“Herinneringen levend houden is het uitgangspunt van al mijn gedichten”

Cultuur

Bea G. Sportel Bolt wil gevoelens verwoorden

Bea G. Sportel Bolt. Een fraaie naam, met een interessante geschiedenis. Maar daar gaat dit artikel niet over. Wél over Bea zèlf; ze is mondhygiëniste maar ook die professie, hoe boeiend wellicht, wordt hier niet nader belicht. Dit wordt echter een verhaal over een passie, Bea’s passie voor gedichten. Nader gespecificeerd: het maken van ‘rouwverwerking gedichten’. Ze heeft daarvoor een speciale website ontwikkeld: www.iknoemjenaam.nl

Het interview vindt plaats in één van haar, bij haar woning aan de Weidebloemenweg in Roden, aangebouwde praktijkruimten. Die oogt klinisch en – uiteraard - steriel. Maar het gesprek daarentegen is vol warmte, soms zelfs ontroering. Want Bea kan gepassioneerd niet alleen op schrift maar ook verbaal haar gevoelens verwoorden. Dat is, erkent ze enigszins beschroomd, een gave die ze pas op latere leeftijd in zich heeft ontdekt. Geboren in Zoutkamp als kind in een aannemersgezin zou ze, na de middelbare school te hebben doorlopen, voor diëtiste doorleren. “Maar dat hield ik al snel voor gezien,” benoemt ze haar CV in heel kort bestek. “Ik ging wel meteen daarna in de medische sector mijn heil zoeken, ik werd tandartsassistente en ging daarin dóór met een studie in de tandheelkunde. Uiteindelijk ben ik op mijn negenendertigste mondhygiënist geworden met sedert 2002 een eigen praktijk. Of ik daarvoor al dichtte? Nee, eigenlijk ontbeerde ik volgens mezelf elke vorm van creativiteit. Nou ja, als schoolkind heb ik één keer een tekenwedstrijd gewonnen maar daar was het bij gebleven. Ik had een poëzie-album en ik schreef uiteraard ook in de albums van mijn vriendinnen. Maar allemaal van die obligate overschrijfversjes, je kent ze wel.”

Haar gave tot het maken van ontroerende gedichten ontdekte Bea pas jaren later, toen het 11-jarig zoontje van vrienden plotseling stierf en zij hun verdriet in een gedicht probeerde te verwoorden. Bea: “Dat sloeg aan, het gaf hun steun en ik ontdekte dat het mezelf ook goed deed. Ik werd daarna door meer mensen gevraagd, eerst vrienden en bekenden, later ook door voor mij aanvankelijk ‘vreemden’, om hun gevoelens bij ziekte en overlijden van een dierbare te verwoorden. Het hielp en helpt hen in moeilijke tijden, werd me telkens weer verzekerd. En zo veranderde wat aanvankelijk vooral een uitlaatklep voor mijn eigen gevoelens was, in een passie om met mijn gedichten dat vooral voor anderen te zijn. Horen dat iemand ongeneeslijk ziek is en het proces dat daarop dan volgt probeer ik in woorden samen te vatten. Iemand verliezen en diegene door middel van een gedicht te eren en de herinnering levend te houden, zijn daarbij de uitgangspunten. Daarbij ga ik heel zorgvuldig te werk. Ik praat uitgebreid met nabestaanden, bekijk foto’s, haal samen met hen herinneringen op. Die probeer ik allemaal in een daaraan gerelateerd gedicht te verwerken. Niet in rijmvorm – daarvoor moet je bij sinterklaas zijn - maar met zorgvuldig gekozen bewoordingen en wel zó, dat in het geheel ook een bepaalde ritmiek zit. Die gedichten kunnen, als men dat wil, een nóg persoonlijker vorm krijgen door een origineel handgemaakte zeefdruk van mijn echtgenoot Peter O. Gerrits.”

Bea’s gedichten worden in steeds bredere kring gewaardeerd. Op rouwkaarten worden ze ook al gebruikt, vertelt ze. “Op mijn website staan een aantal gedichten waarvan iedereen wat mij betreft strofes zonder honorering boven een rouwadvertentie mag plaatsen, als ze mijn naam er maar bij vermelden”, doet ze suggesties. “Nee hoor, ik ben echt niet zwaarmoedig maar ik leef wél heel dicht bij de dood,”vertelt ze met een glimlach. “Niet dat ik van het dichten mijn professie wil maken – het blijft een passie – maar het deed me toch goed dat ik, toen ik vorig jaar voor het eerst met een gedichtenstandje op een rouwbeurs stond, daar veel belangstelling voor bestond. Als ik het zakelijk bekijk – maar dat doe ik dus niet – kun je zeggen, dat hier steeds meer een markt voor komt. Misschien dat ik ooit nog eens een complete gedichtenbundel ga uitbrengen. Maar nu krijg ik weer een patient voor mijn mondhygiëne praktijk. Dus….”

Meer weten over Bea G. Sportel Bolt en haar rouwverwerking gedichten? Klik dan www.iknoemjenaam.nl eens aan.

UIT DE KRANT