‘Dit is dus rijkdom’
actueel
De eerste baby’s; ze maken het goed
LEEK/RODEN – Ook de eerste baby van de gemeente Noordenveld is bekend. Sterker nog: het zijn er twee. Een twee-eiige tweeling, hoe bijzonder. Niek Thijmen de jongen, Emilie Jolijn het meisje. Geboren op 4 januari in het UMCG in Groningen. Vader Wim en moeder Ingrid zijn apetrots, net als grote broer Julian (3).
Oef. Een tweeling. Dat is toch even wennen aanvankelijk. ‘Ik had vanaf het begin het gevoel dat het er twee zouden worden. Echt puur een gevoelskwestie. Ik zei al meteen tegen Wim dat hij rekening met twee moest houden. En toen kwam de eerste echo. En inderdaad; twee dus. Het is vervolgens even wennen aan het idee, dat is zo. Maar goed. Kijk eens wat we hier hebben. Een jongen en een meisje. Wát een rijkdom’, zegt Ingrid. Is het doorgaans zo dat tweelingen nogal eens wat eerder ter wereld willen komen, Ingrid wist haar zoon en dochter liefst 38,5 weken in haar buik te houden. Perfect dus, zoals broer en zus het ook nu geweldig doen. ‘Het is nu even pittig en vooral even wennen. Alles is keer twee. Twee keer voeden, twee keer verschonen. Huilt de één, dan begint de ander vaak ook. Maar ach, wat maakt het uit. Je weet dat als je aan kinderen begint, je met tropenjaren te maken krijgt. Ons hoor je echter niet klagen. Dit is toch prachtig’, zegt Wim. Ook Juul vindt het allemaal schitterend. Hij is pas drie jaar, maar nu al een meer dan voortreffelijk gastheer. Juul laat alles zien, haalt de cadeautjes uit de verpakking en helpt papa en mama waar hij kan. Wát een dapper mannetje. Ondertussen is ‘de hulp’ er vandaag – vrijdag- voor het laatst. ‘Gaan we het vanaf nu samen doen. Met z’n vijven. Wat een gezelligheid’, lachen Ingrid en Wim. Juul vraagt het bezoek waarom we weggaan, dol als hij is op visite. Wim en Ingrid voeden ondertussen hun nieuwste aanwinsten. Volgend jaar weer? ‘Euhh’, lacht Ingrid. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik er vijf wilde’, haakt Wim in. ‘Maar ik denk dat het zo goed is. Twee jongens en een meisje. Wat wil een mens nog meer.’
Maandag kwam ze thuis, kleine Tess uit Leek. Achterin de auto van papa Sietse en mama Angela, opgewacht door Faya, de hond. In de kamer ligt ze. Klein, mooi en gezegend met een prachtige bos haar al. ‘Tess werd vier weken te vroeg geboren. Niet zo heel gek, want vroeggeboorte zit in de familie’, vertelt Angela. Toch was het even schrikken toen op 1 januari in alle vroegte Tess haar komst aankondigde. ‘De vliezen waren gebroken en we zijn maar naar het ziekenhuis gegaan. En inderdaad, de avond en nacht hadden we nog gewoon op gepaste wijze oud en nieuw gevierd.’ Tess wilde echt. ‘De bevalling verliep vlotjes en op 1 januari om 16.47 uur kwam ze ter wereld’, vult Sietse aan, voor wie toen het grote reizen begon. Tess deed het meteen goed, zag wat geel en kreeg even sondevoeding. Mama mocht in het ziekenhuis blijven, papa chauffeerde zijn auto talloze keren van Leek naar Groningen en andersom. ‘Je zag dat ze er steeds gezonder uit ging zien en meer kleur kreeg. Maar ach, eigenlijk heeft ze het vanaf het begin prima gedaan. Ook thuis. Het is prachtig om te zien hoe ze zich ontwikkelt. Ze huilt amper, alleen wanneer ze honger heeft. Ze is ondertussen ook al dikke vrienden met de hond en iedereen is verliefd op haar haar, haha. Veel hè, zeker als je beseft dat ze nu dus nog maar 37 weken is. In vergelijking met andere baby’s moeten we iets vaker nog richting ziekenhuis. Deze week ook weer, voor het halen van een prik. Maar verder? Zelfs in de nachten gunt ze ons aardig wat rust. Doorgaans krijgt ze om 22.00 uur een fles, meldt ze zich weer om 01.00 uur en slaapt ze vervolgens door tot een uur of half vijf, vijf uur. Dat is heel netjes hoor.’ Voor Sietse maken de gebroken nachten niet zo veel uit. Als hij het kussen ruikt, slaapt hij al. Overigens: volgende week zal hij zijn werkzaamheden weer echt oppakken. De afgelopen periode genoot hij van papa-verlof. Kreeg hij van zichzelf. ‘Ik heb sinds drie jaar een eigen bedrijf. Ik ben loodgieter. Vanaf deze week moet ik weer aan de bak.’ Ook mama werkt, op een advocatenkantoor. Dat deed ze vier dagen, waarschijnlijk zal dat straks iets minder zijn. ‘Mijn werkgever is heel flexibel en daar ben ik ontzettend blij mee. Lukt vier dagen wel, dan blijf ik dat doen, is het een dag minder dan is het ook goed.’ Mooi gezinnetje zo. Papa, mama, Tess en de hond. Er is in hun huis aan de Waezenburglaan nog wel wat ruimte. ‘Ik heb altijd een groot gezin gewild. En natuurlijk komt er ook nog een jongetje’, lacht papa. Mama is het daar mee eens. ‘Op z’n tijd’, lacht ze. Tess mag daarna bij haar trotse vader op schoot voor de foto. Ze doet haar oogjes niet open, wel verschijnt er iets van een lach. Ook bij de ouders. ‘Hartstikke leuk dat we dit allemaal krijgen. Heel erg bedankt. Volgend jaar weer? Euh, laten we maar afspraken voor over twee jaar.
De cadeaus Tess kreeg een fotogravure van Juwelier van Zanten, vijf keer ouder-kind zwemmen van Landgoed Nienoord, een muzikaal cadeau van Da Capo, een babypakket van DA, een geboortetaart van Van Esch, een Puky loopfiets van Profile Wagenaar, een spaarrekening met 25 euro van Regiobank Kleiker, een foto op canvasdoek van Vulpunt Leek en een keer gratis knippen voor moeder van Hairmatch. De cadeaus in Noordenveld werden aangeboden door Flowers & Lifestyle (een boeket bloemen), Molenkamp Schoenen (tegoedbon voor een Shoesme babyproof giftbox), een geboortetaart aangeboden door bakkerij Van Esch, twee babypakjes van de HEMA, een geboorteboek aangeboden door Boekhandel Daan Nijman, een fotoshoot én een aantal foto’s van Fotograafke, een fotogravure van Juwelier Van Zanten, een knipbon voor moeder van 2Syl en een bon voor een zonnebankkuur van Fitnesscentrum Roden.
LEEK/RODEN – Ook de eerste baby van de gemeente Noordenveld is bekend. Sterker nog: het zijn er twee. Een twee-eiige tweeling, hoe bijzonder. Niek Thijmen de jongen, Emilie Jolijn het meisje. Geboren op 4 januari in het UMCG in Groningen. Vader Wim en moeder Ingrid zijn apetrots, net als grote broer Julian (3).
Oef. Een tweeling. Dat is toch even wennen aanvankelijk. ‘Ik had vanaf het begin het gevoel dat het er twee zouden worden. Echt puur een gevoelskwestie. Ik zei al meteen tegen Wim dat hij rekening met twee moest houden. En toen kwam de eerste echo. En inderdaad; twee dus. Het is vervolgens even wennen aan het idee, dat is zo. Maar goed. Kijk eens wat we hier hebben. Een jongen en een meisje. Wát een rijkdom’, zegt Ingrid. Is het doorgaans zo dat tweelingen nogal eens wat eerder ter wereld willen komen, Ingrid wist haar zoon en dochter liefst 38,5 weken in haar buik te houden. Perfect dus, zoals broer en zus het ook nu geweldig doen. ‘Het is nu even pittig en vooral even wennen. Alles is keer twee. Twee keer voeden, twee keer verschonen. Huilt de één, dan begint de ander vaak ook. Maar ach, wat maakt het uit. Je weet dat als je aan kinderen begint, je met tropenjaren te maken krijgt. Ons hoor je echter niet klagen. Dit is toch prachtig’, zegt Wim. Ook Juul vindt het allemaal schitterend. Hij is pas drie jaar, maar nu al een meer dan voortreffelijk gastheer. Juul laat alles zien, haalt de cadeautjes uit de verpakking en helpt papa en mama waar hij kan. Wát een dapper mannetje. Ondertussen is ‘de hulp’ er vandaag – vrijdag- voor het laatst. ‘Gaan we het vanaf nu samen doen. Met z’n vijven. Wat een gezelligheid’, lachen Ingrid en Wim. Juul vraagt het bezoek waarom we weggaan, dol als hij is op visite. Wim en Ingrid voeden ondertussen hun nieuwste aanwinsten. Volgend jaar weer? ‘Euhh’, lacht Ingrid. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik er vijf wilde’, haakt Wim in. ‘Maar ik denk dat het zo goed is. Twee jongens en een meisje. Wat wil een mens nog meer.’
Maandag kwam ze thuis, kleine Tess uit Leek. Achterin de auto van papa Sietse en mama Angela, opgewacht door Faya, de hond. In de kamer ligt ze. Klein, mooi en gezegend met een prachtige bos haar al. ‘Tess werd vier weken te vroeg geboren. Niet zo heel gek, want vroeggeboorte zit in de familie’, vertelt Angela. Toch was het even schrikken toen op 1 januari in alle vroegte Tess haar komst aankondigde. ‘De vliezen waren gebroken en we zijn maar naar het ziekenhuis gegaan. En inderdaad, de avond en nacht hadden we nog gewoon op gepaste wijze oud en nieuw gevierd.’ Tess wilde echt. ‘De bevalling verliep vlotjes en op 1 januari om 16.47 uur kwam ze ter wereld’, vult Sietse aan, voor wie toen het grote reizen begon. Tess deed het meteen goed, zag wat geel en kreeg even sondevoeding. Mama mocht in het ziekenhuis blijven, papa chauffeerde zijn auto talloze keren van Leek naar Groningen en andersom. ‘Je zag dat ze er steeds gezonder uit ging zien en meer kleur kreeg. Maar ach, eigenlijk heeft ze het vanaf het begin prima gedaan. Ook thuis. Het is prachtig om te zien hoe ze zich ontwikkelt. Ze huilt amper, alleen wanneer ze honger heeft. Ze is ondertussen ook al dikke vrienden met de hond en iedereen is verliefd op haar haar, haha. Veel hè, zeker als je beseft dat ze nu dus nog maar 37 weken is. In vergelijking met andere baby’s moeten we iets vaker nog richting ziekenhuis. Deze week ook weer, voor het halen van een prik. Maar verder? Zelfs in de nachten gunt ze ons aardig wat rust. Doorgaans krijgt ze om 22.00 uur een fles, meldt ze zich weer om 01.00 uur en slaapt ze vervolgens door tot een uur of half vijf, vijf uur. Dat is heel netjes hoor.’ Voor Sietse maken de gebroken nachten niet zo veel uit. Als hij het kussen ruikt, slaapt hij al. Overigens: volgende week zal hij zijn werkzaamheden weer echt oppakken. De afgelopen periode genoot hij van papa-verlof. Kreeg hij van zichzelf. ‘Ik heb sinds drie jaar een eigen bedrijf. Ik ben loodgieter. Vanaf deze week moet ik weer aan de bak.’ Ook mama werkt, op een advocatenkantoor. Dat deed ze vier dagen, waarschijnlijk zal dat straks iets minder zijn. ‘Mijn werkgever is heel flexibel en daar ben ik ontzettend blij mee. Lukt vier dagen wel, dan blijf ik dat doen, is het een dag minder dan is het ook goed.’ Mooi gezinnetje zo. Papa, mama, Tess en de hond. Er is in hun huis aan de Waezenburglaan nog wel wat ruimte. ‘Ik heb altijd een groot gezin gewild. En natuurlijk komt er ook nog een jongetje’, lacht papa. Mama is het daar mee eens. ‘Op z’n tijd’, lacht ze. Tess mag daarna bij haar trotse vader op schoot voor de foto. Ze doet haar oogjes niet open, wel verschijnt er iets van een lach. Ook bij de ouders. ‘Hartstikke leuk dat we dit allemaal krijgen. Heel erg bedankt. Volgend jaar weer? Euh, laten we maar afspraken voor over twee jaar.
De cadeaus Tess kreeg een fotogravure van Juwelier van Zanten, vijf keer ouder-kind zwemmen van Landgoed Nienoord, een muzikaal cadeau van Da Capo, een babypakket van DA, een geboortetaart van Van Esch, een Puky loopfiets van Profile Wagenaar, een spaarrekening met 25 euro van Regiobank Kleiker, een foto op canvasdoek van Vulpunt Leek en een keer gratis knippen voor moeder van Hairmatch. De cadeaus in Noordenveld werden aangeboden door Flowers & Lifestyle (een boeket bloemen), Molenkamp Schoenen (tegoedbon voor een Shoesme babyproof giftbox), een geboortetaart aangeboden door bakkerij Van Esch, twee babypakjes van de HEMA, een geboorteboek aangeboden door Boekhandel Daan Nijman, een fotoshoot én een aantal foto’s van Fotograafke, een fotogravure van Juwelier Van Zanten, een knipbon voor moeder van 2Syl en een bon voor een zonnebankkuur van Fitnesscentrum Roden.