Herman Snijders, voorzitter HSV Norg eo

‘Ik ben al zo’n jaar of twaalf voorzitter van onze visvereniging, maar al veel langer betrokken. HSV Norg eo is in 1975 opgericht. Destijds een visclub met 40 à 50 leden. We zijn in de loop der jaren behoorlijk gegroeid. We hebben een stabiele club met 250 leden. Dat gaat niet vanzelf, het komt je niet aanwaaien. Je moet er behoorlijk fanatiek mee bezig zijn om de toko draaiende te houden. Dat is ook echt mijn ding. Gelukkig hebben we veel nieuwe, jonge enthousiaste bestuursleden. Eerlijk, daar heb ik veel voor gedaan om dat voor elkaar te krijgen. Ik ben als lid betrokken geraakt bij HSV. Later, toen de penningmeester op leeftijd raakte en er geen zin meer had, heb ik die rol op me genomen. Toen ook de voorzitter aangaf niet door te willen vanwege zijn leeftijd, heb ik gezegd ‘ik doe het wel.’ En ik vind het leuk om te doen. Je moet goed op je tellen verdacht zijn, ontwikkelingen in de gaten houden. Je wilt vooruitgang met de vereniging. HSV mag dan wel een grote vereniging zijn, maar we hebben geen eigen viswater. Dat is een nadeel. Ik strijd voor een eigen visvijver die alleen toegankelijk is voor onze eigen leden. Er is een mooie vijver vlakbij de Marke. Als het zo blijft zoals het is, wordt het uiteindelijk een modderpoel. De vijver zit vol pompeblêden. Dat lijkt misschien wel leuk als ze in bloei staan, maar de vijver groeit helemaal dicht als je niets doet. De vissen sterven en dan krijg je een grote stinkerrij. Ik probeer het voor elkaar te krijgen dat we de visrechten krijgen. Zo kunnen ook minder mobiele leden, bewoners van De Garve bijvoorbeeld, een hengeltje uitgooien op woensdagmiddag. Ik hoop dat ik dat op ons vijftigjarig jubileum  in 2025 voor elkaar heb. Dat zou geweldig zijn. Zoiets heeft tijd nodig. Corona zat wat dat betreft niet mee. Ik ben geen man die in de pen klimt, ik regel het liever face to face. Wedstrijden houden we onder twaalf leden. Er is echt onderlinge strijd wie de dikste vis vangt, dat boeit me. Soms is er een favoriet, maar het kan heel anders uitpakken. Je moet maar net op de goeie plek zitten. We sluiten altijd af met een borrel en een gehaktbal bij Café Zwaneveld. Ik bel door met hoeveel we komen en dan staan de ballen klaar.’