Henk Kosmeijer

Functie: Burgemeester gemeente Marum

“Of ik in de gemeente Marum, na nu bijna een jaar burgemeesterschap, gewend ben? Nou en of! Dit is, na mijn jarenlang wethouderschap in de gemeente Tynaarlo, exact wat ik ambieerde: Een mooie plattelandsgemeente waaraan ik al mijn krachten kan wijden. Een nieuwe uitdaging die me fris houdt. In Tynaarlo heb ik jarenlang prettig en met volle inzet gewerkt. Maar dit is weer een totaal nieuwe fase. Besturen, iets doen voor de gemeenschap, ligt me. In die zin is het burgemeesterschap voor mij ook weer een stap verder. Deze post is, als alles loopt zoals gepland, tijdelijk, dat besef ik. Maar samensmelten tot één grote gemeente in het Westerkwarter, gevormd door Zuidhorn, Leek, Grootegast en Marum is echter een must wil je de toekomst met álle meerwerk en minder financiën voor kleine gemeenten adequaat ‘te lijf’ kunnen gaan. Natuurlijk, maar zo ver denk ik eigenlijk nog helemaal niet vooruit, zou een burgemeesterschap in die grotere gemeente mij, in mijn diepste gedachten, ook best wat lijken. Maar ik kan me goed voorstellen dat sommigen van mijn collega-burgemeesters daar net zo over kunnen denken. Waarbij je je in alle gemoedsrust kunt afvragen of een compleet nieuwe Eerste Man, zonder voorgaande bindingen met een van die gemeenten, niet de voorkeur zou verdienen. Allemaal ‘zou’. Laten we eerst met elkaar zorgen, dat de fusie gladjes tot stand komt. Daar is, het is écht mijn stellige overtuiging, de burger het best bij gebaat.

Persoonlijk ben ik overigens een voorstander van een door de bevolking gekozen burgemeester – en dan via de door hen gekozen gemeenteraad die immers hun belangen behartigt. Zelf concentreer ik me nu volledig op de gemeente Marum en dat doe ik met volle inzet. Ik ben hier goed ontvangen, probeer me nog steeds op alle gebieden en in alle bevolkingslagen te profileren. Werken met dit ambtenarencorps is voor mij een genoegen – en ik hoop dat dit wederzijds is. Ik wil er zijn voor iedereen. Figuurlijk gezegd met ‘ambtsketen’ bij officiële gelegenheden maar ook als ‘mens’– het woord burger’vader’ klinkt me wat te oubollig – in persoonlijke omstandigheden. Nogmaals: Ik ben er voor iedereen.

Zodra ons huis in Eelde verkocht is – de woningmarkt hè – verhuizen we definitief naar de gemeente Marum. We kijken er naar uit.”