Harmanna Rozema al een kwarteeuw ‘kasteelvrouw’ in Leek

‘Ik denk wel dat ik hier blijf, ik hoef niet weg’

LEEK – Al 25 jaar lang is Harmanna Rozema een vast gezicht in Zwemkasteel Nienoord. De Rodense leerde door de jaren heen menigeen kennen en staat voor sommigen van hen hierdoor symbool voor het drukbezochte zwembad. Dit jaar viert ze, net als het Zwemkasteel zelf, haar 25-jarig jubileum. Dat ze dit jubileum niet met de vaste bezoekers kan vieren, doet pijn. ‘Maar de gezondheid is het allerbelangrijkst. Bovendien voel ik het gemis van de zwemmers, maar ook van de collega’s. Laten we hopen dat we snel weer open kunnen.’

Net als elders op Nienoord, is het ook ontzettend rustig in het Zwemkasteel. Alleen Harmanna en Niels van de technische dienst zijn vanochtend aanwezig. Het lege zwembad geeft een treurig aangezicht, al komt er nog water uit de waterspuwers. ‘Die moeten iedere dag even aan’, zegt Harmanna. ‘Om alles hygiënisch te houden.’

Even later zit Harmanna in haar kantoor met voor haar neus een bierpul gevuld met thee en vertelt ze over het begin. Hoe ze als leerling van het SIOS in Heerenveen twee seizoenen lang als oproepkracht werkzaam was bij het zwembad. ‘Ik kom oorspronkelijk uit Tolbert, dus ik kwam hier al veel’, zegt Harmanna. ‘Ik kende het hier. Toen het binnenbad werd gebouwd, dit jaar dus 25 jaar geleden, ben ik gevraagd om hier vast in dienst te komen.’

Door de jaren heen gaf ze vele zwemlessen en inmiddels is ze de coördinator van het zwembad. Ze geeft doordeweeks vooral veel groepslessen. ‘Er zijn onder andere veel damesgroepen. Ik voel het gemis’, geeft Harmanna eerlijk toe. ‘Meestal is het doordeweeks hartstikke gezellig. Het is veel meer dan zwemmen alleen voor die dames. Het is een sociaal gebeuren. Het samen koffiedrinken is dan net zo belangrijk als het zwemmen, misschien nog wel belangrijker.’

Het mag dan ook geen verrassing heten dat veel van de ansichtkaarten die opgestapeld liggen op haar kantoor, van dames uit deze groepen komt. ‘Het is een mooi gebaar’, zegt Harmanna. ‘Ze denken echt aan je. Sowieso is de afwisseling en dankbaarheid groot. Dat maakt het werk zo leuk voor mij. Zelf verzorg ik groepslessen, maar doe ik ook planning en draai ik kassadiensten. En alles wat ik doe, vind ik leuk. Bovendien haal ik energie uit de verschillende groepen die hier komen zwemmen en natuurlijk mijn collega’s. We hebben een prachtteam.’

En juist daarom is het vervelend dat het jubileum nou niet samen gevierd kan worden. ‘Tja, dat is even niet anders’, zegt Harmanna, die bijna dagelijks nog aanwezig is bij het zwembad. ‘Maar wel minder dan anders. Ik wil gevoel met de werkvloer houden, dus ben ik hier nog elke dag. Maar niet de volle werkdagen die je anders maakt.’

Normaal gesproken was men nu druk geweest met de voorbereidingen voor het zomerseizoen. ‘Dan hadden we nu de zonneweide klaargemaakt en zo. Maar dat is allemaal on hold gezet. We wachten in ieder geval de volgende persconferentie af. Het treffen van voorbereidingen brengt kosten met zich mee en we weten niet hoeveel zin het heeft om nu alles klaar te maken.’

Dat nu ook de zwemlessen tot een abrupt einde zijn gekomen, is bovendien zeer vervelend. ‘Vooral voor de kinderen die nog voor de zomer hoopten af te zwemmen. De kans is klein dat dit gaat lukken. Hoe dat straks verder zal gaan, weten we ook nog niet. Op dit moment kunnen we niet veel meer dan afwachten.’ 

Over het algemeen is de voorjaarsperiode een vrij drukke periode voor het zwembad. ‘Vooral met het oog op de vakanties, als er weer vele schoolklassen komen te zwemmen’, duidt Harmanna. ‘Het draait hier het hele jaar eigenlijk wel door, maar van mei tot september hebben wij doorgaans onze drukste periode. Dat gaat nu moeilijk worden.’

Terug dan naar Harmanna zelf. Wie dagelijks in het zwembad werkt, zou haast wel een voorliefde voor de sport moeten hebben. Maar dat is niet helemaal het geval. ‘Of ik veel zwem? Nee, ik ben van oorsprong een turner. Eigenlijk was het mijn bedoeling om gymleraar te worden, maar uiteindelijk koos ik voor het zwembad. Ik ben wel een waterrat en ik ben gek op duikplanken, dat wel. Maar baantjestrekken? Nee, dat doe ik zelden.’

 De Rodense voelt zich in ieder geval uitstekend op haar plek in het Zwemkasteel. ‘De liefde en aandacht die je voelt van de mensen, dat maakt het voor mij een fantastische baan’, zegt ze. En bovendien levert haar enige bekendheid op. ‘Als ik in de winkel kom, zeg ik wel honderd keer hoi’, lacht Harmanna. ‘Het is een voordeel dat ik goed ben met namen, waardoor ik in grote lijnen nog weet wie ik les heb gegeven of in mijn groep heb gehad.’

‘Of ik het nog 25 jaar volhoud hier? Nou, ik denk wel dat ik hier blijf werken. Ik zit echt op mijn plek. Het vertrouwde gevoel wat ik hier ervaar en de band met de collega’s, maakt dat ik hier niet meer weg wil. Er is altijd bedrijvigheid en altijd iets te doen. De combinatie van binnen- en buitenbad is bovendien perfect. ’s Zomers heb je dan een heel andere sfeer dan in de wintermaanden. Zo blijft het leuk.’

Harmanna sluit af met de woorden dat ze de bezoekers en haar collega’s erg mist, maar dat gezond blijven nog veel belangrijker is. ‘Ik hoop eenieder straks weer in goede gezondheid te mogen treffen.’