Eritreeërs in Noordenveld geven een dankfeest

|||||||
||||||| Foto: |||||||
actueel

RODEN - Heerlijke geuren van eten en vrolijke klanken van muziek in het muziekgebouw aan de Klimop in Roden zorgden afgelopen zaterdag voor een warm welkom bij het dankfeest, georganiseerd door ‘nieuwkomers’ uit Eritrea.


De goed Nederlandssprekende Tblets Tesfay begon met een speech waarin ze dankbaarheid uitte naar alle Nederlandse mensen, alsook de overheid, voor de toestemming die zij kregen om hun leven hier in Nederland verder op te bouwen. Vooral de manier waarop ze zijn opgevangen en de steun die zij nog steeds krijgen van de vrijwilligers van Vluchtelingenwerk. Mede dankzij de hulp van hen zijn verschillende gezinnen herenigd. “Jullie zijn als ouders, broeders, zusters, vrienden en vriendinnen voor ons geworden”, waren haar warme woorden. Ze sloot af met de woorden dat ze deze lieve Nederlanders deze middag graag iets van hun cultuur wilden laten zien.


Het beloofde een feestelijke middag te worden waarin Nederlanders en Eritreeërs, jong en oud, moslim en christen met elkaar mixten. Na het gebed werd er door drie stellen al dansend een Eritrees drankje binnengebracht. ‘Sua’ konden we vergelijken met het Nederlandse drankje bier, met wel met een belangrijk verschil dat hier geen alcohol in zit. Daarna werd opnieuw zwierend op muziek het eten aangedragen. Rijst met vlees en een rode saus, ofwel op het menu stond ‘Zgni’.


Tblets liep glunderend rond en gaf aan zo blij te zijn dat ze in Nederland de kans krijgt om te studeren. Ze volgt op dit moment een mbo-opleiding en hoopt ooit een eigen bedrijf te hebben. Mihret Tesfay, nu 6 jaar in Nederland, woont nu op zichzelf en is net klaar met de kappersopleiding. Ook zij is gelukkig en dankbaar dat haar familie de kans heeft gekregen om hier iets op te bouwen. “We willen vandaag graag iets teruggeven, maar datgene wat we vandaag doen is eigenlijk nog te weinig”, verzucht ze.


“Je moeten weten”, vertelt maatschappelijk begeleider Remmelt Booij, “als statushouders hier binnenkomen, hebben ze helemaal niets”. Als ze door de gemeente een huis krijgen toegewezen regelt Remmelt met de vorige huurders vaak dat er zaken kunnen worden overgenomen. Het maakt de start voor nieuwkomers gemakkelijker, voor alles waar ze later nog tegenaan lopen. Marjan Hoekstra, eveneens maatschappelijk begeleider, en vandaag speciaal uitgedost in Eritrese kledij, vertelt trots op ze te zijn. “Ze werken hard en ze redden het toch maar.” Ondertussen zien we Ephraim, een wat oudere man uit Eritrea en de eerste die naar Noordenveld kwam, trots van tafel naar tafel lopen en overal een praatje maken.


|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||

UIT DE KRANT