GOMOS kijkt terug op fantastisch seizoen; Nieuw-Roden kan degradatie niet voorkomen

REGIO - Het coronavrije voetbalseizoen is voorbij. De Krant vroeg bij de verschillende clubs hoe het seizoen was vergaan.

GOMOS kende een prima afsluiting van het seizoen. Trainer Drent zag zijn ploeg prima beginnen met vier overwinningen. Hij zag ook dat na het verlies bij WVV uit de klad erin kwam. Het dieptepunt was wel de nederlaag bij FVC. Hij vond het toen nodig om de groep bij elkaar te hebben om een en ander te veranderen. Dat gebeurde want er werd bij de latere kampioen Hoogezand gewonnen. Een serie van negen wedstrijden werd met winst of een gelijkspel afgesloten. Het spel werd beter en de spelers hadden ook meer het besef dat elke wedstrijd gewonnen kon worden. Mede daardoor eindigde GOMOS op een verdienstelijke derde plaats in de rangschikking. Het leverde een nacompetitiewedstrijd op tegen Bemmel. Drent vond zijn team een uur lang goed mee komen tegen deze hoofdklasser. Voor Drent was dit een bevestiging dat GOMOS wellicht goed mee had kunnen komen in de hoofdklasse. GOMOS beleefde dus een fantastisch seizoen waarin de jonge spelers zich goed hebben ontwikkeld. De eindsprint na de winterstop was erg sterk en de groep had het gevoel van onoverwinnelijkheid.

Peize speelde een goed seizoen ook al moest het op het eind toch wel tegen degradatie vechten. Peize liet voor de winterstop veel punten liggen. Vaak werden de punten in de laatste fase van de wedstrijden verspeeld. Dat lag aan het proces maar ook aan de vele blessuregevallen die de ploeg had voor de winterstop. De ploeg speelde redelijk stabiel en er werd eigenlijk nooit met grote cijfers verloren. Door de geweldige wedstrijdinstelling van de ploeg werden er uiteindelijk wedstrijden in de slotfase wel gewonnen. Tegen de top vijf van de competitie werden na een opgelopen achterstand punten behaald. Hoogtepunt was in de ogen van de trainer de wedstrijd tegen WKE waarin Peize zich door de winst veilig speelde. Hofman vond de wedstrijd tegen Veendam ook geweldig. Mooi vond de trainer dat Maurijn Timmer, Ivar Kats, Luca Brons en Tim Hagenauw zich als jeugdspelers prima hebben ontwikkeld. Peize beschikt komend seizoen over veel keepers, waaronder nieuwkomer Patrick Timmer. De keepers zullen door Johan Tukker worden getraind. Nieuwtje was wel dat de raadsvergadering heeft besloten om de meerkosten voor de realisatie van de nieuwe accommodatie te accorderen zodat er snel met de bouw kan worden begonnen.

Pelikaan S-manager Anne Posthumus liet zijn licht over het wel en wee van zijn club schijnen. De ambitie van Pelikaan S voorafgaand aan het seizoen was naar de hoofdklasse promoveren, maar dat zat er net niet in. Tegen Balk, Broekster Boys en Zeerobben werden de punten verspeeld die ze aan het eind tekort kwamen voor directe promotie. We verloren twee keer van kampioen Olde Veste. In deze wedstrijd kon je zien dat Olde Veste verder in de ontwikkeling was dan de club uit Oostwold. In belangrijke wedstrijden dien je er te staan. Mannen zoals Jos Hooiveld, Jelle Wagenaar weten wat het is om dat soort wedstrijden te spelen. Posthumus vond dan ook dat sportief gezien Pelikaan S beter af was door niet in de hoofdklasse te spelen. Nu we in de eerste klasse zijn gebleven, hebben we meer derby’s in de regio. Oranje Nassau, PKC’83, Winsum, Hoogezand en bijvoorbeeld VVG zijn toch mooie affiches. Posthumus was reëel in zijn commentaar over de vraag of Pelikaan S organisatorisch klaar was voor de Hoofdklasse. Hij zag dat nog niet geheel zitten. De ploeg had in zijn ogen wel stappen gemaakt maar om de echte stap hogerop te maken komt er meer bij kijken. Het hoogtepunt voor Posthumus was wel de nacompetitiewedstrijd tegen Honselersdijk. We verloren terecht maar hij had een mooie wedstrijd gezien, waar veel publiek was te kijken. Het gemis van Joshua Sion, die na de winterstop naar PEC Zwolle is vertrokken, was wel te merken.

De Wilper Boys was na vier weken voorbereiding pas compleet. De smalle groep tijdens de beginfase was mede te wijten aan de corona. Trainer Gert Jan van Dijken vond dan ook dat er keihard gewerkt diende te worden om behoud in de derde klasse te bewerkstelligen. De overgang van vierde naar de derde klasse was niet zomaar even iets. Dat bleek ook want in het begin van de competitie had zijn ploeg het erg zwaar. Gebrek aan scorend vermogen was mede debet aan de resultaten. Naarmate het seizoen vorderde wende de ploeg aan het niveau van wat er in de derde klasse werd gevraagd. Er werd een aantal keer gewonnen waardoor de ploeg in een soort van flow kwam. De ploeg bleek wel degelijk scorend vermogen te hebben want er werd flink op los gescoord. Al met al vond Van Dijken dat het een leuk jaar was geweest. Hij zag zijn jonge spelers zich verder ontwikkelen. Vincent ten Have en nieuwkomer Gert Jan de Vries lieten zien stappen te hebben gemaakt. Verandering kan ook nieuwe inzichten brengen. Gert van der Kaap was daar het voorbeeld van. Van Dijken had hem als centrale verdediger geposteerd. Dat was een prima invulling want Van der Kaap speelde een solide seizoen. Van de selectie stopten Wietse Numan en Klaas Algra hun activiteiten bij het eerste elftal. Jonge spelers, die in het seizoen ook al soms aansloten, zullen binnen de selectie worden opgenomen.

HFC’15 had zich handhaving ten doel gesteld, maar al snel diende dit te worden bijgesteld. Promotie zou reëel kunnen worden gezien de eerste helft van het seizoen. Na zeven wedstrijden kwam de klad er in. Trainer Leudi Stoepman was vooraf gewaarschuwd voor ‘angstgegner’ Noordwolde. Dat bleek want er werd weer verloren. HFC staat bekend als een voetballende ploeg die het Helpman en Velocitas behoorlijk lastig maakte en zelfs de punten afsnoepte. Hanteerde een ploeg, zoals Noordwolde, de lange bal dan werd er iets anders van de groep gevraagd. Hier had het team van Stoepman moeite mee. Met de kennis van nu had Stoepman tactisch anders gespeeld. De tweede helft van het seizoen was nu niet de ploeg die Stoepman in de beginfase van de competitie had gezien. Veel ploegen gingen fysieker tegen HFC spelen, waar de ploeg veel moeite mee had. Hoogtepunt voor de jonge ambitieuze trainer was wel de 2-3 winst met tien man tegen Omlandia. De energie die de ploeg liet zien, was een lust voor het oog. Ook de 3-1 winst op Velocitas stond nog vers in zijn geheugen en daar keek hij tevreden op terug. De 7-1 overwinning op Loppersum was voor de trainer ook prima, want elke kans werd in een doelpunt omgezet. Dieptepunt was wel de wedstrijd tegen Noordwolde thuis, maar ook Holwierde waarin we de kans op een periode werd gemist. Stoepman had wel een andere voor hem heuglijke mededeling. Iets minder voor HFC want de trainer heeft een aanbod van SC Heerenveen gekregen om de JO14 te gaan trainen. De opvolger van Stoepman wordt Peter Slijfer. Hij komt over van Actief.

Nieuw Roden had een moeilijk seizoen die uitmondde in degradatie naar de vierde klasse. In januari van 2022 was Jur Smit de vervanger van interim-trainer Robert Vorenholt geworden. De voorbereiding van Nieuw Roden in de beginfase van het seizoen was dermate slecht dat de groep er fysiek gezien niet goed op stond. Halverwege van speelstijl te veranderen leek de ervaren trainer niet goed. Hij vond ook een mentaal niet erg sterke groep. Bij tegenslag waren er vaak pijntjes en ook de oudere spelers kregen door gebrek aan fysieke arbeid snel kleine blessures. Smit moest dus duidelijk anders beginnen dan aan het begin van het seizoen. Mooi vond de trainer dat de groep fysiek steeds beter werd en de vechtlust weer terugkwam. De jeugd werd er ook noodgedwongen bij gehaald maar deze spelers van de JO17 pakten het prima op. Voor Nieuw Roden was Smit een oude bekende. De trainer vond het ook als een warm bad bij zijn terugkeer. Het beeld dat de trainer had was er nog steeds. Een gezellige familieclub. Er hadden zich tot op heden zes nieuwe spelers aangemeld. Drie spelers kwamen over van Gruno, twee van Groninger Boys en een speler van Roden. Met name de spelers van Gruno was Smit content mee.

Zevenhuizen wilde hoog eindigen. Behoudens de eerste wedstrijd tegen MKV’29 die werd verloren werd er nadien vijfmaal gewonnen en streed de groep mee om de bovenste plaatsen. Naarmate de winterstop naderde ging het achteruit met het behalen van punten. De vele blessures en belangrijke andere activiteiten, zoals verjaardagen of weekenden weg, waren hier debet aan. Trainer Van Nimwegen had in de beginfase de beschikking over een complete selectie. Deze dunde naarmate het seizoen vorderde erg uit. Zevenhuizen verspeelde veel punten na de winterstop, waardoor de aansluiting naar de top werd verloren. Van Nimwegen vond dat als er een stapje meer was gezet, er zeker een periode binnen gehaald had kunnen worden.