Einde seizoen

Afbeelding
Puur natuur

Vorig jaar schreef ik omstreeks deze tijd een column met als kop: Bikkels en mietjes. Het was naar aanleiding van één van de laatste excursies van ’mijn’ paddenstoelenwerkgroep (van IVN Roden) die plaatsvond in het Lauwersmeergebied. Vanwege de slechte weersvoorspelling, kou en regen, waren toen slechts 4 mensen aanwezig (de bikkels) terwijl er meestal gemiddeld 12 leden van de werkgroep aanwezig zijn. De afwezigen werden daarom door mij uitgemaakt voor mietjes, want voor een beetje kou en regen hoor je natuurlijk niet weg te lopen.

Nu er nachtvorst is geweest is het met de paddenstoelen zo’n beetje gedaan. Ze bestaan namelijk, net als mensen, voornamelijk uit water en verdragen vorst zeer slecht, hoewel er uitzonderingen op de regel zijn. De oesterzwam die u in de winkel koopt is bijvoorbeeld zo’n uitzondering, die verdraagt wel enige vorst. Afgelopen vrijdag, het voelde met een temperatuur van 2° C en een harde gure wind ijskoud aan, waren toch nog 9 leden van de werkgroep in Den Ham aanwezig. Dat viel alleszins mee en wellicht wilde men niet weer voor mietje worden uitgemaakt. We bezochten daar de fraaie eeuwenoude Piloersemaborg aan de Sietse Veldstraweg. Op deze locatie, waar de bekende chef-kok Dick Soek in de keuken met de pollepels zwaait, kun je naast heerlijk eten ook overnachten, feesten en vergaderen. Dat eten lieten we achterwege, want daar was het de tijd niet voor en bovendien moet je dan over een goed gevulde portemonnee beschikken. Wij kamden de omgeving uit en vonden voorwaar nog meer dan 70 verschillende soorten paddenstoelen, waaronder toch nog weer enkele zeldzame.

Het motto van de dag was: Mycohoppen in het Middag-Humsterland, dat wil zeggen dat we van de ene naar de andere plek zouden gaan om te zoeken naar paddenstoelen in dit oudste cultuurlandschap van Europa. Na de Piloersemaborg (of Hamsterborg) volgde de wierde van Franssum. We waren blij dat de kerk open was, waar we even konden schuilen voor de gure wind. Hartverwarmend was het fraaie concert van ons oudste lid Ab Neutel (80!) die de toetsen van het kerkorgel beroerde. Van de oogst aan paddenstoelen werden we niet warm, dat stelde daar niet veel voor. Ook het kerkhof iets buiten Niehove leverde niet veel op en dat gold tevens voor het plaatsje zelf waar we een route om de kerk liepen. Heel uitnodigend stond naast de kerk de deur van het plaatselijke etablissement (Eisseshof) open, waarover één van onze mensen wist te vertellen dat je er heerlijk Indonesisch kunt eten. Aangezien we het wel zo’n beetje hadden gehad door de tegenvallende oogst en best een verwarmend opkikkertje konden gebruiken om weer op temperatuur te komen besloten we de middag, 2 uur eerder dan normaal, daar af te sluiten.

Met de paddenstoelen is het misschien dan wel afgelopen, maar in de natuur is er altijd wel wat te beleven. Een dag later al stond een excursie van de Vogelwerkgroep naar het Lauwersmeer op het programma. Vooraf regende het afzeggingen en kreeg je het idee dat men blij was een geldig excuus aan te kunnen voeren om de absentie te motiveren. Ik kwam er niet onderuit, want men had bedacht dat ik die excursie mocht leiden. Het was wel een mooie gelegenheid om een nieuw aangeschafte winterjas uit te testen die, uitgaande van de mij ter beschikking staande beperkte middelen, een godsvermogen had gekost. Met een wel erg klein gezelschap, we pasten in één auto, gingen we toch maar op stap. De jas voldeed, maar tegen koude handen beschermt het niet en zo werd het af en toe toch kleumen. Om foto’s te kunnen maken, zoals die van een familie Wilde zwanen en een van hun werk meeprofiterende Toppereend (foto) moeten de handschoenen wel uit. En ach, het was de moeite waard met waarnemingen van onder andere Brilduikers, Grote zaagbekken, Nonnetje, een stuk of 10 Grote zilverreigers, Smelleken, Waterral en vele duizenden ganzen. De meest bijzondere was die van twee Ruigpootbuizerds (echte wintergasten) die met elkaar om een stuk aas bakkeleiden. De meest opvallende waarneming echter was die in de haven van Lauwersoog in een zaak waar we Fish and Chips aten. Voor velen is dat een geliefd uitje, maar zaterdag leek het wel een rollatorfestival. Behalve in een bejaardenhuis zag ik zelden zoveel rollators bijeen!

UIT DE KRANT

Lees ook