Hajdatweer klapt er met gestrekt been en knallende gitaren in

‘Iemand die staat te pissen, moet snel willen afknijpen als wij weer beginnen’

PEIZE – Wie Renzo Stokker, Corné Ensing, Nick Idema en Nick Westerhof twee jaar geleden had verteld dat ze in een band zouden spelen, was door diezelfde jongens voor gek verklaard. Maar inmiddels is het de realiteit. De jongens hebben zich verenigd in de band ‘Hajdatweer’. Hun repertoire? Boerenrock. Met snerpende gitaren er volgas opklappen. Maak kennis met de nieuwe boerenrocksensatie uit Peize.

Dinsdagavond is repetitieavond aan de Roderweg. Daar, op het erf van een boerderij, staat het befaamde Keet Beun. De keet won ooit de prijs voor ‘Beste Keet van Nederland’. Bijna wekelijks was er vertier te vinden in de geïmproviseerde kroeg, maar tegenwoordig zijn de feesten die hier jaarlijks gegeven worden op twee handen te tellen. ‘We zijn nog maar af en toe open, maar dan zijn we ook goed open’, zegt zanger Renzo. Een hok naast de keet wordt iedere week nog wél standaard gebruikt. Dan, op maandag- en dinsdagavond (en soms wanneer het uitkomt), klinkt er snoeiharde muziek in een hokje van amper vier bij twee meter.  

Wanneer het journaille zich hier meldt, onderbreekt het drietal (Nick Westerhof is wat verlaat) halsoverkop de repetitie. Tijd voor een pauze. En een biertje. Renzo: ‘We zijn nu zo’n acht maand serieus bezig’, schat hij in. Veel muzikale ervaring hadden de bandleden nog niet. Corné zat vroeger weliswaar op drumles en Nick Idema deed iets met een accordeon en een keyboard, maar daarmee houdt het ook wel op. Als fans van Normaal speelden ze echter al een tijdje met de gedachte om een band te beginnen. ‘Het moest er een keer van komen’, zegt Renzo. ‘We hadden het er al een tijdje over. We hebben gitaren op de kop getikt en zijn aan de slag gegaan.’ De naam ‘Hajdatweer’ komt van de vader van Corné. ‘Het is een beetje zijn stopwoordje. Een andere naam had Paiseroalekopp’n kunnen zijn. Maar we vonden Hajdatweer toch beter.’

Les konden ze krijgen van de Høksons, een boerenrockband uit Ter Apel. De jongens zien de band graag spelen en kwamen met hen in contact. ‘Ze wilden ons wel lesgeven’, zegt Corné. ‘En toen zijn we dat gaan doen. We zijn vanaf 0 begonnen. Langzamerhand merk je dat het beter gaat.’ De Høksons lopen al jaren mee in het muziekwereldje en zagen wel potentie in de jonge Peizenaren. ‘Zij weten hoe het werkt en geven ons tips. Dat helpt enorm’, zegt Renzo, die weliswaar de leadzanger is, maar geen zangles volgt . ‘Misschien ben ik dat wel neudig’, klinkt het droog.

Dat de jongens van Hajdatweer stappen maakten, was voor velen onbekend. ‘We waren lang aan het oefenen’, zegt Nick Idema. ‘Dan kregen we soms commentaar van vrienden van ons. “Zijn jullie nog steeds aan het oefenen?”, klonk het dan. Maar we wilden het goed doen en dan kost dat even tijd.’

Pas toen de band voor het eerst optrad, nam de scepsis af. 13 juli markeerde het eerste optreden in het openbaar. Dat deden ze op vertrouwd terrein bij Keet Beun. ‘De jongens die eerst commentaar leverden, waren eigenlijk direct om’, zegt Renzo. ‘Ze vonden het toch wel erg mooi wat we deden.’

Het repertoire van de Peizer band bestaat tot nog toe louter uit covers. ‘Als je zelf iets wilt maken, moet je dat direct goed doen’, zegt Corné. ‘Zover zijn we nu nog niet.’ Hierdoor speelt Hajdatweer vooral covers van Normaal en Jovink en de Voederbietels. Voor boerenrockliefhebbers is het bekend materiaal. En Boerenrock heeft een grote afzetmarkt. Kijk maar naar de Rodermarkt, waar de tent op de vrijdagavond uitpuilde van de liefhebbers van dit genre. Voor Hajdatweer is het dan ook zaak om naamsbekendheid in de wereld te krijgen. Veel optreden is voor een jonge band dan belangrijk. En die kans kregen ze op de zaterdag van de Rodermarkt. Toen kreeg de onervaren band plotseling een podium in het centrum van Roden, bij de kroeg van Albert ‘Vlap’ Ananias. ‘Wij halen het bier voor Keet Beun altijd bij Vlap weg’, zegt Nick Idema. ‘Toen hij te horen kreeg dat wij een band hadden, werd hij laaiend enthousiast en boekte hij ons direct. Daarna heeft hij ons flink gepromoot.’ Die promotie kwam in de vorm van een radiospotje op Continu. ‘Stefan Leur had een jingle ingesproken’, lacht de inmiddels aangeschoven Nick Westerhof. Al gauw hebben de jongens de desbetreffende jingle erbij. De welbekende stem van Leur galmt door de keet: “Op zaterdag 21 september treedt de boerenrocksensatie Hajdatweer op tijdens de Rodermarktparade…”. Het spotje werd drie dagen lang ieder uur herhaald. ‘Daar zijn we Vlap heel dankbaar voor’, zeggen de jongens. ‘Dat had hij namelijk niet hoeven doen.’

Het optreden tijdens de Rodermarkt was een vuurdoop voor de jongens. Daarvoor hadden ze namelijk alleen nog bij de keet gespeeld. ‘Voor ons is het belangrijk om ervaring op te doen’, stelt Nick Westerhof. ‘Spelen voor een vreemd publiek is dan belangrijk.’ Corné merkt echter op dat het gros van het publiek uit bekenden bestaat. ‘Je neemt toch gauw een eigen publiek mee. Vrienden en familie die het leuk vinden om te komen kijken.’

Desondanks was het even spannend voor de gloednieuwe band, die zomaar aan duizenden bezoekers van de Rodermarkt hun kunsten mochten vertonen. ‘Ik was best zenuwachtig’, geeft zanger Renzo aan. ‘Maar die spanning was er na de eerste set wel af.’ Niet zo verwonderlijk ook, vindt de rest. ‘Na de pauze had je al mooi wat bier gehad!’

De jongens mogen dan graag een pilsje lusten, tijdens het repeteren en het optreden gaat het er serieus aan toe. ‘Als wij ergens optreden, kun je niet dronken op het podium staan’, zegt Nick Westerhof. ‘En dat gaat ook niet gebeuren. We willen een naam opbouwen en dan heb je het meest aan mond-op-mond reclame. We moeten dus veel optreden en het direct goed doen, zodat we weer worden geboekt.’ De komende tijd treedt de band regelmatig op. Op 7 december staan ze bij Café Ensing en in januari in Café Zwaneveld te Norg.

De band is dan weliswaar ambitieus, realistisch zijn ze ook. ‘We zien wel hoe het gaat’, zegt Nick Idema. ‘Als het komt, dan komt het. Dat ze je vragen, is al heel wat. We moeten het nu nog veel van onze omgeving hebben, het zou mooi zijn als we straks ook optreden buiten ons gebied.’ Een optreden op PaisSonic staat bijvoorbeeld op het verlanglijstje van de band. Een uitnodiging is tot nog toe uitgebleven. ‘Het zou verfrissend zijn, als wij daar even de beuk erin komen gooien’, denkt Corné. Dat laatste is sowieso een tactiek die ze graag hanteren. ‘We willen vanaf het eerste liedje de beuk erin gooien’, zegt Renzo. Nick Idema vult aan: ‘Dat geldt ook voor het eerste liedje na de pauze. De mensen moeten meteen vernemen dat we weer bezig zijn. Iemand die nog staat te pissen, moet eigenlijk zo snel mogelijk afknijpen omdat ze niks willen missen. Dan weten wij dat we goed bezig zijn.’

Merchandise

Er zullen weinig bands zijn die feitelijk nog geen vijf keer hebben opgetreden, maar nu al een goedlopende merchandise-afdeling hebben. Bij Hajdatweer hebben ze Tijn. ‘Onze grootste fan en manager’, lacht Renzo. ‘Hij heeft shirts laten bedrukken met onze naam erop. En we hebben een groot spandoek hangen in onze oefenruimte. Mooi toch?’