Emo-Wiepie: een buurvrouw met een hart van goud

Wiepie de Vries was al 54 (!) toen ze meedeed aan de Hartenactie van de Krant. Ondanks dit feit, klom ze toch in de pen. Ze stuurde een lang gedicht. Een vers over haar buren, die met nogal wat ellende opgezadeld bleken. Moeder was ernstig ziek en lag thuis op bed in de huiskamer. Vader had geen werk meer. De twee kinderen gingen naar een speciale school en één van de kinderen had al een hart- en heupoperatie ondergaan. Thuiszorg kregen ze niet. Het ging Wiepie aan het hart. En dus stuurde ze een emotioneel gedicht. Het gedicht naar de Krant was overigens niet het enige dat Wiepie deed. Ze zette meer acties voor de buren op touw. Succesvolle acties. Nu vroeg ze om het volledige bedrag (375 euro dus) om te zetten in boodschappenpakketten. Jan Jansema van de Jumbo in Roden werkte graag mee, en dus ging gedurende een periode elke week een pakket naar Tolbert. Prachtig van Wiepie, die het dan ook niet droog hield. Logisch ook, want zelf kreeg ze ook al het nodige voor de kiezen. Zo bleek dat het feit dat ze dit verhaal in dichtvorm instuurde, bepaald geen toeval. Haar dochter overleed namelijk in 1982, aan een hersentumor. Wiepie schreef de emoties – voor zover dat kon- van zich af in dichtvorm. Boekjes vol. Wiepie bleek een vrouw met een hart van goud. Een vrouw die zelf al veel had meegemaakt, mar desondanks oog houdt voor de situatie om haar heen. Een mooiere wens kon de Krant amper in vervulling laten gaan.