‘Het voelt alsof de ratten het zinkende schip verlaten’
actueel
Hans Alders laat inwoners keihard vallen
STEENBERGEN – Zoals alleen hij dat kan – parmant, anderen noemen het overigens hautain- stapte Hans Alders enige maanden geleden als Nationaal Coördinator Groningen door de straten van Steenbergen. Om de mening van mensen met schade aan huizen, vanwege gasopslag Langelo, eens zelf te horen. Om sfeer te proeven en om schades te zien. Dat leek een aardig signaal, net zoals de problematiek rond Langelo mee werd genomen in onderzoek. Het bezoek van Alders blijkt nu echter niets waard geweest. Het was voor de bühne. Alders namelijk, heeft inwoners van Drenthe met schades keihard laten vallen. ‘Alle afspraken die door Alders en ook Centrum Veilig Wonen met de mensen rond Langelo en Steenbergen zijn gemaakt, gelden ineens niet meer’, zegt Lambert Wolf. Alders heeft bedacht dat hij zich beperkt tot de provincie Groningen. Wil geen enkele bemoeienis meer met de problematiek in Drenthe.
Het voelt als discriminatie. Als rechtsongelijkheid. Afgesproken was namelijk dat voor de mensen met schade rond Langelo in elk geval dezelfde afspraken zouden gelden als die voor mensen in Groningen met soortgelijke problemen. Maar nee: de mensen hier krijgen dus geen second opinion, geen arbiter en ook geen voucher ter waarde van 1500 euro. De actie van Alders en die van CVW sloeg in als een bom, ook bij het door oud-burgemeester Hans van der Laan voorgezeten Platform. Bij de vergadering vorige week was al niemand meer van Centrum Veilig Wonen aanwezig. De organisatie ziet er de toegevoegde waarde niet langer van in. In Groningen zette Alders door de schade-afhandeling naar zich toe te trekken de NAM buitenspel, hier lijkt de onderneming weer aan alle touwtjes te trekken. ‘ze zitten weer in de ‘driving seat’, omschrijft Wolf.
Dat doen ze vooral vanwege de uitkomsten van het tweede onderzoeksrapport van Bos en Witteveen. In navolging van het Arcadis-rapport ging het op zoek naar de oorzaak van de schades aan woningen in deze regio. Dat zijn er in elk geval 95. De conclusie van Bos en Witteveen komt aardig overeen met dat van Arcadis: de NAM treft geen blaam. Er zijn nooit trillingen geregistreerd en dus wijst de NAM nu alle schadeclaims op grond van de twee rapporten categorisch af. Mensen moeten maar naar de rechter stappen of hun beklag doen bij de Technische Commissie Bodem Beweging. Bij die TCBB kan men overigens alleen individueel terecht, niet als groep.
De schademelders in deze regio krijgen – of hebben inmiddels- een brief van de NAM ontvangen met deze opties. Van CVW krijgen bewoners ook een schrijven waarin verwezen wordt naar de rubriek ‘veelgestelde vragen’ op hun website. Het is, zou je kunnen concluderen, einde verhaal. De NAM is onschuldig, schades worden niet vergoed. U zoekt het verder maar uit. Ook voor het Platform een enorme klap, want zoals het nu lijkt, is bijna drie jaar inzet voor niets geweest.
Maar: dan kennen ze bij de NAM, bij het CVW en bij andere betrokkenen mensen als Lambert Wolf dus niet. Hoewel ze beseffen dat dit een enorme tegenslag is, is de oorlog nog niet verloren. Zo stelt Wolf aan betrokkenen dat ze de zaak niet als afgedaan moeten beschouwen en dus alles wat met deze zaak te maken heeft – hoe onbenullig wellicht ook- moeten bewaren, net zoals ze hun dossier op de site van CVW (‘Mijn CVW’) veilig moeten stellen, voor alle Drentse informatie ineens verdwenen is. Ook is het belangrijk het technische deel van de gemaakte schaderapportage veilig te stellen en goed te bewaren. Want: als Wolf en zijn medestrijders wel gelijk hebben, zal er binnen afzienbare tijd weer schade ontstaan. Ook richt het zich nu op een door de NAM bij Economische Zaken ingediend nieuw gasopslagplan, waarin ongetwijfeld opnieuw om drukwijziging of uitbreiding zal worden gevraagd. De aanvraag ligt nog niet ter inzage, maar als dat wel het geval is, zullen belanghebbenden daar weer induiken. Als de bekende bok op de haverkist. Ook komt er nog een inloopavond voor mensen met schade in deze regio. Dan kunnen vragen gesteld worden aan de makers van het tweede rapport, Bos en Witteveen.
Over dat rapport van Bos en Witteveen zijn de meningen verdeeld, nu al. Zo zou het voor het grootste deel tot stand zijn gekomen op basis van gegevens uit het eerste rapport. Bovendien vragen belangenbehartigers zich af of hun vragen en geleverde gegevens wel zijn meegenomen. Mooie onderwerpen dus voor de inloopavond. Bos en Witteveen kan de borst natmaken. Alders die Drenthe laat vallen, CVW dat zich terugtrekt. Terug bij af dus. Lachende derde lijkt de NAM, zeker uit het gezichtspunt van mensen met schade. Procederen tegen de NAM? Dat kan uiteraard, maar wie wil en kan zich dat permitteren? Wolf is met stomheid geslagen. Kan er met zijn volle verstand niet bij. ‘Tsja. De boodschap is helder. Afspraak is geen afspraak, kennelijk. Alders veegt het zo van tafel. Dat kan allemaal. En inderdaad, het voelt alsof de ratten het zinkende schip verlaten. Dit voelt niet goed. En bovendien: het gas loopt van hier naar Tolbert in Groningen. Dan kun je toch niet met droge ogen stellen dat aan de ene kant van de provinciegrens wel bepaalde acties worden ondernomen, en aan de andere kant niet. Kan toch niet waar zijn? Bovendien vraag ik me af waarom we in eerste instantie dan wel zijn meegenomen in de onderzoeken.’
Om in bokstermen te spreken: mensen met schade, het Platform en andere belangengroepen hier hebben acht tellen rust gekregen. Knok-out zijn ze niet. Nog niet.
STEENBERGEN – Zoals alleen hij dat kan – parmant, anderen noemen het overigens hautain- stapte Hans Alders enige maanden geleden als Nationaal Coördinator Groningen door de straten van Steenbergen. Om de mening van mensen met schade aan huizen, vanwege gasopslag Langelo, eens zelf te horen. Om sfeer te proeven en om schades te zien. Dat leek een aardig signaal, net zoals de problematiek rond Langelo mee werd genomen in onderzoek. Het bezoek van Alders blijkt nu echter niets waard geweest. Het was voor de bühne. Alders namelijk, heeft inwoners van Drenthe met schades keihard laten vallen. ‘Alle afspraken die door Alders en ook Centrum Veilig Wonen met de mensen rond Langelo en Steenbergen zijn gemaakt, gelden ineens niet meer’, zegt Lambert Wolf. Alders heeft bedacht dat hij zich beperkt tot de provincie Groningen. Wil geen enkele bemoeienis meer met de problematiek in Drenthe.
Het voelt als discriminatie. Als rechtsongelijkheid. Afgesproken was namelijk dat voor de mensen met schade rond Langelo in elk geval dezelfde afspraken zouden gelden als die voor mensen in Groningen met soortgelijke problemen. Maar nee: de mensen hier krijgen dus geen second opinion, geen arbiter en ook geen voucher ter waarde van 1500 euro. De actie van Alders en die van CVW sloeg in als een bom, ook bij het door oud-burgemeester Hans van der Laan voorgezeten Platform. Bij de vergadering vorige week was al niemand meer van Centrum Veilig Wonen aanwezig. De organisatie ziet er de toegevoegde waarde niet langer van in. In Groningen zette Alders door de schade-afhandeling naar zich toe te trekken de NAM buitenspel, hier lijkt de onderneming weer aan alle touwtjes te trekken. ‘ze zitten weer in de ‘driving seat’, omschrijft Wolf.
Dat doen ze vooral vanwege de uitkomsten van het tweede onderzoeksrapport van Bos en Witteveen. In navolging van het Arcadis-rapport ging het op zoek naar de oorzaak van de schades aan woningen in deze regio. Dat zijn er in elk geval 95. De conclusie van Bos en Witteveen komt aardig overeen met dat van Arcadis: de NAM treft geen blaam. Er zijn nooit trillingen geregistreerd en dus wijst de NAM nu alle schadeclaims op grond van de twee rapporten categorisch af. Mensen moeten maar naar de rechter stappen of hun beklag doen bij de Technische Commissie Bodem Beweging. Bij die TCBB kan men overigens alleen individueel terecht, niet als groep.
De schademelders in deze regio krijgen – of hebben inmiddels- een brief van de NAM ontvangen met deze opties. Van CVW krijgen bewoners ook een schrijven waarin verwezen wordt naar de rubriek ‘veelgestelde vragen’ op hun website. Het is, zou je kunnen concluderen, einde verhaal. De NAM is onschuldig, schades worden niet vergoed. U zoekt het verder maar uit. Ook voor het Platform een enorme klap, want zoals het nu lijkt, is bijna drie jaar inzet voor niets geweest.
Maar: dan kennen ze bij de NAM, bij het CVW en bij andere betrokkenen mensen als Lambert Wolf dus niet. Hoewel ze beseffen dat dit een enorme tegenslag is, is de oorlog nog niet verloren. Zo stelt Wolf aan betrokkenen dat ze de zaak niet als afgedaan moeten beschouwen en dus alles wat met deze zaak te maken heeft – hoe onbenullig wellicht ook- moeten bewaren, net zoals ze hun dossier op de site van CVW (‘Mijn CVW’) veilig moeten stellen, voor alle Drentse informatie ineens verdwenen is. Ook is het belangrijk het technische deel van de gemaakte schaderapportage veilig te stellen en goed te bewaren. Want: als Wolf en zijn medestrijders wel gelijk hebben, zal er binnen afzienbare tijd weer schade ontstaan. Ook richt het zich nu op een door de NAM bij Economische Zaken ingediend nieuw gasopslagplan, waarin ongetwijfeld opnieuw om drukwijziging of uitbreiding zal worden gevraagd. De aanvraag ligt nog niet ter inzage, maar als dat wel het geval is, zullen belanghebbenden daar weer induiken. Als de bekende bok op de haverkist. Ook komt er nog een inloopavond voor mensen met schade in deze regio. Dan kunnen vragen gesteld worden aan de makers van het tweede rapport, Bos en Witteveen.
Over dat rapport van Bos en Witteveen zijn de meningen verdeeld, nu al. Zo zou het voor het grootste deel tot stand zijn gekomen op basis van gegevens uit het eerste rapport. Bovendien vragen belangenbehartigers zich af of hun vragen en geleverde gegevens wel zijn meegenomen. Mooie onderwerpen dus voor de inloopavond. Bos en Witteveen kan de borst natmaken. Alders die Drenthe laat vallen, CVW dat zich terugtrekt. Terug bij af dus. Lachende derde lijkt de NAM, zeker uit het gezichtspunt van mensen met schade. Procederen tegen de NAM? Dat kan uiteraard, maar wie wil en kan zich dat permitteren? Wolf is met stomheid geslagen. Kan er met zijn volle verstand niet bij. ‘Tsja. De boodschap is helder. Afspraak is geen afspraak, kennelijk. Alders veegt het zo van tafel. Dat kan allemaal. En inderdaad, het voelt alsof de ratten het zinkende schip verlaten. Dit voelt niet goed. En bovendien: het gas loopt van hier naar Tolbert in Groningen. Dan kun je toch niet met droge ogen stellen dat aan de ene kant van de provinciegrens wel bepaalde acties worden ondernomen, en aan de andere kant niet. Kan toch niet waar zijn? Bovendien vraag ik me af waarom we in eerste instantie dan wel zijn meegenomen in de onderzoeken.’
Om in bokstermen te spreken: mensen met schade, het Platform en andere belangengroepen hier hebben acht tellen rust gekregen. Knok-out zijn ze niet. Nog niet.