Dure woorden.
moi noordenveld
De verjaordaogen bij oons thoes wörden vrouger goud vierd. As mien olders jaorig waren, dan kwamen mien ooms en taantes ok altied op verjaordagsvesite. Het was een gezellige boudel en het wör vaok mooi zegd. Ik much der graog even bijzitten en wat metlustern. Twei oompies hadden de humor aan de kont hangen. Dat was altied lachen, as die aan ‘t woord waren. Een aandere oom was minder spraokzaom en veul eernsachtiger. Hij was laot trouwd en hij en zien vrouw hadden gien kinder. Hij bedaocht zich altied eerst en har het hart niet op de tong. Ze waren ok beide wat conservatiever dan de rest van het gezelschap. Verder waren het heule beste mensken, die gien mug kwaod deden. Ik zal der dan ok gien kwaod woord over zeggen. Ze rusten beiden in vrede.
Tegen die conservatieve opvattingen, die mien oompie dan zo wis verwoordde, kwam ik wel eins in ‘t verweer. Dat kun hij niet zo goud hebben. Hij argerde zich aan oonze neimoodse kleiding en steurde zich nog veul meer aan mien veul te lange haor. Dat vun hij maor vies en dat zee hij ok tegen mij. In die tied liftten jongelui regelmaotig en dat dee ik ok wel.
Hij zee :
“As jij bij de straot stunden te liften mien jong, dan nam ik je niet eins met.”
Ik zee der daodelijk overhen :
“En as jij stopte met joen Daffie, dan stapte ik niet eins bij joe in!”
Hij zee niks, maor dat dit dure woorden waren, bleek laoter, toen ze oet de tied waren. Omdat ze gien kinder hadden, hadden ze wat naolaoten veur oom- en tantezeggeries. Ze hadden mij oet heur testament schrapt, omdat, zo zee mien moeke laoter, hij op zien starfbed zegd har, dat ein van heur zeuns hum zwaor beledigd har. Omdat hij niet zo krek meer wus, of ik of mien bruier hum beledigd har, hef hij oons beidend maor schrapt. Het spiet mij veur mien bruier. Het was een ongelukkige oetlaoting met financiële gevolgen. Maor …., gedaone zaoken nemen gien keer!
Tegen die conservatieve opvattingen, die mien oompie dan zo wis verwoordde, kwam ik wel eins in ‘t verweer. Dat kun hij niet zo goud hebben. Hij argerde zich aan oonze neimoodse kleiding en steurde zich nog veul meer aan mien veul te lange haor. Dat vun hij maor vies en dat zee hij ok tegen mij. In die tied liftten jongelui regelmaotig en dat dee ik ok wel.
Hij zee :
“As jij bij de straot stunden te liften mien jong, dan nam ik je niet eins met.”
Ik zee der daodelijk overhen :
“En as jij stopte met joen Daffie, dan stapte ik niet eins bij joe in!”
Hij zee niks, maor dat dit dure woorden waren, bleek laoter, toen ze oet de tied waren. Omdat ze gien kinder hadden, hadden ze wat naolaoten veur oom- en tantezeggeries. Ze hadden mij oet heur testament schrapt, omdat, zo zee mien moeke laoter, hij op zien starfbed zegd har, dat ein van heur zeuns hum zwaor beledigd har. Omdat hij niet zo krek meer wus, of ik of mien bruier hum beledigd har, hef hij oons beidend maor schrapt. Het spiet mij veur mien bruier. Het was een ongelukkige oetlaoting met financiële gevolgen. Maor …., gedaone zaoken nemen gien keer!
