Genieten en afzien voor Roner ‘Fietsers zonder Grenzen’

RODEN - Onder de gelegenheidsnaam ‘Fietsers zonder Grenzen’ hebben Klaas Bos, Jaroen Cazemier, Rob van Baak, Roy Vervoort, Raymond Kavsek, Richard Schipper, Bert Mensingh, Erik Neelen en Arno Nijhuis onlangs meegedaan aan de Tour for Life 2014. In acht dagen fietsen van Italie naar Nederland met als doel geld bijeen te fietsen voor Artsen zonder Grenzen. Het team werd in deze sportieve uitdaging bijgestaan door de begeleiders Henk Cazemier, Sjoerd Broers en Binne van Veen.  Als team Fietsers zonder Grenzen is ruim €22.000 bijeengebracht voor Artsen zonder Grenzen. Een dagboek.

Dag 1. De opwarmdag, 110 km en 2800 hoogtemeters.
Na een goede nachtrust in hotel Olympico Villago (van de Olympische Winterspelen Turijn) is het zondagochtend eindelijk zover, de start van de fietstocht van Bardonecchia naar Landgraaf, voor Artsen zonder Grenzen. Stralend weer en 15 graden, ideale omstandigheden om de eerste col (Col de L’Echelle,1762m, 2e cat.) van de dag te beklimmen. Na 7 kilometer klimmen komt de top in zicht en daarmee ook de grens Italië-Frankrijk. Na een heerlijk lange afdaling wordt  Briancon (hoogste stad van Frankrijk) op 1330 m hoogte bereikt. Na Briancon moet de col de Lautaret (2058m, 1e cat.) beklommen worden, een lekkere lange klim waar je heel geleidelijk ruim een kilometer stijgt met bovenop de Lauteret een checkpoint. Tijdens de lange klim is de wind een constante tegenstander. Bij de check points word je als renner geregistreerd, kun je bidons bijvullen en is er bevoorrading door de organisatie. De afdaling naar de voet van Alpe d’ Huez (724m) is bijna 40 km lang met enkele tunnels erin. De tunnels zijn gevaarlijk donker, fietsverlichting is dan ook verplicht. Het is ons duidelijk, je moet geconcentreerd blijven en opletten met 300 fietsers in de buurt.  Het slot van de eerste dag is de beklimming van Alpe d’ Huez (1800m, HC cat.) met een individuele tijdregistratie met daarna de afdaling naar de camping in Bourg d’Oisans.  Op de camping zijn onze tenten al opgezet door onze begeleiders. Ook het algemene deel met de eettenten, mobiele keukens en massageposten staat klaar. De borettikok heeft  lasagna  gemaakt voor 500 mensen in de mobiele kooktrailer,  wat de 300 fietsers, 100 begeleiders en 100 vrijwilligers zich goed lieten smaken. Daarna vroeg de tent in, want de wekker zou de volgende dag al om zes uur gaan voor de Koninginnerit.

Dag 2. De dag van de Koninginnerit, 165 km en 4200 hoogtemeters.
Bij het vertrek om half acht is het prachtig helder weer maar wel koud. Met de arm- en beenstukken aan gaan we op weg naar de col Croix de Fer (kruis van ijzer, 2067m, HC cat.). Na bijna 2 uur komen we eindelijk uit de schaduw van de bergen en het bos in de zon te fietsen en een half uur later zijn we op de top bij het checkpoint. Wat een fantastisch uitzicht en ideaal weer en kraakhelder. Daarna de “ijzige” afdaling naar de Glandon met een subliem uitzicht op het Mont Blancmassief. Veilig in het dal (450m) aangekomen kunnen we gelijk aan de klim naar de Col de Madeleine (2000m, HC cat.) beginnen, 19,5 km, meer dan 1500m stijgen met een gemiddelde van meer dan 8%. De afdaling naar Albertville is lang en mooi. Om bij onze camping aan het meer van Annecy te komen moeten we nog de col de Tamie (907, 2e cat.) over. Bijzonder dat je dat binnen 2 dagen al niet echt hoog meer vindt.

Dag 3. Panoramadag, 160 km en 3400 hoogtemeters.
Weer gaat de wekker om half zes, en weer kraakhelder weer met zon. Vijf cols van de 4e, 3e, 1e, 1e en 3e categorie staan op het programma voor vandaag. Een dag dat de vermoeidheid en het herstel niet meer in balans zijn en de moraal, zeg maar de hardheid in je hoofd, de doorslag gaat geven.  Het grote probleem van deze etappe is de harde wind tegen. Pittig wordt het hierdoor en erg zwaar. Zelfs de afdalingen worden er niet makkelijker van. Van het meer van Annecy via het meer van Genève naar de Jura. Het is veel meer een afwisseling van stijgen en dalen in plaats van een lange klim. Prachtig zicht op de beroemde fontein van Genève vanaf de bergen. Aan het eind van de dag verneem je aan je benen en zitvlak wel dat je al 3 dagen bezig bent. Maar de gehaktbal ‘s avonds maakt veel goed. Straks weer onder de wol en hopen op een heerlijke nacht. Als Tim Krabbe maar niet te hard snurkt. De man van het boek ‘De Renner’ ligt in de tent naast ons. Ook weer leuk.

Dag 4. Het middengebergte van de Jura, 190 km en 1900 hoogtemeters.
Al snel moet Arno lossen en later bleek met een knieblessure. Dus de etappe was voor hem voorbij.  Met drie cols van de 3e en een van de 2e cat. wordt het al wat vlakker. Het weer lijkt fantastisch met de aanwezige zon maar de straffe wind maakt deze etappe tot een werk etappe. De wind noodzaakt veel renners om in de volgwagen te stappen en de koers voor vandaag voor gezien te houden. Heuvels en meren  kenmerken het landschap. We naderen de Vogezen. Na aankomst lekker douchen en direct naar de masseur! Heerlijk gegeten. Boontjes, aardappeltjes en een gehaktbal. Morgen de Grand Ballon …129 km.. zullen er wel weer meer worden…

Dag 5. De ronde toppen van de Vogezen, 129 km en 2500 hoogte meters.
Ook vandaag worden wij tijdens ons vertrek vergezeld door de zon. In de verte zijn de ronde toppen van de Vogezen al te zien. Een verraderlijke dag, met een col van de 2e en de 1e cat. namelijk de Grand Ballon. Deze klim van 14 km is vergelijkbaar met de Alp d’ Huez, hetzelfde hoogteverschil en maar 1 km langer. Bovenop de col is het koud en tijdens de afdaling wordt het nog kouder door de snelheid. Eenmaal tussen de bomen worden we wat warmer.

Dag 6. Vlakke etappe, 162 km en 1200 hoogtemeters.
Het moet een makkelijke dag worden, we zullen het zien…. We fietsen door de graanschuur van Parijs, het is in ieder geval groeizaam weer. Deze dag doen wij het “langzaam” aan om het kruit voor morgen niet te verschieten. Zo zijn we goed voorbereid om morgen aan de Ardennerklassieker van 215 km te kunnen beginnen. Veel renners van ons team nemen vandaag de tijd om een ijsje of iets anders kouds te nuttigen. Straks weer massage en eten. Daarna hopelijk slapen……

Dag 7. Ardennenklassieker, 215 km en 2500 hoogtemeters.
Je rijdt over en door historische grond.. een ieder wel bekend natuurlijk!  Tevens is het de  langste dag vanwege de 215 kilometer. Met de wekker die om  zes uur afgaat, start de 7e dag. Heel veel stijgen en dalen in de Ardennen, waar gedeelten van Luik-Bastenaken-Luik in de route zijn opgenomen.De zon is weer uitbundig aanwezig en de wind matig. Gelukkig fietsen we ook veel door de bossen en daar merk je bijna niets van de wind. Volgens Maarten Ducrot slopen de Ardennen je langzaam. Nou dat klopt wel, je komt nooit lekker in je ritme omdat de klimmetjes niet lang genoeg zijn maar wel steil. Uiteindelijk de camping als de eerste ploeg  rond vier uur ‘s  middags bereikt. Er komen mensen binnen die niet meer kunnen lopen. En die ook een beetje scheel kijken van vermoeidheid. ‘s Avonds is het feest met een dj en avondeten, want de volgende dag zou een uitfietsdag worden.

Dag 8. De finale, 110 km en 1200 hoogtemeters.
Gelukkig voor hem en voor de ploeg stapt Arno vandaag ook weer op de fiets. En het gaat goed met hem! Maar vandaag moet Raymond verstek laten gaan. Vanwege prive- omstandigheden gaat hij eerder weg.  Hij wordt door de ploegbegeleiders in Maastricht op de trein gezet. Op de laatste dag krijgen we 6 cols van de 4e cat. voor de wielen. Alleen de eerste col is een echte uit Luik-Bastenaken-Luik, namelijk de Wanne, gelijk na 3 km fietsen komen we deze Ardennenpukkel tegen. Op naar de eerste en het enige checkpoint van de dag! Daarna met zijn allen verder gefietst naar het verzamelpunt in Simpelveld. Onderweg moeten we toch nog over diverse bultjes. Bovenop wordt er door bijna een ieder keurig gewacht op de achterblijvers om deze de goede richting op te laten gaan. Het laatste stuk van de route gaat door Limburg waarbij de Vaalse Berg moet worden bedwongen. Maar na één week de hoogste cols te hebben bedwongen worden dergelijke beklimmingen een makkie! In Landgraaf worden de teams 1 voor 1 de baan op gestuurd voor hun gezamenlijke moment of fame! Machtig om dan over de streep te komen! Spandoeken, muziek en de felicitaties van een ieder daar. Het weerzien met echtgenotes, kinderen, vrienden en kennissen is geweldig. Tot slot worden wij nog als ploeg op de foto gezet.
 
Al met al een hele bijzondere week, met een totale opbrengst van ruim 761.000 euro voor Artsen zonder Grenzen. Veel gelachen onderweg en ouderwets kamperen met de bijbehorende geluiden zoals het gesnurk, hoesten, kerkklokken, opengaande ritssluitingen van de tenten, muziek, gepraat… en wat nog meer! Elke dag 6 tot 11 uur fietsen kan wel want je herstelt ook op de fiets mits je onderweg op vaste tijden je voeding neemt. Tijdens de Tour for Life helpen goede voeding en nachtrust je door de acht dagen heen en met daarnaast in de voorbereiding  trainingskilometers en ondersteuning van het thuisfront is de Tour for Life prima te doen. Kijk op de site http://www.tourforlife.nl voor het videoverslag van alle 8 dagen.