Haruka Tachimoto dompelt Zevenhuizen in diepe rouw

||||||
|||||| Foto: ||||||
actueel
En dan is het na vijf minuten al afgelopen voor Kim Polling
 
ZEVENHUIZEN – Oh ja. Een medaille was zo goed als zeker. Kim Polling is immers ’s werelds beste judoka in haar gewichtsklasse en dus kon niemand haar afhouden van Olympisch goud. Zo dacht men vooraf. De feiten vertellen echter anders. Na een bye in de eerste ronde, ging het meteen daarna al mis. De Japanse Haruka Tachimoto won in de verlening. En dus zat het Olympisch toernooi in Rio er voor Kim Polling – de trots van Zevenhuizen- al weer op. Na een minuut of vijf. En wat had het allemaal mooi kunnen zijn. Neem het verhaal over de medaille. In 2012 kreeg Kim een zelfgemaakte gouden medaille van Cella, leerling van de basisschool. Rio 2016 stond er op. ‘Ik hoop dat ik een andere medaille naast die van jou kan hangen’, zei Kim een dag voor haar uitschakeling. En daar twijfelde eigenlijk niemand aan. Polling was bovendien Nederlands hoop in bange dagen. Want hoewel er nog van alles kan gebeuren, zal deze editie van de wedstrijden waarin meedoen al lang niet meer belangrijker is dan winnen, niet als de beste de boeken in gaan. Paarden worden zomaar ziek, wielrensters vallen of rijden de berm in en de Nederlandse zwemmers lijken het contact met de wereldtop verloren. Dan is (of was) er ook nog het geval Yuri van Gelder, die de Olympische Spelen zag als een soort van schoolreis en er via de denkbeeldige regenpijp van tussen ging, werd weggestuurd en die beslissing later bij de rechter aanvocht. Kortom: het kon allemaal wel wat beter. Maar gelukkig hadden we Kim nog. Nuchtere Kim. Want al voor zo het judopak had aangetrokken, liet ze weten een eventuele uitschakeling niet als een ramp te beschouwen. ‘ Meer dan mijn best kan ik niet doen. En haal ik geen medaille, dan heb ik pech gehad en zal ik er nog harder voor moeten knokken om te winnen’, liet ze weten.
Ondertussen leefde als altijd ook Zevenhuizen met Kim mee. Het plaatselijke café speelde samen met de Stichting Promotie 7huizen in op de zekere gouden medaille en riep inwoners op om Kim samen naar goud te schreeuwen. En aan die oproep werd gehoor gegeven. Vanaf een uur of vier woensdagmiddag liep de Nachtwacht mooi vol met fans van Kim. Vol met mensen die Kim allemaal wel (een beetje) kennen. Een grote groep mensen besloot na het avondeten pas te gaan. Die eerste rondes sloegen ze over, anders werd het een wel heel lange zit.
Achteraf gezien hadden ze beter toch om 16.00 uur kunnen komen, hadden ze toch nog iets van de leuke sfeer geproefd. En dat terwijl het begin van de wedstrijd nog zo hoopgevend was. Kim keek goed uit haar ogen. Had de focus, zoals experts dat noemen. Ze stapte de mat op en walste de Japanse al na een paar tellen bijkans onder de judomat. Even leek het of de wedstrijd al binnen een halve minuut afgelopen was, de Japanse kon zich echter nog net op haar zij draaien: een yuko. Daarna herpakte de Japanse zich en sloeg met een yuko terug: 1-1. Daarna was het vooral een kwestie van hangen. Want dat is judo tegenwoordig. Niet neerbuigend bedoeld, maar juist een signaal dat de onderlinge krachtsverhoudingen miniem zijn. Vroeger was dat anders. Anton Geesink bijvoorbeeld, hoefde tientallen jaren geleden de mat maar op te lopen en de tegenstanders vielen al om. Hoe anders is dat nu. Polling leek gaandeweg de wedstrijd de overhand te krijgen en de Japanse leek vermoeid. In de verlenging bleek dat toch anders. Polling lag er uit, een herkansing kreeg ze niet.
Kim haalde na afloop de schouders op. Waar andere sporters huilden van verdriet, keek Kim alweer vooruit naar Tokyo 2020. Moet het daar maar gebeuren. Later gaf ze wat meer tekst en uitleg. ‘De eerste fase was goed, al schrok ik van de schouderworp. Ik kwam er daarna niet echt meer in. Toch dacht ik steeds dat ik wel zou winnen. Ik kwam er echter niet doorheen. Ik reageerde elke keer te sloom. Ik heb haar wakker geschud in de beginfase, maar mezelf juist niet. De teleurstelling zal later komen. Ik voelde me echt goed. Ik kan mezelf ook niets verwijten, dat geeft wel een fijn gevoel. Tranen? Die komen later wel. Ook als ik mijn ouders zie.’
Schrale troost: de Japanse werd later op de dag Olympisch kampioen. Toen was de Nachtwacht in Zevenhuizen al weer leeg. En dat terwijl echt iedereen gehoopt had op goud voor Kim. Op een huldiging in Zevenhuizen. Het mocht echter niet zo zijn. Kim blijkt dus toch maar gewoon een mens, geen machine. Ver na de uitschakeling reageerde Kim via de sociale media. Ze verbaasde zich over de toch wel wat zure Nederlandse reacties. ‘Ga zelf maar eens vier minuten op de mat staan tegen Tachimoto’, liet ze geërgerd weten. Niemand van de azijnzeikers die die uitdaging aan zal gaan, waarschijnlijk.
[gallery ids=”eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvd3d3LmRla3JhbnRuaWV1d3MubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMTZcLzA4XC9aZXZlbmh1aXplbi1LaW0tUG9sbGluZy0zLmpwZyIsInRpdGxlIjoiWmV2ZW5odWl6ZW4gS2ltIFBvbGxpbmctMyIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvd3d3LmRla3JhbnRuaWV1d3MubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMTZcLzA4XC9aZXZlbmh1aXplbi1LaW0tUG9sbGluZy02LmpwZyIsInRpdGxlIjoiWmV2ZW5odWl6ZW4gS2ltIFBvbGxpbmctNiIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9”]
||||||
||||||
||||||
||||||
||||||
||||||

UIT DE KRANT