De Verlichte Straat brengt heel Roden in feestelijke sferen
‘Nee, alleen deze helft van de straat doet mee’
RODEN – De Rodermarkt Feestweek is niet compleet zonder de Straatverlichtingsprijs. Het is een traditie geworden en het brengt inwoners van straten nader tot elkaar. Enige onenigheid wordt overboord gegooid en de bewoners gaan gezamenlijk voor de straatprijs. Een heus barbecuepakket ter waarde van €250,-. De Vereniging voor Volksvermaken Roden wilde met deze prijs het èchte Rodermarktgevoel creëren. Niet alleen het centrum, maar heel Roden in feestelijke sferen. Voor deze gelegenheid bezocht De Krant een vijftal straten. Elk uniek en niet alleen uniek met de verlichting. Vorig jaar won de Jan Ligthartstraat. De barbecue-waardebon wordt vrijdag, op de avond van de jurering, verorberd.
De Krant belt aan bij de familie Buist aan De Boskamp. Na enig twijfelen opent Arjan de deur. ‘Dan moet je echt Cobie hebben, dat is echt haar project,’ zegt de heer des huizes. Na enige tijd spreekt De Krant Cobie. ‘Ik heb gezegd: ‘Ik doe het wel.’ Sommige dingen kun je beter zelf doen,’ vertelt Cobie enthousiast. ‘Dit jaar heb ik het anders gedaan. Normaal hebben ook wij feestpalen, maar nu mogen de mensen het zelf bedenken. Hun eigen creativiteit wordt hiermee wel op de proef gesteld.’ Alle huizen kregen een schilderdoek en het thema is ‘vakantie’ geworden. Elk blok doet iets met een land. Wat? Dat moet nog duidelijk worden. Overbuurman Dick is enthousiast. Meer dan enthousiast. Nadat De Krant heeft aangebeld, kan Dick niet wachten om De Krant zijn creaties te laten zien. Een heuse Toren van Pisa. Met prachtige lichtjes, dat mag gezegd worden. Ook zetten de Dick en zijn vrouw Stien een terrassetje buiten. Als zijnde een gedekte tafel. Bij de overburen van Cobie en Arjan ontbreekt het niet aan creativiteit. ‘De door mij bedacht opzet was natuurlijk wel een risico. Nu doen er drie blokken niet mee. Helaas,’ vertelt Cobie. ‘Maar het feest wordt er niet minder om. Wellicht volgend jaar weer. Zou leuk zijn.’
Een paar straten verderop, in de Jan Ligthartstraat, belt De Krant aan bij Nicola Southgate. De hond Elsa doet open, vernoemd naar het sprookje ‘Frozen’. De straat is de winnaar van vorig jaar. De gewonnen barbecue wordt aanstaande vrijdag gehouden. Met de hele straat. De Krant vraagt of wij ook aanwezig mogen zijn, helaas daar was geen budget voor. De hoofdprijs van €250,- is natuurlijk ook zo op. Dit jaar is het thema van de straat: In the jungle. De palen zijn er al neergezet door de meneer De Vries van nummer 2. Zaterdag zijn de borden gemaakt en dan wordt er bekeken waar wat opgeplakt wordt. De straat is enthousiast en iedereen doet mee. Ook de drie nieuwe inwoners. Iedereen heeft een lichtpaal. Voorzitter van de straat is Shannon. Haar deur staat open. En dat is geen toeval. Haar deur staat altijd open voor iedereen. De buurt heeft er wederom veel zin in. Vooral in de aanstondse barbecue van aanstaande vrijdag. Shannon: ‘Hopelijk winnen wij de prijs weer. Het verbindt toch en het is heel gezellig.’
De volgende halte van De Krant is een drukke straat. Niet zo zeer druk met de verlichting, maar vooral met auto’s en ander verkeer. De voorbereidingen voor de Straatverlichtingsprijs zijn nog niet begonnen. Althans niet zichtbaar. Niets bleek minder waar. Allereerst belt De Krant aan bij Dick en Aly. Volgens Aly zijn de voorbereidingen al in volle gang. Emancipatie en inclusiviteit lijken aan de Groningerstraat nog ver te zoeken. Aly: ‘De dames gaan op de dinsdag bloemschikken en de mannen halen en plaatsen de palen.’ De palen staan in een boerderij. De mannen maken daar een dingetje van. Volgens de dames wordt er dan koffie gedronken. Bronnen melden De Krant dat er ook weleens iets anders wordt genuttigd. Aan de overkant van de straat wordt De Krant verwelkomt door Heleen van nummer 11. De deur wordt geopend door een collega. De fotograaf van ‘Dit is Roden’. Heleen is achter het huis. ‘Wij doen het met elkaar. Wij wonen hier nog niet zo lang, maar zijn er direct in gestapt,’ vertelt Heleen enthousiast. ‘Toen wij hier net kwamen wonen, zeiden de buren direct: dan kunnen jullie mooi meedoen met de Rodermarkt.’
De volgende straat ligt om de hoek van de Groningerstraat. De Kastanjelaan. De Krant zou het met de benenwagen kunnen doen, toch neemt De Krant de auto. In de straat komt De Krant een collega tegen. Dat zorgt nogal voor oponthoud. Ook bij het verkeer. Na wat rondvraag loopt De Krant kris kras door de straat op zoek naar mensen die iets leuks kunnen vertellen. Op de collega na, lijkt dit lastig. Uiteindelijk aan het einde, of begin, van de straat staat Ludy te harken. Geen kastanjebladeren. Die zijn gebruikt voor de verlichte palen. Deze palen zijn nieuw. De oude waren oud en af, volgens Ludy. De nieuwe palen zijn ingenieus gefabriceerd. Met fietswielen. Met daarover grote houten kastanjebladeren. De originaliteitsprijs zal de straat niet winnen. Ook in deze straat worden de oude rolpatronen in stand gehouden. Mannen het zware werk en vrouwen zijn voor de precisie.
De laatste straat die De Krant bezoekt is de Zulthereschweg. Een bijzondere straat met de meest uiteenlopende huizen. Wietske is in de tuin aan het werk. Haar drie kinderen staan achter tot een hek gemaakte bank aanwijzingen te geven. Luuk, Amber en Ella leveren overal commentaar op. Wietske en haar gezin doen ook altijd mee. Het gat voor de paal staat al in de grond. Maar verder weet zij er weinig van. ‘Hier tegenover wel, bij Lena of Roel,’ vertelt Wietske. Lena wil niet in De Krant. Al helemaal niet op de foto. Roel en Rens wel. De Krant wordt hartelijk uitgenodigd achter het huis. ‘De palen zijn onderweg. Deze huren wij in,’ vertelt Roel enthousiast. ‘Wij hebben als straat zelfs een vlag. Ontworpen door mijn dochter.’ De vlag komt aan ieder huis te hangen. Dat klinkt logisch, maar bij navraag blijkt dat de andere helft van de straat. ‘De andere kant van de kruising’, niet meedoet met de verlichte palen. Waarom? Dat blijft een mysterie. ‘Waarom? Dat is zo gelopen. Nee, alleen deze helft van de straat doet mee.’
