De Ongenode Gast pakt sinds lange tijd weer een terrasje
RODEN – Als de ongenode gast Roden binnenrijdt en probeert op de Brink een parkeerplaats te bemachtigen levert haar dat in eerste instantie een probleem op. Iets verder dan gepland parkeert ze haar auto om vervolgens richting de horeca te lopen. Ze heeft gehoord dat zij in verzet komen en vandaag toch hun deuren openen. “Hoe kan het zijn dat het in de winkelstraten krioelt van de mensen, terwijl de horeca nog dicht moet blijven. Dat schiet je toch gewoon in het verkeerde keelgat?” Dat ze op deze wijze demonstreren tegen het kabinetsbeleid snapt deze anonieme gast op het terras van de Pompstee maar al te goed.
“Het voelt bitterzoet om vandaag open te zijn. Dat het alleen vandaag is maakt het namelijk wel heel erg wrang”, laat Chris van Veenen van de Pompstee weten. “Vandaag is een statement en zijn we niet voor niets om 5 voor 12 opengegaan.” Wat zouden ze graag weer hun gasten willen verzorgen, entertainen en verwennen. Vandaag ziet hij de mensen met blije ‘bekkies’ genieten van een biertje, theetje of bitterbal. “Maar mensen snakken naar meer. Het is alles eromheen, dus ook het sociale aspect waar ze naar verlangen.” De zaak zit redelijk vol en Menno en Jorn vertellen dat ze hier vandaag zijn om de horeca te steunen. Ze drinken hier graag hun biertje. Vaak proeven ze hier meerdere biertjes, maar ze snappen dat ze niet alles voor één dag inkopen. Ook het echtpaar Vermeer staat achter de keuze om vandaag open te zijn. “We hopen dat het kabinet inziet dat de horeca verantwoord aan de slag kan.” Op het terras komt de ongenode gast in gesprek met Nordin, Jelte en Silvan. Zij komen terug van een mountainbiketocht in Appelscha en zij hebben besloten de autorit naar Middelstum te onderbreken met wat biertjes en een kopje koffie. “Hoog tijd dat de horeca haar deuren weer opent.”
Even verderop, bij Brink 15, zit Maria buiten te genieten van een kop koffie met een stukje appeltaart. “Het mocht vandaag en daar maak ik meteen dankbaar gebruik van.” Als het even kan is ze hier met haar hondjes te vinden want zij weten dat ze hier altijd wat lekkers krijgen. Ze laat weten dat het belangrijk is dat de lokale middenstand wordt gesteund.
Aan de overkant van de straat duikt de ongenode gast het Wapen van Drenthe in. Bijna alle tafeltjes zijn bezet en eigenaresse Dineke de Vries laat weten dat ze vandaag als een soort van protestactie open zijn. “Hoewel het even op gang moest komen is het nu lekker druk en we zien allemaal blije mensen.” Vandaag hebben ze een speciale kaart waarin ze om begrip vragen voor een beperkte lunchkaart. Toch kunnen de gasten nog kiezen uit 9 snacks. De twee vriendinnen Vianna en Chantal zitten hier omdat ze vooral graag met elkaar bij willen praten. “Wij vinden het dus fijn, maar we gunnen het vooral de horeca. We snappen dat ze voor zichzelf op moeten komen.”
De ongenode gast besluit de horeca achter zich te laten en te onderzoeken hoe druk het is in de winkels. Bij Evelien komt ze in gesprek met mevrouw Brandsma. “Ik wilde vandaag even de sfeer proeven maar kom op een andere dag wel weer terug.” Ze vindt het iets te druk maar snapt dat iedereen nieuwsgierig is. “Maar ik ben blij dat het weer leeft in het dorp.” Didi is vandaag heel bewust op pad gegaan. “Ik vind het zo heerlijk dat alles weer open is. Ik heb helemaal niets nodig, maar het is weer zo gezellig op straat.” Zo zie je maar hoe ook het sociale aspect een rol speelt. Medewerkster Nadica laat weten dat er vandaag flink wordt gekocht en dat ze geniet van de blije mensen. “Blije mensen maken mijzelf ook blij.” Mevrouw Fernandes beaamt dit met een grote lach. “Ik kan nu pas begrijpen dat de afgelopen weken voor winkeliers moeilijk moeten zijn geweest.”
Een blik in de Heerestraat laat zien dat het er zeker niet krioelt van de mensen. Wel ziet de ongenode gast aan beide kanten van de straat dat alle parkeervakken weer zijn gevuld. Dit vertrouwde beeld stemt haar gelukkig.
Bij Ziengs, waar redelijk wat mensen zijn, laat mevrouw Cazemier weten dat haar drie kinderen eigenlijk al voor de lockdown nieuwe schoenen moesten hebben. “Ik ben zelf schoenverkoopster geweest en heb nooit schoenen online gekocht en al helemaal niet voor de kinderen.” Ze vindt het heel fijn dat ze hier vandaag dus weer terecht kan. Thijs, Fleur en Lieve poseren maar al te graag met hun aanwinsten voor de foto.
Björn van Molenkamp geniet van de drukte vandaag in zijn zaak. “Hoe ik de afgelopen tijd ben doorgekomen? Gewoon doorademen. Je kunt niet anders, je bent zo afhankelijk.” Hoewel hij best veel via internet en facebook heeft kunnen doen, kijkt hij graag weer vooruit naar de fysieke verkoop.
Bij Spandaw laat Greetje weten het zweet op de rug te hebben. “Maar ik ben zó blij en we merken dat de mensen ook zó blij zijn.” Ze weet dat vrouwen eruit willen, hun kledingstukken willen voelen en bekijken. Ook het sociale aspect aan de lange tafel speelt een rol. “Maar de koffiemachine is vandaag vastgelopen”, laat ze weten. Ze toont het rode plakkaat op de deur als de winkel te vol is. “We willen de mensen wel veilig laten shoppen en willen al helemaal niet meer terug naar af.” Een klant in de zaak zegt hier wel met gemengde gevoelens te staan. Ze heeft medelijden met de horeca en de cultuursector omdat zij in deze vreugde (nog) niet mee kunnen vieren. De ongenode gast snapt wat zij bedoelt. Ze zag vandaag twee kanten. De vreugde bij de winkeliers en het bittere gevoel bij de horeca.
