Hans de Vries, voorzitter Hengelclub Roden
man/vrouw met de hamer
“HC Roden bestaat al even. Ik denk nu zo’n 77 of 78 jaar. Sinds 6 jaar ben ik voorzitter van de vereniging. We hebben ongeveer 240 leden, waarvan de meeste lid zijn voor de vergunning. Een keer per maand houden we een viswedstrijd. Een wedstrijd waar tussen de 20 en 22 vissers aan meedoen. Leuk man. Niks mooiers dan de vrije natuur in, de neus in de frisse lucht. Voor mij de dag dat ik alles vergeet. Wedstrijdvissen houden we iedere tweede zaterdag van de maand. Meestal gaan we ergens naar een plek in Friesland. Op een stoeltje langs de waterkant? Nee. We lopen veel. Zoeken de vissen op. Hebben we ergens drie minuten gestaan en niks gevangen, lopen we vijfentwintig meter verder. Het bestuur komt op woensdag voor de wedstrijd bij elkaar om de locatie te bepalen, per toerbeurt bij een van de vijf bestuursleden thuis. Leden hebben zelf ook inspraak over de locatie. Meestal nemen we het advies gewoon over. Pittige vergadering hoor. We starten om acht uur en meestal zijn we rond twaalven thuis. Gekheid. We kunnen het in 20 minuten doen. Daarna komen de drankjes op tafel. Tijdens de wedstrijd houdt iedereen zelf zijn score bij, dat gebeurt met ringetjes en een meetlat. De verschillende kleuren van de ringen staan voor de formaten. Wie de meeste en de dikste vissen vangt, krijgt de meeste punten. Elke vis is een punt, elke vijftig gram ook. Wie de meeste punten heeft verzameld is dagwinnaar. We vissen het hele jaar door, 7 wedstrijden tijdens de zomercompetitie, 7 tijdens de wintercompetitie. Alleen als er geschaatst wordt vissen we niet. En we organiseren een keer per jaar een federatiewedstrijd in het federatiegebied. Dat loopt van Leek tot Zoutkamp. Onze uitvalsbasis voor de wedstrijden is Café de Waag in Nietap. Daar worden na afloop van de wedstrijd de prijzen verdeeld. Daarna drinken we wat en komen de sterke verhalen op tafel. Nergens zoveel visserslatijn dan in De Waag, haha. Of meer leden een doel is van HC Roden? Nee. We zouden er nog wel wat wedstrijdvissers bij willen. Dat wordt steeds minder. Over een jaar of 20 is het uitgestorven vrees ik. Iedereen wil tegenwoordig z’n eigen agenda en tijd bepalen. Jammer op zich, het is zo gezellig.”
