Gerard Willenborg gaat met ‘volkspartij’ de verkiezingsstrijd aan

Afbeelding
actueel
 

Oog voor identiteit en een hekel aan gezeik

PEIZE – Al acht jaar zit Gerard Willenborg in de gemeenteraad van Noordenveld. Dit jaar gaat hij als lijsttrekker van het CDA de strijd aan met de andere partijen. Hij vindt het als CDA’er vooral zijn taak om de eigen identiteit van de Drent, en daarmee de Noordenvelder, te behouden. ‘De vraag die je de inwoners moet stellen is: voel je je thuis?’, zegt hij. Hoog tijd voor een interview met Gerard Willenborg, die zich na veel omzwervingen thuis voelt in Peize.
Geboren in Amsterdam en getogen in Eindhoven. De ‘zachte g’ is jaren geleden al verdwenen. Vlak voor de eeuwwisseling kwam hij naar Peize-Zuid, waar hij zijn plek heeft gevonden. Met een prachtige uitzicht op de oude pastorie en een weiland met paarden, heeft hij niets te klagen. Willenborg studeerde in zijn jonge jaren economie en arbeidsorganisatiepsychologie. Ondertussen werkte hij nog een jaar in Zweden en zat hij zijn dienstplicht uit. Op dat laatste kijkt hij met enige weemoed terug. ‘Dat was een leuke tijd, ik kan het iedereen aanraden. Je wordt als het ware gedwongen om mensen te leren kennen met een andere achtergrond. Het is ook een goede pauze in je jonge leven. Een soort dienstplicht, of dat nou een militaire of sociale dienstplicht is, zou ik zeker aanraden. Achteraf was dat een heel mooie tijd’, meent Gerard. Na zijn dienstplicht vertrok hij weer naar Amsterdam. Daar woonde hij ‘driehoog achter’ in een klein appartement. Na zijn afstuderen ging Gerard voor de klas staan. Als leraar beleefde hij een interessante tijd. ‘Ik heb twee jaar voor de klas gestaan op een school aan het Vondelpark in Amsterdam. De leerlingen die ik lesgaf, waren niet de meest makkelijke in de omgang. Omdat ik niet eens heel veel ouder was dan de leerlingen, kon ik het eigenlijk prima met ze vinden. Er mocht veel bij mij, zolang de leerlingen maar eerlijk waren. Eerlijkheid heeft bij mij altijd hoog in het vaandel gestaan’, zegt hij. ‘Het was een leuke baan en het leert je relativeren. Dan gaf ik bijvoorbeeld lessen economie en werd vanuit de klas gevraagd waarom we bepaalde formules moesten leren. Dan stel je jezelf de vraag: waar doen we het eigenlijk voor? Dat is heel waardevol.’ Daarbij geeft Gerard aan altijd een zwak te hebben gehad voor hen die moeite hadden met leren. ‘Ik had erg veel waardering voor leerlingen die het niet kwam aanwaaien en altijd moesten bikkelen om maar een zesje te halen.’
Na twee jaar voor de klas te hebben gestaan, besloot Gerard samen met een goede vriend een wereldreis te maken. ‘We namen allebei ontslag en gingen op reis. We zijn zo’n driekwart jaar op pad geweest en leefden op ons spaargeld. Een fantastische tijd. We reden in een opgeknapte bus door heel Europa. Griekenland, Joegoslavië, Portugal: we zijn overal geweest. Vooral Turkije vond ik een hartstikke mooi land. Nu is het er verschrikkelijk, maar het maakte zeker indruk.’
De tijd dat hij met een vriend Europa rondreisde ligt nu lang achter hem. Momenteel werkt hij voor het Ministerie van Financiën en woont hij in een rustieke buurt. Sinds 2010 zit hij dus voor het CDA in de gemeenteraad. ‘Het grappige is dat ik daarvoor nooit CDA gestemd heb. Er waren jaren, nog voor de eeuwwisseling, dat ik fervent PvdA-stemmer was.’ Voor Gerard is vrijheid een vereiste bij een partij. ‘Ik moet de vrijheid hebben om mijn eigen bedenkingen te hebben.’ Die vrijheid heeft hij inmiddels gevonden bij het CDA, wat volgens hem steeds meer een volkspartij begint te worden. Waar sommige mensen denken dat het CDA vooral een partij is voor christenen, hebben ze het volgens Gerard toch echt mis. ‘Het CDA is opgericht vanuit een aantal Christelijke grondbeginselen. Nederland leunt op die beginselen en dus kun je zeggen dat iedereen wel een christenachtergrond heeft. Ik ben zelf katholiek opgevoed. In de grondbeginselen van de Bijbel zit veel levenswijsheid en tolerantie. Dit voorkomt dat je vanuit een veroordelende houding naar de wereld kijkt.’ Gerard vindt het moeilijk om het CDA onder ‘links of rechts’ te scharen. ‘Dat is een grijs gebied, altijd al geweest. Wanneer ben je rechts? Tegenwoordig wordt er gezegd dat mensen die de landsgrens willen sluiten rechts zijn en zij die de grens juist open willen stellen links. Maar dat ligt natuurlijk veel genuanceerder. Als je kijkt naar het CDA, dan zie je mensen uit alle geledingen. Je kunt dan moeilijk spreken van een duidelijk linkse of rechtse partij.’
De Noordenveldse en Nederlandse identiteit is een stokpaardje van Gerard. Taal speelt daarin volgens hem een belangrijke rol. ‘Taal is een stuk identiteit. Dat geldt voor het Drents, maar natuurlijk ook het Nederlands. Ik vind dat wij wel wat zuiniger mogen zijn op onze Nederlandse taal. We communiceren tegenwoordig te vaak, zonder dat we weten wat het betekent. Wat betreft het Drents, mogen we trots zijn op het ‘Huus van de Taol.’ Dat is typisch een stukje identiteit.’
Dan even over de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart. Het CDA ziet deze met vertrouwen tegemoet. Momenteel leveren zij met Jos Huizinga, en daarvoor met Gerrit Alssema, een wethouder in het college van B en W. Het CDA gaat samen met de ChristenUnie eventuele onderhandelingen over een wethouderspost aan. Gerard Willenborg is de kandidaat-wethouder vanuit het CDA en zou best nog wel eens in het college kunnen komen. Zeker aangezien de samenwerking tussen de partijen in het college goed is bevallen. ‘Of ik graag wethouder wil worden? Jawel, maar dan moet ik wel het idee krijgen dat ik wat bij kan dragen. Het lijkt me leuk om als wethouder mensen mee te krijgen binnen een organisatie. Daarnaast is er ruimte voor verbetering. We verknallen momenteel veel tijd met procedures, dat kan beter. Daarnaast kun je de lokale mensen meer vertrouwen geven. Binnen een gemeente heb je volgens mij een gespreide verantwoordelijkheid, die niet alleen bij de gemeente zelf ligt.’ Het belangrijkste vindt hij dat hij het goede voorbeeld geeft als raadslid. ‘Zelf niet zeiken. Daar heb ik een hekel aan. Gewoon aanpakken.’

UIT DE KRANT

Lees ook