‘Een geprokkelde raad’
LEEK – Voorzichtig haalde wethouder Ben Plandsoen de ambtsketting van burgemeester Berend Hoekstra uit het kistje waarin het halssieraad van de gemeente wordt bewaard. Hij hield het even omhoog, om het daarna voorzichtig om zijn hals te hangen. Het stond hem prima en diep in zijn hart en wie weet even weg dromend in gedachten was hij voor heel even burgemeester van een sprankelende gemeente, ergens in Nederland. Wie weet een diep gekoesterde wens. Gelukkig mocht ook nog even één van de aanwezigen van De Zijlen de ketting dragen. Veel gelach en natuurlijk applaus. Daarna wist Ben op een eenvoudige en bijna spannende wijze alle aanwezigen, waaronder tientallen cliënten van De Zijlen, aan zijn lippen te laten hangen. Uitleg over het hoe, wat en waarom in de gemeente wist hij in Jip en Janneke taal uit te leggen. Als voorbeeld gaf hij de vaak veel te hard rijdende auto’s over de zandweg langs de Tolbertervaart. Het zand gaat stuiven en de fietsers die op het ernaast gelegen fietspad rijden hebben daar veel last van. ‘Misschien’ zei Ben, ‘is het beter om een paal midden op de zandweg te plaatsen, zodat hardrijden voorbij is’. Zo ook over veiligheid, het groen, winkels, werk, wonen, zorg, onderwijs en belastingen gaf hij uitleg. Hij wist iedereen te prikkelen, om vragen te stellen en antwoorden te geven. Prikkelen, we doen het allemaal wel eens. Iemand even aanmoedigen of aansporen om iets te doen. ‘Prokkelen? Prokkelweek?’ De Dikke van Dale wist geen antwoord op de toch wel prachtige woorden te geven. Gelukkig kreeg heel Nederland, waaronder ook de raad van de gemeente Leek uitleg over dit woord. Dit tijdens de gezamenlijke bijeenkomst van de raad en cliënten van De Zijlen. Prokkel bleek een prikkelende ontmoeting te betekenen. Een ontmoeting tussen iemand met een verstandelijke beperking én iemand zonder. Dat kan tussen twee mensen zijn, maar ook in een groep. Iedereen kan mee doen en het kan overal plaatsvinden. Tijdens de ‘Prokkelweek’ vond daarom ook de bijeenkomst plaats in de raadzaal van Leek. Ciska Duursma, bewoonster van een appartement op het Synagogeplein in het centrum van Leek, werd tijdens de bespreking geïnterviewd. Ciska woont daar zelfstandig onder begeleiding. Ze vertelde dat ze alles zelf deed. Het huis schoon maken, de was doen, boodschappen halen en koken. En vertelde ze vol trots ík heb een vriend’. Natuurlijk, je kon er op wachten, werd er na deze mededeling weer volop gelachen. Ook had ze met haar vriend een feestje gevierd, ze waren beide vijftig jaar geworden. Werken doet ze bij Twinkel op De Dam 19. Vier dagen in de week achter de kassa. Een kassa, waarop na het toetsen op een afbeelding van het artikel het muntstuk wordt getoond wat het kost. Hoe eenvoudig en daardoor een prachtige oplossing toch! Was alles maar zo eenvoudig. Ciska doet verder aan sport en gaat op vakantie. Dit met stichting Het Buitenhof. Een reisorganisatie voor mensen met een beperking. Ze heeft een laptop en leest daar o.a. de krant op. Vertellen deed ze als de beste. Daarom doet ze dit ook samen met haar begeleidster Anneke tijdens gastlessen op de basisscholen in Leek. In een tijd waarin participatie bovenaan in het vaandel moet staan is dit een groot goed. Prachtig dat o.a. Ciska in gesprek ging met de raad en dit met Anneke mag en kan doen op de basisscholen en na de vakantie zelfs ook op De Borgen. De gehouden raadsvergadering met mensen met een beperking is genomineerd voor de Mensenrechten Prokkel. Of Ciska met al haar vrienden de Gouden Prokkel gaat winnen? Op vrijdag 26 juni wordt deze door de staatssecretaris uitgereikt. Samen meedoen en onderling sterk in de Leekster samenleving. Hoe eenvoudig kan het zijn! ‘Ik groet u’. ‘Moi’.
