‘De term “clubliefde” is minder gangbaar geworden’

Han Kluppel (87) nog iedere dag in de buitenlucht bij ‘zijn’ MHC

NOORDENVELD – Vrijwilligers, onmisbaar voor een (sport)club. Ze zijn dag en nacht in touw voor ‘hun’ club. Ook in Noordenveld zijn ze legio. Ze dienen gekoesterd en gewaardeerd te worden, iets wat gelukkig vaak het geval is. Maar er zijn van die vrijwilligers die zó belangrijk zijn, dat ze haast in brons gegoten moeten worden. Vrijwilligers die al decennia lang met hun club bezig zijn en wier invloed ook over de clubgrenzen heen gaat. Aan zulke lieden wordt jaarlijks de Ben Boers Oeuvreprijs uitgereikt. Han Kluppel is de meest recente winnaar van deze prijs.

 De Ben Boers Oeuvreprijs dus. Vernoemd naar de man die jarenlang namens De Krant op pad ging voor sportverslagen. Een breed georiënteerde liefhebber die niets wilde missen. Dus wat kun je dan beter doen, dan verslaggever worden? Overal met de neus vooraan, alles zien: dat was Ben Boers ten  voeten uit. Het moge geen wonder heten dat de oeuvreprijs, ieder jaar uitgereikt aan iemand die al jarenlang iets voor de sport heeft betekend, zijn naam postuum is gaan dragen.

Vorig jaar viel de eer te beurt aan Han Kluppel van MHC Roden. Wanneer we hem bellen om terug te blikken op die bijzondere avond in januari, blijkt Kluppel op vertrouwd terrein te zijn. De hockeyclub welteverstaan. ‘Ik ben er bijna iedere dag nog’, zegt hij. ‘Ja, het is rustig op het sportpark. Té rustig. Doordeweeks zijn er nog wat trainingen en ’s weekends worden er onderlinge partijtjes gespeeld, maar de reuring ontbreekt. Ik ga zelf regelmatig nog bij een training kijken. Het is hier makkelijk om afstand te houden en ik voel me niet onveilig. En overdag ben ik hier eigenlijk altijd alleen. Dus het is prima te doen. Sterker nog: het is gezond om hier in de open lucht lekker bezig te zijn en wat rond te lopen. Maar het is natuurlijk niks aan op deze manier.’

Kluppel kijkt dan ook terug op een teleurstellend sportjaar. Het gesprek gaat over het laatste weekend van januari, waarin de vrijwilliger nog op het podium van De Pompstee stond. ‘Ik was eigenlijk niet van plan om naar het Sportgala te gaan’, lacht hij. ‘Maar er werd flink op aangedrongen dat ik zou gaan. Toen had ik natuurlijk al een donkerbruin vermoeden. Ik ben eens eerder tot Sportheld van Drenthe gebombardeerd en nu won ik dus de oeuvreprijs. Een hele eer, hij staat bij mij thuis op de kast in de woonkamer. Ik ben er zeer blij mee.’

Het Sportgala vindt hij een belangrijke aangelegenheid. ‘Sporters verdienen het om in het zonnetje te worden gezet, absoluut. Datzelfde geldt voor vrijwilligers. Die zijn zó belangrijk voor een club. Dat heb ik het afgelopen jaar gemerkt. Kijk, ik ben hier iedere dag, maar we hebben ook twee momenten in het jaar dat we met een grote groep bezig zijn bij de hockeyclub. Dan gaan we met zo’n twintig à dertig man bezig, ook altijd met NLDoet. Nu is dat niet gebeurd en dat zie je dan aan de kleine dingen. Het onkruid dat zo her en der opsteekt tussen de tegels, noem maar op. Nee, je merkt het wel hoor.’

Het winnen van de Ben Boers Oeuvreprijs is voorbestemd aan hen die zich voor een hele lange tijd inzetten. ‘Bestuursleden blijven meestal maar een paar jaar zitten, voor een oeuvreprijs moet je al heel lang in de sport meedraaien. Of ik nog een suggestie heb voor volgend jaar? Nee, die heb ik niet zo paraat’, zegt Kluppel. ‘Ik moet er ook bij zeggen dat je steeds minder mensen ziet die zolang aan een club verbonden zijn. De term “clubliefde” is ook minder gangbaar geworden. De overstap naar een andere club is steeds makkelijker geworden, wanneer je het als lid ergens niet mee eens bent. Er hoeft maar iets te zijn, of een lid stapt op. Dat vind ik persoonlijk ongelofelijk. Daarbij moet je in acht nemen dat een bestuur uit vrijwilligers bestaat en dat het geen professioneel organisatie is.’

Kluppel is met zijn 87 jaar voorzichtig. De dagelijkse gang naar het hockeyveld kan weliswaar nog, maar hij vermijdt de drukte. ‘Ik ben nog ieder jaar betrokken bij de zaalcompetitie, maar dat ga ik dit jaar ook niet doen. Ik heb tegen de jongens gezegd dat ze mij niet hoeven vragen. Dat durf ik niet aan. Wel jammer, want ik had er altijd zeer veel plezier in om leider te zijn. Hopelijk volgend jaar weer.’

Hij vervolgt: ‘Ik hoop natuurlijk dat het volgend jaar weer enigszins normaal is en we elkaar op de club weer kunnen ontmoeten. Tot die tijd blijft het afwachten.’

Wie een gegadigde voor de Ben Boers Oeuvreprijs wil aandragen, kan dat doen door een mail + motivering te sturen naar dekrant@media-totaal.nl. De komende weken zal op via de Social Media-kanalen van De Krant aandacht aan de categorieën worden besteed. Kijk ook op www.dekrantnieuws.nl voor filmpjes met betrokken sporters.