‘Er is veel gelukt in Een, maar herbestemming Regenboog nog niet, dat is teleurstellend’

Afbeelding
actueel

EEN – Hij was mede drijvende kracht achter menig feest in Een. Kreeg het samen met een vriendengroep tijdens het dorpsfeest in 2007 voor elkaar dat er 4 dagen feest was en een karavaan van praalwagens door het dorp trok. In 2009 werd Wisse Hummel gevraagd voor een bestuursfunctie binnen Vereniging Plaatselijk Belang Een, de club waar hij tot vandaag voorzitter is. Hummel is trots op wat er is bereikt in twaalf jaar. Qua voorzieningen in Een is met de nieuwe Samenwerkingsschool goed onderwijs geborgd in het dorp, MFA De Schans staat er en het aangelegde glasvezelnetwerk is sneller dan dat van Hummels collega’s in Utrecht. Per vandaag neemt hij afscheid van Plaatselijk Belang, maar het gaswinningsdossier laat hij nog niet los.

Wisse Hummel neemt afscheid Plaatselijk Belang Een



Wisse Hummel is zijn geboortedorp ondanks zijn drukke baan in het midden van het land altijd trouw gebleven. Bij Equans (voorheen Engie) is hij verantwoordelijk voor innovatie en ontwikkeling binnen de organisatie. Voor corona reed hij tussen de 60.000 en 70.000 kilometer per jaar. Verhuizen is nooit in hem opgekomen. ‘Je woonplaats is niet alleen de plek waar je huis staat, maar ook de omgeving waar je dingen met elkaar deelt en doet’, begint Hummel die samen met Jan Willem de Jong, Mark Johan Ekhart en Ronny Scheffers menig feestje georganiseerd heeft in Een. Hummel is maatschappelijk betrokken, altijd geweest. Hij vindt het belangrijk om iets te doen voor zijn woonplaats.


‘Ik ben in 2009 bij Plaatselijk Belang begonnen als secretaris. Toen toenmalig voorzitter Roy Peer ziek werd en later overleed, heb ik zijn taken overgenomen. Een taak die naast feestjes ook veel meer serieuzere kanten kent. Je bent de toegang tot de gemeente en het aanspreekpunt voor inwoners. Toen ik begon speelde er van alles: onderwijs stond onder druk, de dreigende verdwijning van voorzieningen en de mogelijke verdwijning van de plaatselijke dorpskroeg. We waren als dorp best kwetsbaar. Samen met een zevental Eeners hebben we toen een haalbaarheidsonderzoek gedaan. Een idee werd een plan en met dat plan zijn we naar de gemeenteraad gegaan. Uiteindelijk werd het plan uitvoering en dat heeft geleid tot het MFA en een dorpsschool in één gebouw.’


Pilot


Een complex proces dat niet zonder slag of stoot ging. ‘Je hebt de ziel van het dorp te pakken. Je raakt nogal wat: christelijk en openbaar onderwijs onder één dak zonder dat ieders identiteit verloren gaat, je hebt te maken met inwoners en met verenigingen. Dat is spannend. Het was ook een moeilijke periode: mensen die niet precies wisten wat er ging gebeuren. Dat heeft tot stevige discussies geleid. Uiteindelijk is het toch gelukt. In 2016 was de feestelijke opening. Daar blijf ik voor altijd trots op. De ontlading op het openingsfeest is enorm geweest.’ Dan: ‘Het is nooit iets wat je alleen doet. Daar heb je verschillende mensen voor nodig. Onder andere Jan Bolt heeft als toenmalige voorzitter van het dorpshuis ook een grote rol gespeeld. En de beide schooldirecteuren Albert Eising en Albert Velthuis, de samenwerking was geweldig. Velthuis heeft in het voorlaatste jaar nog een reünie georganiseerd ter ere van het honderdjarig bestaan van Christelijk onderwijs in Een. De Samenwerkingsschool heeft heel goed uitgepakt. Wie christelijk onderwijs volgde kon dat behouden. Andersom werd het niet opgelegd. Daarmee waren we als pilot één van de eersten in Nederland. Elementen vanuit de Samenwerkingsschool zijn ook doorgevoerd naar het basis onderwijs in Veenhuizen. We zijn gestart met ongeveer 110 leerlingen. Wel was er de zorg dat we met krimp te maken zouden krijgen. Dat is gelukkig beperkt gebleven. Het gaat zo goed, dat er dit jaar zelfs een extra lokaal voor groep 1 is bijgekomen. Hier zit nu een BSO, een kinderdagverblijf, een jeugdsoos en de voetbalclub en de volleybalvereniging maken gebruik van het gebouw.’ Nog iets dat ze toch maar even voor elkaar gebokst hebben in Een: glasvezel. ‘We kwamen vlak achter Roderwolde aan, en trokken samen op met dorpen in Noordenveld en Drenthe. In Utrecht zijn er collega’s die een slechtere verbinding hebben dan wij. In een klein dorp is er veel gebeurd. We krijgen straks een nieuwe ijs/skeelerbaan van asfalt bij het MFA, binnenkort starten ze met de aanleg. Ook op het gebied van woningbouw is het plan van zijn voorgangers in het bestuur gerealiseerd. De Veldkampen is de nieuwste buurt in Een, een straat met 19 nieuwe woningen. De laatste 3 kavels zijn nu ook verkocht.’


Herbestemming Regenboog


Toch is nog niet alles gelukt, zegt Hummel. ‘Onderdeel van het MFA was herbestemming van de Regenboog. De Lindenhof, de andere basisschool, is in 2017 verkocht. Aan mensen met een onderwijsachtergrond. Zij hebben er echt iets moois van gemaakt. Het is teleurstellend dat het nog niet gelukt is voor de Regenboog herbestemming voor elkaar te krijgen. Herbestemming was al in 2012 bekend. Er lag een goed plan uit het dorp: ‘Steengoed wonen in Een’. Het idee was om de school om te bouwen in woningen tot hofje gecombineerd met zorg. Woningen voor senioren, een kwestie die nu heel actueel is. In 2015 was de intentie rond. Met goedkeuring van toenmalig wethouder Gerrit Alssema en burgemeester Hans van der Laan. Daarna volgden er veel wisselingen op het gemeentehuis en ontstond er een breuk met het verleden. De tijdelijke wethouder Huizing schoot het plan af. De manier waarop dat ging sloeg ons alle lucht uit de longen.’ In 2019 is de voormalige basisschool door de gemeente in de markt gezet. ‘We mochten vanuit dorp meedenken. Uiteindelijk werd de school via een inkoopprocedure gegund aan een partij die er woningbouw wilde realiseren. Door teveel interne wisselingen bij de projectontwikkelaar en procedures duurde het allemaal erg lang en is de herontwikkeling opnieuw mislukt. Als onze plannen waren doorgezet hadden we in 2017 de eerste sleutels overhandigd. Nu zijn we weer vijf jaar verder en terug bij af. Voor mij is het een niet afgemaakte paragraaf.’ Hummel hoopt dat zijn opvolger het dossier met de gemeente tot een goed einde weet te brengen. Die opvolger is vrijwel zeker Tammo Oldenhuis die vorig jaar is toegetreden tot het bestuur.


Gaswinningsdossier


Wisse Hummel heeft nog één noot te kraken. Een harde. Het gaswinningsdossier is nog niet afgerond. Hummel is voorzitter van de Tijdelijke Werkgroep Mijnbouwschade Een (TWME), die acteert onder de vlag van Plaatselijk Belang Een. De omgekeerde bewijslast zoals die er lag rondom de gasopslag van Langelo moet opnieuw ingevoerd worden, vindt hij. Die omgekeerde bewijslast (waarbij de NAM moeten kunnen aantonen dat de schades aan woningen binnen een straal van 6 kilometer rond de gasopslag niet door gaswinning of –opslag in Langelo zijn veroorzaakt) was al wettelijk vastgelegd, maar het Instituut Mijnbouwschade Groningen (IMG) die de uitvoering van schade afhandeling behartigt heeft er een aantal rapporten tegenover gelegd om dit teniet te doen.’ We voeren gesprekken met het ministerie en Kamerleden over de situatie in Noordenveld. Met de gemeente en provincie trekken we samen op voor inwoners uit de hele gemeente. We willen dat de omgekeerde bewijslast blijft én tegelijk kan en mag het niet zo zijn dat we hier Groningse taferelen krijgen.’


In maart 2018 lag die omgekeerde bewijslast er en het IMG deed waarvoor het bedoeld was: pleisters plakken. Schades vergoeden en woningen verstevigen. ‘Dat ging goed tot de zomer van 2020. Toen ging het IMG opeens zelf nog eens doktertje spelen. Ze verschuilen zich nu achter rapporten van onderzoek door TNO en TU Delft. Diepe bodemdaling kan op zich niet tot schades leiden, luidt één van de conclusies. De onderzoeker heeft onlangs zelf al toegegeven een dat hij een beperkte opdracht heeft gehad. Het IMG moet wat TWME betreft terug naar start, zoals van toepassing was in maart 2018. Er komt inmiddels ook druk vanuit de Kamer op de nieuwe Staatsecretaris en IMG. Of het besluit teruggedraaid zal worden weet ik niet, ik heb er goede hoop op.’


Wat gebeurt er nu precies in Langelo?


Vroeger was het gebied een gasveld. Dat is leeggehaald. Vanaf 1996 fungeerde het veld als opslag: zomers ging gas erin, en bij koude winters eruit. ‘Stationair draaien’, noemt Hummel het. ‘In 2014 zijn ze met stand ‘vol gas’ gaan draaien. De bodem van het gasveld daalt en stijgt daardoor op sommige plekken met 4 centimeter. Tot december 2020, toen werd de vergunning goedgekeurd voor stand ‘turbo’. Daardoor wordt de druk in het veld hoger en lager in de bodem. De bandbreedte wordt dus  groter. Daardoor kan het maaiveld 8 centimeter op en neergaan. Zorgpunt is dat dit nooit regelmatig gaat. Ze gaan mogelijk over grenzen heen, waardoor het niet ondenkbaar is dat er ook hier aardbevingen ontstaan. We willen niemand bang maken, maar we moeten wel waakzaam zijn en zeker niet naïef.’


Een ding is zeker: vervelen gaat Wisse Hummel zich niet. ‘Ik heb een mooie, maar drukke baan en wil ook tijd voor thuis houden.’ Lachend: ‘De hangmat hangt al in de tuin! En samen met vrouw en drie jongens van 16, 14 en 11, vermaken we ons prima. Als deze Krant uit is, draag ik de hamer met veel vertrouwen en plezier over.’

UIT DE KRANT