‘Grommende pitbullpoedel’
Gemeente Westerkwartier
LEEK – Postbode spelen, vroeger was het één van onze spelletjes. Een tas om de nek, zusje achter de gordijnen en maar papiertjes of oude Leekster Couranten tussen de gordijnen doorgooien. Postbode zijn was één van de mooiste banen die je je kon bedenken. Behalve als er een hond op het te betreden terrein aanwezig was die zijn of haar territorium tot de laatste snik probeerde te verdedigen. Dit door met de hoektanden in de broek, been of nog erger, zitvlak van de postbode te bijten. Of een pitbullpoedel vlak achter de deur, wachtend tot soms veel belangrijker papieren dan de ‘rottige’ blauwe door de gleuf naar binnen vielen. Om deze daarna duivelsachtig grommend in honderden stukken met de knipkiezen te verscheuren. De rest van het werk was puur genieten. Helaas moeten brievenbussen al jaren binnen 10 meter van de openbare weg staan, zodat de postbode zijn stukken er al fietsend in kan droppen. De besteller mag zelfs niet meer dan 2,5 meter naar boven of naar beneden lopen voor het bezorgen van de post. De gleuf mag niet lager dan 60 cm boven de grond zitten en de favoriete hoogte is 1,1 meter. Verder is een brievenbus met vering niet toegestaan, want de postbode kan hierdoor verwondingen oplopen. Dit alles volgens de Arbowet, maar bovenal om tijd te winnen en heul veul geld te besparen. Intussen zijn ‘oude’ postbodes bijna uit het dorpsbeeld verdwenen, zelfs beetje bij beetje weggejaagd. Een niet al te riante financiële vergoeding om de jaren tot aan de pensioengerechtigde leeftijd mee door te komen en ‘de hartelijke groeten’. Opvolgers worden op de site PostNL onder het kopje ‘Parttime postbezorger’ opgeroepen om op de sportiefste baan in de buurt te solliciteren. Voor het geld hoeft niemand het te doen, want de oproep gaat als volgt verder: ‘Als postbezorger werk je een paar uur per week in je eigen buurt. Je loopt en fietst in de frisse buitenlucht, blijft lekker fit en je maakt mensen blij’. De oproep eindigt met de woorden ‘Voor die glimlach doe je het!’ Das echt lachen dus. Waarom ik mij deze week vooral druk maak om postbodes, post en brievenbussen? Ik kreeg een mail van een inwoner van de wijk Wolveschans in Leek. Er stond boven ‘Het opheffen van brievenbussen en de verkeersveiligheid’. Net als velen van u kreeg de schrijver ook een brief van PostNL waarin vermeld stond welke brievenbussen in de gemeente Leek verdwijnen en waar nieuwe verschijnen. (Als ’t maar rijmt) Vanaf 10 oktober zou worden begonnen met de aanpassingen. In de wijk Wolveschans, gaat de schrijver verder, wordt de brievenbus verwijderd en moeten de bewoners naar de Kalkoven aan de overkant van de Auwemalaan om kaart of brief te posten. Gemeente, belangenorganisaties en PostNL waren bij deze beslissing betrokken, aldus de brief. Helaas was de betrokken ambtenaar in de week dat ik dit schrijf niet aanwezig, maar gelukkig wel de dame, die als beheerder brievenbussen centrum noord-oost fungeert. Vriendelijk stond ze mij te woord. Ze wist intussen van het probleem, maar of de duvel er mee speelde, zij gaat over de nieuwe brievenbussen en niet over de bussen die verdwijnen. Doet denken aan ‘De bom’, met het grijsblauwe en het blauwgrijze draadje van Henk Elsink. Toch wees ik haar op de veiligheid welke in het geding is door het moeten oversteken van de drukke Auwemalaan om de nieuwe brievenbus te bereiken. En dat dit vooral voor kinderen en iets minder vlugge ouderen extra gevaarlijk wordt. Ook de briefschrijver wees hier uitgebreid op. Hij heeft gelijk, het moet niet alleen voor de postbode, maar zeker ook voor de inwoners veilig zijn. Binnenkort kan PostNL een brief van mij en wie weet meer verontrustelingen verwachten. Samen zijn we sterk toch? ‘Ik groet u’. ‘Moi’.
