‘De wervelwind is nog langs niet uitgeraasd’

Tanja Haseloop neemt afscheid als wethouder

LEEK – Zelf had ze er beslist niet op gerekend. Dat ze ergens in juni in De Postwagen op haar afscheidsreceptie als wethouder zou staan. Dat ze al die lovende woorden aan zou moeten horen. Want het was haar tijd nog niet. Ze legde een verkiesbare plaats voor de Tweede Kamer naast zich neer omdat ze nog eens vier jaar wethouder van Leek wilde zijn. Daarna zou ze wel verder kijken. En toch stond ze er woensdag. In de Postwagen. Handen te schudden. Tanja is tegenwoordig geen wethouder meer, maar ‘ordinair’ raadslid. Niet meer en niet minder. En dat is even wennen. Niet in de laatste plaats voor Tanja zelf.
En dus moest raadsoudste Jan Willem (Pieter) Slotema aan de slag met een speech. ‘Nee hoor, geen echte afscheidsspeech’, zei Slotema. ‘We zijn namelijk nog lang niet van haar af. Ik denk wel dat Tanja uitermate geschikt zou zijn als burgemeester. Er zijn een aantal vacatures en ik houd mijn hart vast’, zei Slotema. De raadsoudste zag Haseloop een jaar of tien geleden voor het eerst. ‘Ze stond in de aula van de Nijeborg achter de microfoon. Ze was tegen de hangplekken en wist dit op een krachtige en kundige manier naar voren te brengen. ‘Die kan haar woordje wel doen’, dacht ik toen. Helaas koos ze voor de VVD en niet voor mijn CDA. Vanaf die tijd was ze écht aanwezig in de raad, samen met Willy van Diest en Marco Out vormde ze een sterk team. Leergierig als ze was, was ze niet eerder tevreden totdat ze echt begreep wat het onderwerp inhield. Ook daarom bezocht ze tijdens haar eerste raadsjaren diverse bedrijven. Luisteren, vragen stellen. Net zo lang tot ze alles begreep’, vertelt Slotema.
Na het vertrek van Harry Fellinger werd Haseloop lijsttrekker van de VVD. ‘En zo werd ze op jonge leeftijd al wethouder van de gemeente Leek. We hebben haar de afgelopen jaren mee mogen maken als een kundig en hardwerkend wethouder. En let op hè, ze had niet de gemakkelijkste portefeuille. Bomen die ter ziele moesten, tegenstanders die dit met ziel en zaligheid en sjaals probeerden te voorkomen, de veranderde verkeerssituatie aan de Samuel Leviestraat, en ga zo maar door.’ Slotema liet weten dat de raad haar niet zal missen. ‘De inwoners van de gemeente zullen je ook niet missen en ook je trouwe achterban niet. Want je blijft gelukkig voor de VVD in de raad van Leek en zult daar al je kennis blijven gebruiken. En dat is ook een voordeel voor ons allen. Namens de raad kan ik zeggen dat je optreden de afgelopen vier jaar indrukwekkend was’, besloot Slotema, die ook haar band met de media noemde. En juist dat aspect werd ook wel eens tegen haar gebruikt. Alsof ze teveel op zoek was naar de camera, naar de kranten. Veelal was dat echter andersom. Media zochten haar op. Omdat ze anders was. Anders in de positieve zin van het woord.
Naast Slotema kwam ook gemeentesecretaris Henk Hofman aan het woord. Hij noemde Tanja fris, fruitig, een wervelwind, bindend, betrokken, een harde werker, een rasbestuurder, een netwerker en een gezelligheidsdier. ‘Vier jaar lang was haar agenda vol’, zei Hofman. Ook Friso Roorda, fractievoorzitter van de VVD, nam het woord. Hij prees de inzet van Tanja en overhandigde haar een glassculptuur. Uiteraard kreeg ook burgemeester Berend Hoekstra de microfoon. ‘We nemen hier geen afscheid van de politica Tanja Haseloop’, zei hij. Hoekstra prees haar sterke burgeroriëntatie en haar inzet voor het centrum van Leek. ‘Bovendien zorgde ze elke collegevergadering voor koekjes en schonk ze extra veel koffie in voor de heren, zodat zij tijdens de plaspauzes een sigaretje kon roken.’ Hoekstra eindige met een opmerkelijke zin. ‘Dit is geen gelukkig moment, ook niet voor mij.’ Maar laat één ding duidelijk zijn. De wervelwind die Tanja Haseloop heet, is nog lang niet uitgeraasd. Gelukkig niet. En de media? Die zullen het de komende jaren moeten doen met de heren Plandsoen, Morssink en Honnef. Mannen in pak. En ook dat zal even wennen zijn.