‘Het gaat mij er niet om wie het gedaan heeft, maar wáárom diegene dat deed’

Hindrik van der Spoel komt met eerste boek in acht jaar

RODEN – Het heeft even geduurd, maar na bijna acht jaar is schrijver Hindrik van der Spoel met een nieuw boek gekomen. Met ‘Blauw’ legt hij een psychologische misdaadroman aan de dag die volgens hem qua ‘felheid’ het midden houdt tussen zijn eerste twee boeken. De Roner neemt de tijd om iets over zijn nieuwste werk te vertellen.

Hoewel de tijd van nu volgens Van der Spoel ontegenzeggelijk sprankeling mist, heeft het hem wel in staat gesteld de laatste maanden veel aan zijn boek te werken. ‘Na mijn boek in 2013, had ik maar weinig tijd. Sinds januari van dit jaar heb ik het schrijven weer op gepakt.’

Eigenlijk houdt Van der Spoel al zijn hele leven van schrijven. ‘Op school schudde ik zo een opstel uit mijn mouw’, zegt hij. ‘Maar ik ben niet direct een lezer. Dan vind ik zelf schrijven toch veel leuker. Ja, of het moeten biografieën van rocksterren zijn. Ik mag graag lezen over hun heftige levens.’

Van der Spoel is overigens geen totale onbekende in De Krant. Zo was hij onderdeel van de rubriek ‘De Beste Stuurlui Staan aan Wal’, welke in 2011 werd gelanceerd. ‘Ik sprak met andere vaste gasten aan de leestafel in de Roner bieb over allerhande zaken’, zegt Van der Spoel. ‘Die gesprekken werden dan vertaald in een artikel. Daarop werd ik in het dorp nog wel eens aangesproken.’

Dan even over zijn boek. ‘Het gaat over een jongeman die valt voor zijn buurmeisje’, vertelt Van der Spoel. ‘Dit groeit langzamerhand uit tot een obsessie, een welhaast onmogelijke liefde. Jaren later komen ze elkaar in een intieme setting tegen. Nadat zij vermoord wordt, zint de hoofdpersoon op wraak.’ Zoals zo vaak in de boeken van Van der Spoel, bezit de hoofdpersoon een flinke mate van fatalisme. ‘Mijn boeken eindigen niet vaak met “en ze leefden nog lang en gelukkig”’, lacht de schrijver.

De titel ‘Blauw’ kan op meerdere manieren worden geïnterpreteerd: bloedarmoeden, de blues, maar ook als een blauwe tegenhanger van zijn eerdere werken. ‘Mijn eerste boek was heel heftig, mijn tweede boek was een stuk toegankelijker. Het derde hangt er tussen in. Die is daarom te kwalificeren als blauw.’

Van een thriller is volgens Van der Spoel geen sprake. Hij spreekt van een psychologische misdaadroman. ‘Nee, ook geen detective’, zegt hij stellig. ‘Bij een detective is de centrale vraag: wie heeft het gedaan? Ik ben echter veel geïnteresseerder in wáárom iemand iets doet. Dat heeft mij altijd gefascineerd, moet ik zeggen.’

Uiteraard heeft het persoonlijke leven invloed op zijn boeken. ‘Er zit altijd iets autobiografisch in’, geeft hij toe. ‘En de mensen die mij goed kennen, zullen dit misschien herkennen. Maar ze kunnen ook heel goed iets van zichzelf herkennen. Je haalt toch inspiratie uit het hedendaagse.’

En die inspiratie vertaalt hij bij voorkeur ’s ochtends tot alinea’s. ‘In de ochtend ben ik op mijn best’, stelt hij. ‘Dan ben je nog fris en vers. Lekker met een kop koffie erbij. Dan maak ik meters.’

De geboren en getogen Roner hoopte de presentatie van het boek enig cachet te geven, maar kwam al vrij snel tot de conclusie dat een écht evenement er niet in zat. ‘Dat is het probleem van deze tijd: je kunt niet even ergens je boek lanceren. Alles gaat nu op afstand. Er ontbreekt iets, dat merk je. Maar ik ben wel van plan om nog een boekpresentatie te organiseren.’

Via Boekscout is het nieuwste werk van Van der Spoel inmiddels al te verkrijgen. Wanneer Boekhandel Daan Nijman weer open is, zal het ook daar komen te liggen. ‘Het boek is ook via mijn e-mailadres (hindrikv@outlook.com) te verkrijgen.’