavond een avondje mocht meelopen met Erik van der Heide en Jisca van Son, jongerenwerkers in de gemeente Noordenveld. Een avond lang trok het trio langs hangplekken in de gemeente, maar de aftrap vond plaats bij Trefpunt Scheepstra.

Klokslag half zeven zet de Ongenode Gast voet in het Trefpunt. De tweede deur rechts, daar zit het kantoor van Welzijn in Noordenveld. Erik zit er al, Jisca komt ook net binnen. Terwijl eerstgenoemde vertelt dat hij een drukke avond verwacht, haalt Jisca koffie omdat ze de Ongenode Gast ‘Martijn’ noemde. ‘Ik zal het gelijk goedmaken!’

‘We gaan vanavond op pad met de vraag: wat kunnen we voor de jongeren doen’, zegt Erik. ‘Vanuit de burgemeester is ons gevraagd eens aan de jongeren voor te leggen hoe zij de 1,5 meter maatschappij voor zich zien. We gaan vooral in gesprek, dat doen we sinds medio april weer eens per week. Wij zijn verder geen handhavers. Pas wanneer men echt over de schreef zou gaan, melden wij dat. De kracht van jongerenwerk is dat wij een vertrouwensband met de jongeren opbouwen. We zijn geen handhavers, noemen ook geen namen bij de politie ofzo. Je zult dat vanavond ook zien.’

Om het woord ‘hangjeugd’ hangt vaak een stigma, zo merken Erik en Jisca. ‘Maar hangen is juist goed’, zegt Erik. ‘Wethouder Jeroen Westendorp zei al: hangen mag, overlast geven niet. Dat willen wij dan ook voorkomen, door met jongeren in gesprek te gaan.’ Volgens Jisca lukt dat goed: ‘Ze vragen steeds vaker of we volgende week weer langskomen. Best bijzonder.’

 Overlastmeldingen van hangjeugd komen doorgaans eerst bij de jongerenwerkers terecht. ‘We gaan dan de jongeren waarschuwen, met ze in gesprek. Dan kijken we hoe we het op kunnen lossen, zonder te handhaven. Wij zitten in een grijs gebied. Kunnen ze niets verbieden. En als we dat zouden doen, zou het vertrouwen dat we in al die jaren hebben opgebouwd, weg zijn’, aldus Erik.

Goed, we gaan op pad. Met Jisca achter het stuur van de grote bus (zodat de 1,5 meter afstand kan worden gewaarborgd), scheuren we richting het Skatepark bij Zijpendaal. ‘Onze methodiek is: lui, dom en dakloos’, zegt Erik. ‘Lui houdt in: we hangen achterover, wij hebben geen probleem met de hangjeugd. Dom: we houden ons van de domme en stellen veel vragen. Dakloos: we geven geen mening, tenzij zij erom vragen. Allemaal van belang om een band op te bouwen.’

Bij het skatepark staat een vijftal jongeren. Julia belde van tevoren al even met Erik. ‘Waar blijf je?’ Nog geen vijf minuten later staat hij er. Er klinkt muziek uit een box en er worden sigaretten gerookt. Het gaat er rustig aan toe. Wouter en Quinten praten over crossmotoren, de dames – onder wie Anisha - roddelen wat. Over de 1,5 meter samenleving: ‘Onzin! Hoe gaan we dat doen dan? In een astronautenpak?’

Omdat het er nog zo rustig is, gaat de reis is richting Peize. Onderweg vertelt Erik dat hangjeugd in drie groepen wordt onderverdeeld. ‘Hinderlijke jeugd, overlastgevende jeugd en criminele jeugd. Bij die laatste categorie is het een klusje voor de politie, bij de eerste twee categorieën voor de gemeente.’

Op het schoolplein bij Peize is niks te zien. Erik en Jisca kijken in een afvalbak. ‘Kijk, een blikje red bull. Dat drinken de schoolkinderen hier niet. Zo kun je zien dat er wel eens jeugd zit’, zegt Erik. Even later ziet Jisca ook een pizzadoos. En om het hoekje, onder de verkapping van VV Peize, zit zowaar een groep van drie jongens en drie meiden.

Ze mogen er zitten, vertelt Gerard, vrijwilliger bij de voetbalvereniging. ‘Zo zitten ze lekker uit de wind en ze houden zich hier prima aan de regels.’ Ook Ruben vindt het er prima vertoeven. Zelf komt hij uit Eelde, maar hij heeft er het ritje naar Peize wel voor over.

In Norg treffen we de grootste groep, bestaande uit jeugd onder de 12 en vier oudere jongeren. Ze doen zich tegoed aan de jodenkoeken van WiN en denken mee over eventuele activiteiten die men zou kunnen organiseren. Terwijl Erik vertelt over zijn glorieuze volleybalcarrière, neemt Jisca een TikTok-filmpje op. Na afloop is ze tevreden: ‘Weer vier nieuwe volgers op ons Instagramaccount!’

Terug naar Roden. Bij de Kampeerhal en de crossbaan is niets te zien. Bij het Valkhof treffen we de eerste groep weer aan. De laatste halte is de skatebaan waar we begonnen. De groep is flink gegroeid en er staan meerdere fietsen en een brommer. De jeugd praat beleefd met het bezoek, maar na een minuut of tien houden de jongerenwerkers het voor gezien. Na een extra rondje over de rotonde (Jisca: ‘Rondje van de zaak’) sluiten we af met een kop koffie bij Trefpunt Scheepstra. Het is dan al tien uur geweest. ‘Het vliegt voorbij hè’, zegt Jisca. Erik: ‘Je bent vandaag mee geweest langs verschillende groepen hangjeugd. Heb jij je ook maar één moment onveilig gevoeld?’ De Ongenode Gast moet bekennen dat dat niet het geval is. ‘Dat geeft maar aan wat voor reputatie er aan die jongeren kleeft. Men ziet ze zitten, soms met een capuchon op, vaak met een sigaretje en denkt: oppassen! Maar als je met ze in gesprek gaat, valt het reuze mee. Ik hoop dat dat beklijfd. De jeugd die daar zit, is allemaal niet zo slecht.’

Wat: op pad met jongerenwerk Noordenveld
Wanneer: woensdag 27 mei
Hoe laat: 19:00 uur