Eindejaars Plantenjacht
Er is altijd wel iets te beleven in de natuur, het hele jaar door. Ook in deze tijd van het jaar zijn er bijvoorbeeld plenty vogels te zien, maar ook bloeiende planten. Vorig jaar startte FLORON, de Nederlandse organisatie die aan plantenonderzoek doet, als experiment met een Eindejaars Plantenjacht na de kerstdagen. Dit in navolging van de Britse zusterorganisatie BSBI die sinds 2012 met veel succes de New Years Day Plant Hunt organiseert.
Vorig jaar verliep het hier ook al redelijk succesvol, vandaar dat men er mee doorgaat. Dit jaar vindt het plaats van zondag 27 december tot en met zondag 3 januari 2016. Zo na de kerstdagen is het een leuke activiteit die je alleen kunt doen, maar ook met een groep mensen. Dat mag op een zelf te bepalen dag en plek waarbij je gedurende een uur alle wilde en verwilderde bloeiende planten noteert. De coördinator van de Florawerkgroep IVN Roden organiseert het dit jaar ook, maar het is tevens een aardige bezigheid om in familieverband te doen, mits men maar over voldoende plantenkennis beschikt. Na gedane arbeid kunnen de gegevens worden doorgegeven via de website www.plantenjacht.nl. Vorig jaar werden er door 318 personen 647 lijsten ingevuld met maar liefst 6418 waarnemingen, verdeeld over het ongekende aantal van 383 verschillende planten. De top-3 bestond uit het Madeliefje (346x), Paardenbloem (323x) en Straatgras (296x). Die laatste werd trouwens op de voet gevolgd door Klein kruiskruid (295x) en andere algemene soorten als Vogelmuur, Herderstasje, Scherpe boterbloem en Witte dovenetel.
Vele soorten werden maar één keer (125) of twee keer (51) gezien, waaronder zeldzame soorten als Stengelomvattend havikskruid, Knikbloem, Muurbloem en Akkerboterbloem. Gemiddeld prijkten er 10 soorten op de lijsten, maar er was ook een lijst met daarop 46 soorten. De langste lijst bevatte 55 namen, maar die werd niet erkend omdat deze waren gezien in een heemtuin. Ik was nieuwsgierig of het Slaapmutsje (foto) er ook bij stond die in onze tuin al vanaf november bloeit. Dat bleek niet zo te zijn, maar hij staat dan ook niet in de Nederlandse Flora vermeld, hoewel ik hem wel eens verwilderd aantref. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij vorig jaar niet is gezien. Dat hij zo lang bloeit -en er voorlopig mee door lijkt te gaan- heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat er geen bestuiving meer plaatsvindt, omdat de insecten die daarvoor zorgen er niet meer zijn. Zaadvorming vergt veel kracht van de plant en dat gaat ten koste van bloei.
De Latijnse naam van het Slaapmutsje is Eschscholzia californica. De plant is inheems in het westelijke deel van de Verenigde Staten en Mexico en is hier als sierplant ingevoerd. Door de indianen werd deze papaverachtige plant medicinaal gebruikt en in Californië wordt hij als symbool gezien. Vandaar de tweede naam. De eerste naam werd er door een Duitse botanicus (A. von Chamisso) aan gegeven die hem vernoemde naar een andere botanicus, J.F. von Eschscholtz, vriend en collega. Nu het nog steeds zo zacht blijft kan ik van deze plant blijven genieten. Ik zat nog even naar de weersverwachting te kijken en zag dat voor donderdag een maximum temperatuur van 13° C en een minimum van 7° C verwacht wordt en op vrijdag is dat respectievelijk 12°- en 11° C. Gemiddeld is dat 10° C of meer, terwijl 3° – 4° C normaal is. Wat dat betreft zitten we al dik boven de op de Klimaattop afgesproken maximum temperatuurstijging van maximaal 2° C! Wat de afspraken waard zijn blijkt pas later, maar ik verwacht er dus niet echt veel van. Het zal ook afhangen van de grootte van de wereldbevolking, nu 7 miljard mensen. In 2050 zijn het er misschien wel 10 miljard, maar er zijn ook scenario’s die daarna een afvlakking voorspellen. Eén scenario voorspelt zelfs een afname op langere termijn tot 2.3 miljard mensen. Voor de natuur zou dat een zegen zijn.
