Het populaire Peizer uilenelftal

één, twee..acht, elf..

PEIZE – Buurtbewoners en passanten van de Haasakkers in Peize kijken steevast omhoog. Het is inmiddels een attractie: een boom vol met uilen. Het uilengezelschap is uitgegroeid tot een compleet elftal. ‘Het begon zes jaar geleden met één, twee uilen’, vertellen Anne en Jitske Kramer, op wiens erg de boom staat. ‘Enkele jaren later zaten er al acht. Vorig jaar tien en nu elf. We telden overigens eerst weer tien. Eentje was weggevlogen, maar is inmiddels terug. Het gekke is dat er in het begin van het seizoen een of twee zitten. De rest volgt later.’ De boom waarin de uilen zitten is een Goudiep. ‘De boom hebben we 35 jaar geleden zelf geplant. Waarom de uilen deze boom gekozen hebben weten we niet. Er is jaren geleden een storm geweest, naar verluidt zouden ze eerst in een andere boom hebben gezeten. We hebben de boom wel eens vervloekt, met al die rotzooi op de stoep. Maar ach, het is gewoon een schitterend gezicht. Ze kijken je met van die grote ogen aan.’

Cees Koelewijn, voorzitter van IVN Roden, kent het verschijnsel. ‘Het zijn ransuilen en die overwinteren in groepen. De plekken waar ze verblijven worden roestplaatsen genoemd. Omstreeks 1980 was er jarenlang één in het Mensingebos bij de Grote Plas en daar heb ik destijds wel eens meer dan twintig in enkele sparren gezien. Ik heb een vermoeden waar ze later verblijven (Noordsche Veld), maar weet dat niet zeker. Overigens worden veel roestplaatsen tijdens de jaarwisseling door het vermaledijde vuurwerk verstoord en zoeken ze een rustige plek. Sparren zijn, vanwege de dekking, dan erg gewild. Maar dat is eigenlijk sowieso het geval.’