“Het centrum van Roden zou best wat kunstvriendelijker kunnen”
Cultuur
Beeldend kunstenaar Iwe Hut wil graag anderen stimuleren hun creativiteit te ontwikkelen
RODEN - Meer dan veertig jaar woonde Iwe Hut samen met zijn vrouw Aly en hun gezin in de Kymmellstraat in Roden. De nu 67-jarige grotendeels autodidactisch gevormde en in Roderesch geboren beeldend kunstenaar – hij schildert - had er ook zijn zelfgebouwde atelier. Maar in de Statenlaan, waar hij sinds kort woont, voelen hij en zijn vrouw zich nog beter thuis. Een mooier uitzicht – over de Maatlanden – en ook een groter atelier waar hij veel is te vinden. Hut schildert er niet alleen – de wanden getuigen van een breed spectrum aan onderwerpen en stijlen – maar hij geeft er ook workshops en begeleidt amateurs die hun schilderscreativiteit verder willen ontwikkelen.
“Dat vooral doe ik graag,”zegt Iwe. ‘Nog liever dan zelf te schilderen wil ik anderen daarin begeleiden. Mensen bewust maken dat ook zij creativiteit in zich hebben geeft me veel voldoening. Fietsen heeft toch ook iedereen kunnen leren? En (lacht ie) ik organiseer ook graag. Zo was ik in de zeventiger jaren mede-oprichter van de Teken en Schildergroep Roden (TSR) en ik zit nu als penningmeester in het bestuur van de Stichting Kunstmomenten Noordenveld, die al enkele jaren met succes amateurkunstroutes door de gemeente Noordenveld organiseert. Op zaterdag 6 en zondag 7 mei organiseren we weer zo’n kunstroute, nu speciaal gericht op amateurkunstenaars in en rond Peize. Die kunnen thuis hun beeldende kunst tonen of in een ‘openbare locatie’. Op zaterdag 21 januari houden we van 14.00 tot 16.00 uur een informatiebijeenkomst in de Peizer Hopbel,”voegt hij er wervend aan toe.
“Kunst dichter bij de mensen brengen, daar gaat het ons vooral om,”vervolgt hij nu hij toch bezig is. “Wat dat betreft zou het centrum van Roden ook best wat kunstvriendelijker ingericht kunnen worden. Wat zou het bijvoorbeeld mooi zijn als bij de reconstructie van de Albertsbaan ook ruimte voor beeldende kunst zou worden ingeruimd. Ik begrijp best dat het primair een parkeerplaats is, maar de opzet is toch ook om het plein een meer recreatief karakter te geven? Dit is een uitgelezen kans om meer kunst onder de aandacht van de mensen te brengen. Echt, kunst inspireert en verrijkt je leven. Nog een ideetje dat overigens in sommige plaatsen al gerealiseerd wordt: Waarom ‘vul’ je leegstaande winkelpanden, al is het voor tijdelijk, niet in met beeldende kunst? Galerie K38, de ‘vervanger’ van het voor exposities bestemde Koetshuis bij de havezathe Mensinge, ligt in de Kanaalstraat op de route vanaf vooral de Vrijetijdsboulevard naar het centrum. Doe daar wat meer mee. En nu ik toch bezig ben: Professionals, verenigd in Verkuno, de belangenvereniging van gecertificeerde beeldend kunstenaars in Noordenveld en de amateurs, zouden ook meer gezamenlijk kunnen en wat mij betreft ook moeten doen.”
Iwe Hut weet waarover hij praat. Dat doet hij met verve maar zeker niet provocerend. Als beeldend kunstenaar uit een boerengezin werd hij thuis, hoewel als kind al een begaafd tekenaar die op school met de schilderspullen van meester Veenhoff achter in de klas aan het werk mocht gaan, zeker niet gestimuleerd om naar de kunstacademie te gaan. ‘Met kunst was geen droog brood te verdienen.’ Daarom ging hij de administratieve richting uit. Maar schilderen bleef hem boeien en dat deed hij er bij. “Ik heb op wat latere leeftijd nog wel geprobeerd om op de kunstacademie te komen, maar dat is mislukt,”vertelt hij. Toch is hij er via lessen bij gerenommeerde kunstenaars en veel autodidactisch experimenteren meer dan in geslaagd een eigen stijl op te bouwen. Vooral portretschilderen vindt hij een uitdaging. “Wat daarbij het belangrijkste is? Dat zijn de ogen, die drukken zoveel van de persoon uit….”
Wensen heeft Iwe Hut ook. Persoonlijk zou hij graag nog eens voor langere tijd solo of met een paar geestverwanten ongestoord in een prachtig natuurgebied met schilderen bezig willen zijn. (Zijn vrouw lacht bij die uitspraak). En, zegt hij wat concreter: “Ik werk graag met groepjes van maximaal vier of vijf cursisten. Daar heb ik nog wel plaats voor een paar liefhebbers. En (voegt hij er meteen aan toe; red.) ik denk niet commercieel. Een onkostenvergoeding voor gebruik van materiaal en koffie of thee is al genoeg. Wie interesse heeft mag me gerust bellen: 050-5016594.”
RODEN - Meer dan veertig jaar woonde Iwe Hut samen met zijn vrouw Aly en hun gezin in de Kymmellstraat in Roden. De nu 67-jarige grotendeels autodidactisch gevormde en in Roderesch geboren beeldend kunstenaar – hij schildert - had er ook zijn zelfgebouwde atelier. Maar in de Statenlaan, waar hij sinds kort woont, voelen hij en zijn vrouw zich nog beter thuis. Een mooier uitzicht – over de Maatlanden – en ook een groter atelier waar hij veel is te vinden. Hut schildert er niet alleen – de wanden getuigen van een breed spectrum aan onderwerpen en stijlen – maar hij geeft er ook workshops en begeleidt amateurs die hun schilderscreativiteit verder willen ontwikkelen.
“Dat vooral doe ik graag,”zegt Iwe. ‘Nog liever dan zelf te schilderen wil ik anderen daarin begeleiden. Mensen bewust maken dat ook zij creativiteit in zich hebben geeft me veel voldoening. Fietsen heeft toch ook iedereen kunnen leren? En (lacht ie) ik organiseer ook graag. Zo was ik in de zeventiger jaren mede-oprichter van de Teken en Schildergroep Roden (TSR) en ik zit nu als penningmeester in het bestuur van de Stichting Kunstmomenten Noordenveld, die al enkele jaren met succes amateurkunstroutes door de gemeente Noordenveld organiseert. Op zaterdag 6 en zondag 7 mei organiseren we weer zo’n kunstroute, nu speciaal gericht op amateurkunstenaars in en rond Peize. Die kunnen thuis hun beeldende kunst tonen of in een ‘openbare locatie’. Op zaterdag 21 januari houden we van 14.00 tot 16.00 uur een informatiebijeenkomst in de Peizer Hopbel,”voegt hij er wervend aan toe.
“Kunst dichter bij de mensen brengen, daar gaat het ons vooral om,”vervolgt hij nu hij toch bezig is. “Wat dat betreft zou het centrum van Roden ook best wat kunstvriendelijker ingericht kunnen worden. Wat zou het bijvoorbeeld mooi zijn als bij de reconstructie van de Albertsbaan ook ruimte voor beeldende kunst zou worden ingeruimd. Ik begrijp best dat het primair een parkeerplaats is, maar de opzet is toch ook om het plein een meer recreatief karakter te geven? Dit is een uitgelezen kans om meer kunst onder de aandacht van de mensen te brengen. Echt, kunst inspireert en verrijkt je leven. Nog een ideetje dat overigens in sommige plaatsen al gerealiseerd wordt: Waarom ‘vul’ je leegstaande winkelpanden, al is het voor tijdelijk, niet in met beeldende kunst? Galerie K38, de ‘vervanger’ van het voor exposities bestemde Koetshuis bij de havezathe Mensinge, ligt in de Kanaalstraat op de route vanaf vooral de Vrijetijdsboulevard naar het centrum. Doe daar wat meer mee. En nu ik toch bezig ben: Professionals, verenigd in Verkuno, de belangenvereniging van gecertificeerde beeldend kunstenaars in Noordenveld en de amateurs, zouden ook meer gezamenlijk kunnen en wat mij betreft ook moeten doen.”
Iwe Hut weet waarover hij praat. Dat doet hij met verve maar zeker niet provocerend. Als beeldend kunstenaar uit een boerengezin werd hij thuis, hoewel als kind al een begaafd tekenaar die op school met de schilderspullen van meester Veenhoff achter in de klas aan het werk mocht gaan, zeker niet gestimuleerd om naar de kunstacademie te gaan. ‘Met kunst was geen droog brood te verdienen.’ Daarom ging hij de administratieve richting uit. Maar schilderen bleef hem boeien en dat deed hij er bij. “Ik heb op wat latere leeftijd nog wel geprobeerd om op de kunstacademie te komen, maar dat is mislukt,”vertelt hij. Toch is hij er via lessen bij gerenommeerde kunstenaars en veel autodidactisch experimenteren meer dan in geslaagd een eigen stijl op te bouwen. Vooral portretschilderen vindt hij een uitdaging. “Wat daarbij het belangrijkste is? Dat zijn de ogen, die drukken zoveel van de persoon uit….”
Wensen heeft Iwe Hut ook. Persoonlijk zou hij graag nog eens voor langere tijd solo of met een paar geestverwanten ongestoord in een prachtig natuurgebied met schilderen bezig willen zijn. (Zijn vrouw lacht bij die uitspraak). En, zegt hij wat concreter: “Ik werk graag met groepjes van maximaal vier of vijf cursisten. Daar heb ik nog wel plaats voor een paar liefhebbers. En (voegt hij er meteen aan toe; red.) ik denk niet commercieel. Een onkostenvergoeding voor gebruik van materiaal en koffie of thee is al genoeg. Wie interesse heeft mag me gerust bellen: 050-5016594.”
