‘De wereld is minder overzichtelijk geworden voor kinderen’
De 44e (!) en laatste schoolreis van meester Jans
RODEN – Meester Jans. Die twee woorden zeggen genoeg. Dan weet iedereen dat het gaat om meester Jans Geerts (64 inmiddels, woonachtig in Roden), werkzaam op Het Valkhof. Woensdag ging hij voor de 44e keer op schoolreis. Dit keer met groep 6 van Het Valkhof. Het was ook meteen het laatste schoolreisje voor Jans, die per 1 oktober 2015 stopt als leerkracht. Jans zag alles. Jans maak je de kachel niet aan. ‘Elke groep is verschillend. Elk jaar weer’, zegt hij.
Op schoolreis met dertig uitgelaten kinderen, dan is geen sinecure. Jans wordt er niet anders van. Dat bleek woensdag wel, toen een fietstocht naar Norg ondernomen werd met een kleine dertig leerlingen. Voor de prachtige kampeerboerderij van Jager in Norg – de voormalige boerderij van Jan Pruim- echter aangedaan werd, werd eerst een bezoek gebracht aan het Gevangenismuseum in Veenhuizen. Jans bleek ervaren. Maakte zich niet druk. Wist wat er ging komen. En dus vertrok hij geen spier toen één meisje van de zenuwen een zere buik kreeg. Schudde hij niet eens met z’n hoofd toen één van zijn kinderen een paaltje raakte en was hij nog minder verbaasd toen diezelfde jongen in de sloot viel. Het hoort er allemaal bij. Bovendien kent Jans zijn pappenheimers.
‘Het is nog steeds heel leuk om in het onderwijs werkzaam te zijn’, laat Jans weten. ‘Ik heb nu groep 6 en die kinderen zijn ongeveer even oud als mijn kleinkinderen. Dat is wel bijzonder. Kinderen leven tegenwoordig in een heel andere maatschappij, maar eigenlijk zijn ze nog hetzelfde als vroeger. De maatschappij is veranderd. Ze hebben te maken met heel andere invloeden. De wereld is minder overzichtelijk, veel complexer.’
Jans fietst rustig. Bij Ad Witlox bijvoorbeeld, gaat dat anders. Die fietst weg en geeft de begeleiding- ouders dus- de opdracht te zorgen dat ze volgen. Ad kijkt niet op of om. Armein Sikkenga doet het nog anders. Hij fietst zó hard, dat de kinderen alle zeilen bij moeten zetten om aan te haken en dus ook geen tijd hebben om afgeleid te worden. Meester Jans fietst rustig. Als er gestopt moet worden, stopt hij. Is er onderweg een leuke stuw, dan vertelt hij er graag over. Je zou hem van de oude stempel kunnen noemen. Hij vertelt de kinderen graag over dagelijkse dingen. Lijkt over engelengeduld te beschikken maar grijpt in als het moet. Zo gaan twee jongens min of meer met elkaar op de vuist. ‘Heb ik meteen even een paar goede afspraken mee gemaakt’, lacht Jans, die respect geniet van de leerlingen, allemaal rond de acht, negen jaar oud.
Jans heeft het beste met de kinderen voor. Dat voel je gewoon. Hij is actief. Na een fietstocht van al met al dertig kilometer bereiken hij en zijn klas de kampeerboerderij. Voor Jans is dat geen reden om uit te rusten. Hij voetbalt met de kinderen en na het eten – macaroni- organiseert hij een slagbalwedstrijd. Nog later speelt hij bingo met zijn klas.
Geerts maakte mooie en minder mooie dingen mee. Laatst nog, was hij echt wel kapot van het overlijden van Merel en Mark. ‘Ik heb ze beiden in de klas gehad. Het is raar, maar eerst denk je ‘och, een vliegramp’, zoals wij ook dachten bij het vliegtuig dat verdween en nog steeds niet gevonden is. Toen echter bleek dat de Van der Linde’s in het vliegtuig zaten, werd het een heel ander verhaal. Dat is heel erg ja, maar zo werkt het wel’, zegt Geerts, die ooit de directeurspost eens ambieerde. ‘Achteraf ben ik blij dat ik niet doorgezet heb. Veel te afstandelijk voor mij.’
Geerts begon zijn onderwijsloopbaan in 1971 in Hengelo. Daar was een nieuwe wijk met de eerste generatie Marokkanen en Turken in Nederland. Er werd tweetalig gesproken. ‘Is een heel goede leerschool voor me geweest’, herinnert Jans zich. ‘In 1975 ben ik naar Het Valkhof gegaan, samen met Henk Jan van Veen. Op 1 oktober zit het er op. Wat ik dan ga doen? Daar heb ik nog niet over nagedacht. Zover is het ook nog lang niet.’
Met Jans Geerts verliest het onderwijs in Noordenveld straks weer een icoon. Een aimabele man, een soort van vaderfiguur. Lief en aardig, streng als het moet. Dat ieder kind met respect over Jans spreekt, zegt genoeg. Want respect moet je anno 2014 echt afdwingen.
