‘Denk dat we straks op dezelfde manier doorgaan’

Fokko Rijkens schildert gewoon door

RODERWOLDE – Vreemde tijden, zo ook voor Fokko Rijkens. De Rowolmer kunstenaar is doorgaans druk met het geven van groepslessen en het verzorgen van workshops. Daarnaast exposeert hij nogal eens ergens. Momenteel ligt ook voor hem bijna alles stil. Bijna dus, want nog steeds schildert hij rustig door. ‘Ik heb meer tijd voor m’n eigen werk’, stelt hij. ‘Daarom heb ik maar wat extra doeken besteld om de tijd door te komen.’

De zon schijnt door de ruiten van zijn atelier. Fokko, gehuld in een blauwe schildersbroek, komt met koffie aanlopen. Op de tafel ligt een iPad. ‘Kijk’, zegt hij, wanneer hij de iPad ontgrendeld. ‘Cursisten sturen mij nu wat op via de mail. Ik geef ze dan tips, in steekwoorden. Zo hebben we toch nog contact met elkaar.’

Ideaal is het niet maar zijn cursisten blijven in ieder geval bezig in een tijd waarin verveling op de loer ligt. ‘Ik geef les aan vier groepen, bestaande uit zo’n acht personen. Daarnaast geef ik veel workshops op scholen, maar dat zit er eerst ook niet in. Ik heb de scholen nog wel een mail gestuurd trouwens. Of ik misschien online iets voor ze kan betekenen. Zo probeer ik bezig te blijven.’

Was het niet voor het coronavirus, dan was Fokko komende week naar Leipzig afreizen. Hij laat een schilderij zien waarbij een bekend gebouw uit het Oost-Duitse land centraal staat. ‘Ik ben nu bezig met een serie waarin gebouwen centraal staan. Het gaat dan om gebouwen die gerenoveerd worden. Uiteindelijk moet het een serie worden.’ Hij wijst op een ander werk in zijn atelier. ‘Dit is een oud klooster op Kreta.’ Fokko zag hoe restauratoren, gewapend met touw en helmen, het klooster beklommen. ‘Om te weten hoe dat is, ben ik zelf laatst gaan klimmen in Kardinge. Het ging me beter af dan gedacht’, lacht Fokko.

Een ander schilderij in het atelier is ‘The Source’. Een bijzonder werk, zeker in deze tijd van coronacrisis. De rollen zijn hierin omgedraaid. Opeens zijn wij, de mensen uit ‘het Westen’, de vluchtelingen. ‘Het past wel bij deze tijd’, beaamt Fokko. ‘Het beeld verandert, zo zie je maar. The Source betekent “De Bron”. Dat kan van alles zijn. Denk aan een rustpunt. We hebben ook rust nodig in dit leven, waarin we vaak heel snel willen. Toch denk ik dat we, na de coronacrisis, op precies dezelfde manier doorgaan. Misschien dat we meer nadenken over het mondiale. Dat we ons weer beseffen dat we dichterbij dingen moeten gaan maken.’

Een gebrek aan inspiratie heeft Fokko nooit. Ook niet ten tijde van het virus. ‘Maar het gaat onbewust toch in je werk zitten’, zegt hij. ‘Dan schrik je op den duur van je eigen beelden. Dat heb ik wel.’ In zijn hoofd speelt altijd op de achtergrond de gedachte dat ‘alles zomaar anders kan worden’. ‘Dan denk ik bijvoorbeeld na over de hitte in de zomers. Dat het hier straks misschien te warm wordt om te leven. Maar een virus heb ik nooit zien aankomen. Dat is volkomen nieuw.’

Fokko speelt met de gedachte om online lessen te geven aan kinderen en denkt er bovendien over na om mondkapjes te gaan maken voor ziekenhuizen in nood. ‘Ik heb het Rode Kruis benaderd of dat zinvol is. Zij komen daar nog op terug.’ Ondertussen blijft hij door schilderen. ‘En ik promoot mijn werk op Facebook. Zo kunnen mensen het toch zien. Zo heb ik werk in Pictura. Daar hangt een prachtige tentoonstelling, maar er komt nu geen hond. Ik heb een filmpje van mijn werk aldaar gemaakt en er muziek onder gezet. Op die manier ben je toch bezig om contact te maken. En je leert video’s bewerken. Zo zie je maar.’

Verder is Fokko nog bestuurslid van het Drents Schildersgenootschap en druk met een nieuwe manifestatie JONG!. ‘Dat willen we koppelen aan Kunst aan de Vaart in september. Er vanuit gaande dat dat gewoon doorgaat.’