GOMOS dun door de broek van Zevenhuister strijdperk
Betere Norgers minachten Zevenhuizen en dit werkt als rode lap op stier
ZEVENHUIZEN – Een veel beter GOMOS ging oliedom te werk door Zevenhuizen te proberen te dollen. De thuisclub leek bij een stand van 1-3 verslagen, maar een getreiterd Zevenhuizen leefde in de tweede helft helemaal op. De dolle stier pakte GOMOS nog bijna bij de hoorns: 2-3.
Het was een uiterst vermakelijke provinciale derby aan de matig bezette d’Olle Streek. Beide ploegen kennen elkaar door en door. Zevenhuizen-trainer Bram Klaassens bewaart mooie herinneringen aan GOMOS, waar hij zijn carrière begon bij GOMOS 2. “Het zijn dit jaar zwaardere tegenstanders. We moeten laten zien wat we in huis hebben.”, sprak Klaassens vooraf. Hoe dan ook, je moet van goeden huize komen om Zevenhuizen te verslaan, dat was vorig seizoen al duidelijk. De geel-zwarten hebben de speelwijze omgegooid, gaan voortaan aanvallend gedoceerd te werk, met in ieder geval meer ‘voetbal’. Zo gebeurde het in de eerste fase. Vincent Tanis werd gesommeerd om de lange trap van Jens Voerman eruit te halen. Want de tactiek was ook gebaseerd op het bereiken van de snelheid voorin. Voerman was het gevaar. Bij een verrassend genomen vrije trap was doelman Nick Kobes paraat. Vervolgens de eerste kans voor de thuisclub. Tanis kwam op snelheid door over de vleugel, scheidsrechter Drenth paste na een overtreding de voordeelregel toe. De voorzet kon door de inglijdende Bas Lammers net niet afgerond worden. Even later was het toch raak. Bij een hoekschop was Siebe Kamminga succesvol door met de buitenkant schoen de bal tergend langzaam in de hoek te laten rollen. GOMOS zit mentaal nog altijd niet goed in elkaar. Guido Koolen had het snelle antwoord kunnen geven, maar schoot van dichtbij veel te hoog. Maar door de 1-0 brak de wedstrijd wel open en de geel-zwarten kregen de geest. GOMOS heeft veel meer voetballend vermogen en beweging dan het statische Zevenhuizen, dat echter levensgevaarlijk is op de counter en de duels niet schuwt. Na een half uur dan toch de perfecte voorzet van Koolen. Jeroen Renkema kwam voor zijn tegenstander en kopte keihard de bal in de verre hoek: 1-1. In een mum van tijd was de achterstand omgebogen door een ontketend GOMOS. Een bal van achteruit werd door Koolen met een loeiharde dropkick en onhoudbaar achter Kobes geknald: 1-2. Klaassens zag de bui hangen en paste een wissel toe. Het had geen effect. GOMOS was in deze fase niet te stoppen. Een mooie aanval leidde opnieuw tot balbezit van Koolen, die een streep lanceerde. De inkomende Patrick Maris reageerde als een tijger en diens kopbal vloog ontiegelijk hard in de kruising. Een werkelijk subliem doelpunt. Met een 1-3 stand en dergelijk goed spel was er geen vuiltje meer aan de lucht. Maar zo niet als de tegenstander Zevenhuizen heet, dat aanmerkelijk minder kwaliteit in huis heeft. De tweede helft ging het helemaal de verkeerde kant op met GOMOS, dat zich in de zevende hemel waande en dacht Zevenhuizen te moeten dollen. Met name Guido Koolen werd overmoedig. Ook enkele Norger toeschouwers gooiden er een schepje bovenop door met name Siebe Kamminga- geen stilist- te kleineren. Het werkte als een rode lap op een toch al geïrriteerde stier. Een eerste waarschuwing kwam van Tanis die na een lage trap van Wienand van Duinen met de hak doelman Rolf Brink probeerde te verschalken. Na een half uur leek GOMOS de definitieve 1-4 binnen te schieten, bij een steekbal van Koolen, die door Wesly Grevink werd afgemaakt. Grensrechter Klaas Oenema vlagde voor buitenspel. Oenema was toch al de gebeten hond van GOMOS, dat zich volledig uit de wedstrijd liet spelen. Zevenhuizen – graniethard en soms onbeholpen- draaide de duimschroeven verder aan, want wist het manco van GOMOS, dat snel van de kook raakt. Van Duinen, een van de betere Zevenhuizen-spelers, kapte de bal naar zijn betere voet en draaide het projectiel schitterend binnen: 2-3. De stier was los. Met steun van het publiek zette de gastheren GOMOS met de rug tegen de muur. De paniek nam toe in de Norger defensie, dat in de slotfase een kopbal van de lijn moest halen. Intussen had GOMOS nog eens een gelegenheid om af te rekenen met Zevenhuizen. Maar doelman Kobes gaf geen krimp op een geweldige uithaal van Ivo Drenth. Over het algemeen kwam GOMOS niet meer aan voetbal toe. En Zevenhuizen, dat gaf steeds meer gas. Voetballend had het met Dimitri de Jong en Wienand van Duinen wel degelijk wat in de mars. Een laatste offensief deed GOMOS serieus wankelen. Invaller Niek Uitham leek het feestvarken te worden, maar kon nog net van score worden afgehouden. Aan de andere kant kwam Bernard Dik goed weg nadat hij de doorgebroken Grevink vasthield -en slechts met geel bestraft door de verder voortreffelijke arbiter- en een pegel van Koolen met opnieuw een glansparade van de Zevenhuister keeper. Het liep GOMOS vooral dun door de broek bij een aandringend Zevenhuizen. Na afloop was de opluchting enorm. Zevenhuizen was definitief verslagen.
Zevenhuizen-GOMOS 2-3 (1-3); Scoreverloop: 22. Siebe Kamminga 1-0, 28. Jeroen Renkema 1-1. 30. Guido Koolen 1-2, 37. Patrick Maris 1-3, 60. Wienand van Duinen 2-3; Arbiter: W. Drenth (Donkerbroek); Gele kaart: Menno Hoekstra, Henk Meyer, Vincent Tanis, Bernard Dik (allen Zevenhuizen), Thom Wortelboer (GOMOS); Toeschouwers: 120
Opstellingen:
Zevenhuizen: Nick Kobes, Bernard Dik, Menno Hoekstra, Siebe Kamminga, Karst-Jan Snip, Bjorn Agema (Wilko Strobos), Henk Meyer (Niek Uitham), Wienand van Duinen, Dimitri de Jong, Bas Lammers, Vincent Tanis
GOMOS: Rolf Brink, Martijn Bosman, Jens Voerman, Jeroen Renkema, Roy Slachter, Thom Wortelboer, Harm Leerink (Jan Harm Siegers), Guido Koolen, Wesly Grevink (Richard Meursing), Ivo Drenth, Patrick Maris
Ster van het veld: Guido Koolen (GOMOS). Koolen is een aparte speler met zijn grillen en grollen. Maar Koolen die goede momenten afwisselt met slechte, was zeer bepalend in de derby. Koolen was betrokken bij alle drie Norger goals en scoorde zelf ook nog eens een mooie.
Opvallend: In de 82e minuut beende Ab Rutten weg. En kwam vervolgens weer terug. “Ik had zo’n buikkramp dat ik verschrikkelijk moest sch..ten”. Waarom hij dan zijn jasje meenam was onduidelijk. En was het echt buikkramp of toch dun door de broek van benauwdheid? .
