Hendrik Smeenge op de kieslijst voor BBB
‘Ik ben lid geworden om een vuist te maken en dit beleid te keren’
RODEN – Hendrik Smeenge (Gemeentebelangen) zit 15 jaar in de gemeenteraad van Noordenveld. Weet hoe de hazen lopen in de politiek. Vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar sloot hij zich aan de BoerBurgerBeweging (BBB), de partij van Caroline van der Plas. Er moet meer verbinding komen tussen gemeente en provincie, vindt de politicus die samen met zijn zoon een melkveehouderij in Lieveren runt. Smeenge is klaar met het landbouwbeleid van de overheid. Er is geen land dat zulke strenge normen heeft. De hele economie loopt vast, stelt hij. Smeenge hoopt op veel stemmen voor de BBB zodat er een kantelpunt kan komen in het stikstofgebeuren.
Als het zo doorgaat in Nederland kun je de hele landbouwsector, de transport- en bouwsector wel kortwieken of onthoofden, vindt Hendrik Smeenge. ‘Je kunt wel zeggen dat er behoefte is aan woningbouw, maar met dit beleid kom je niet tot het bouwen van woningen. Er zijn zóveel regels, dat als je een huis wilt bouwen je bijna 3 jaar onderweg bent. Dat werkt verlammend. Daarom ben ik lid geworden van de BBB, om een vuist te maken en dit beleid te keren. De BBB kan alleen een kantelpunt bereiken als we heel veel stemmen krijgen. Zowel op provinciaal niveau als in de Eerste Kamer.’
Korte verbinding
De provincie is voor het grootste deel een doorgeefluik van geld en middelen, vindt Smeenge. ‘Wie de beste verbinding heeft, heeft vaak de meeste middelen. Er worden op provinciaal niveau besluiten genomen die moeilijk inpasbaar zijn voor gemeenten. Was er een korte verbinding geweest, beter afgestemd met de praktijk, is beleid ook beter toepasbaar. Ik denk, als je 15 jaar in de raad hebt gezeten, dat je wel vorm kunt geven aan dat beleid. Het is vaak geen onwil, maar onwetendheid. Geld en middelen blijven nu vooral in de Randstad. Op het platteland wordt alles wegbezuinigd. Voorzieningen, openbaar vervoer, ouderenzorg, alles moet hier met vrijwilligers gebeuren om het in de benen te houden. Dat het voorzieningsniveau zo hard terugloopt, vind ik heel erg. Openbaar vervoer is een zaak van de provincie. Kinderen uit kleinere kernen hebben het recht op een fatsoenlijke busverbinding naar school. Je kunt kinderen van 12 jaar geen 7 kilometer door het donker laten fietsen. Dat lijkt nergens op. Veel komt hier neer op het bord van de individuele burger. Daarmee komt leefbaarheid onder druk te staan. Een grote groep mensen krijgt de vingers tussen de deur. In verkiezingstijd zijn de landelijke partijen het daar volkomen mee eens maar als de verkiezingen voorbij zijn, zijn ze het weer vergeten.’
‘Machtspolitiek’
Smeenge wil een eerlijke verdeling als het gaat om middelen en invloed. ‘De meerderheid van de Tweede Kamer woont in de Randstad. Niet voor niets wordt geschreven dat er een enorme kloof is tussen de Randstad en het platteland. Het politiek luistert niet naar argumenten, pure machtspolitiek is het. Dat is wel duidelijk geworden na het rapport over de gaswinning in Groningen. De politiek heeft compleet weggekeken van het drama dat zich in Groningen afspeelt. Voor het stikstofgebeuren geldt hetzelfde. We zijn al vierenhalf jaar onderweg. Boeren wachten tot ze duidelijkheid krijgen en willen weten hoe ze gefaciliteerd worden zodat ze kunnen stoppen. De hele economie loopt vast. Het stikstofbeleid moet over de kop, meer in de vorm van meten en monitoren. En je moet kijken in natuurgebieden wat er nodig is om ze in stand te houden. Er is geen land met zo’n streng stikstofbeleid als Nederland. Buitenproportioneel is het. De kritische depositiewaarde (KDW) is zó streng en alleen op stikstof gericht. Dat is nergens anders aan de orde. Iedere sector moet op een evenredige manier bijdragen aan de reductie van stikstof.’
Boek
Op 2 maart is het boek van wetenschapsjournalist Arneout Jaspers verschenen. ‘De stikstoffuik’ heet het. Daarin fileert Jaspers gedetailleerd en genadeloos hoe het unieke Nederlandse stikstofprobleem ontstond, waarom ons land als enige land ter wereld een fulltime ‘stikstofmeter’ heeft en hoe de crisis is gebaseerd op onwetendheid, misbruik van wetenschap en schimmige deals. Het boek ligt al op het bureau van Smeenge. ‘Daarin staat hoe we met z’n allen bij de poot zijn genomen door de overheid. Het is een boek van gewoon, gezond verstand. Iedereen zou het moeten lezen.’
Smeenge staat bewust niet op een verkiesbare plek voor de BBB. Daar heeft hij twee redenen voor. ‘Ik ben met voorkeursstemmen in de raad gekomen voor Gemeentebelangen. Ik voel mij verplicht om die vier jaar af te maken. Daarbij zou ik, als ik gekozen wordt, moeten stoppen met mijn werk als faunaschade-taxateur. Als ik in de Provinciale Staten zit, mag ik dat niet meer doen voor Drenthe. Dat wil ik niet. Ik ga me niet eerder 100 procent inzetten voor de BBB tot ik zeker weet dat we over dat kantelpunt heengaan. Massaal stemmen dus, de BBB is geen actiegroep, maar een partij die mee wil beslissen en regeren. We willen ervoor zorgen dat het platteland weer een stem en invloed krijgt.’ Op dit moment is de BBB de grootste partij in de provincies Drenthe en Groningen, blijkt uit peilingen van Een Vandaag.