‘Hier wonen sociaal kwetsbare mensen, terug naar een woonwijk lukt niet’

Panda Rosa moet ‘terug naar de natuur’, bewoners aangeslagen

STEENBERGEN – Camping Panda Rosa in Steenbergen heeft geen recreatieve toekomst meer en moet daarom worden teruggeven aan de natuur, vindt het college van B&W Noordenveld. Ook moet er zogenaamde kleinschalige ‘rode ontwikkeling’ plaatsvinden, bouw van één of enkele woningen om het project financieel mogelijk te maken. Goedkeuring van de provincie is er, ook de Stuurgroep Vitale Vakantieparken Drenthe stemt in. Beide zegden subsidie van 50.000 euro toe. Voor mensen die permanent wonen op de camping, wordt ‘passende woonruimte gezocht’, beloofde wethouder Jeroen Westendorp die gesprekken voert met de eigenaar. Punt is echter, dat de bewoners zelf van niets wisten. Via een brief kwamen ze er afgelopen woensdag achter wat de plannen waren met hun geliefde plekje in het bos. Ze zijn aangeslagen, boos. ‘We zijn hier gedumpt en nu moeten we oprotten’, zegt een bewoner die 17 jaar in een chalet op de camping woont.

Panda Rosa stond woensdagavond op de agenda van de raadsvergadering. Saillant detail: een paar uur voordat de vergadering begon ontvingen bewoners van de camping van campingbeheerder Henk Jager (namens de eigenaar) een brief (in handen van de redactie) waarin staat dat de camping per 1 januari 2022 verkocht is aan de gemeente Noordenveld en dat er zich op 31 december 2021 geen bewoners meer op de camping mogen bevinden. De eigenaren raden de bewoners aan contact op te nemen met de gemeente voor plaatsing op de ‘urgentielijst woningzoekenden’, zo valt te lezen. De kwestie zorgde voor een hoop commotie in de raadzaal woensdagavond. Het feit dat het persbericht al de deur uit was voordat de raad er iets van kon vinden, werd wethouder Jeroen Westendorp kwalijk genomen. Het gevoel heerste dat de raad voor een voldongen feit werd gesteld. Henk Koekoek (LGN) kreeg de indruk dat het park al was verkocht, zei hij. Bij de meeste partijen leeft bezorgdheid over de bewoners. De raad heeft de wethouder om meer informatie gevraagd. Robert Meijer (VVD) zei mogelijk met een Motie van Afkeuring te komen.

Transformatie

De transformatie van camping naar natuur is onderdeel van het programma Vitale Vakantieparken. Vakantieparken die vallen onder de noemer ‘Excelleren’ hebben de potentie om verder te groeien, parken met weinig toekomstperspectief vallen onder de noemer ‘Transformeren’. Panda Rosa valt onder dat transformatiespoor, luidde de conclusie van een rapport dat dateert uit 2017. Dat betekent dat er een alternatief gezocht moet worden voor het park dat midden in de bossen nabij de Zuursche Duinen ligt. In dit geval is dat ‘teruggeven aan de natuur’.

Op Panda Rosa staan zo’n dertig chalets die voor het grootste deel permanent bewoond worden door ongeveer 20 bewoners. Een ander deel verblijft er recreatief.  De camping is eigendom van Enable Energy Consulting Group BV in Assen, het bedrijf van Willem Been en Rob de Vries. Zij hebben weinig omgekeken naar de camping, stellen de bewoners. Er is sprake van achterstallig onderhoud de chalets, het park en de omliggende natuur. De meeste bewoners van de camping hebben te maken met sociale problematiek waardoor wonen in een woonwijk lastig is. De gemeente spreekt in een in een brief aan de gemeenteraad van een ‘elkaar versterkende sociale problematiek.’ Dat laatste wordt stellig ontkend door de bewoners. ‘Het klopt dat hier sociaal kwetsbare mensen wonen. Terug naar een woonwijk lukt bij de meesten niet. Maar we versterken elkaar niet, we helpen elkaar. Er is wel overlast geweest, we hebben hier mensen gehad met drank- en drugsproblematiek, maar dat is allang niet meer zo. De rust is juist teruggekeerd’, vertelt Thea wiens zoon op de camping woont. Zelf is ze er ook regelmatig om op de honden te passen wanneer haar zoon aan het werk is.

‘Het grote geld’

De klap komt hard aan bij de bewoners. ‘Veel mensen die hier wonen zijn hier zelf neergezet door de gemeente’, weet Thea. ‘Wat hier gebeurt is schandalig. Nog geen drie maanden geleden zijn er een caravans voor veel geld verkocht aan nieuwe bewoners. Door de beheerder is niets gezegd over mogelijke beëindiging van de camping. Mensen hebben hier geïnvesteerd. Dat geld zijn ze kwijt.’ Enige tijd geleden was de stiefdochter van een van de twee eigenaren campingbeheerder, vertelt Thea. ‘Een vreselijke vrouw. Ze marcheerde als de Gestapo over de camping en sprak bewoners aan en uitte allerlei dreigementen. Nu is ze geen beheerder meer, maar komt hier nog wel eens om foto’s te maken.  Alles wat recreatie aangaat is afgesloten. We mogen de kantine niet meer in, de keuken, toiletten in de kantine; alles is dicht. Er wordt niets gedaan aan onderhoud, in veel chalets staat de schimmel op de wanden en de klimop groeit overal.’ Ondertussen is Sanne aangeschoven. Zij woont ook op de camping. ‘De bestemming kon hier nooit veranderd worden, we wilden heel graag permanente bewoning. Nu kan dat op eens wel, dat is raar’, vindt Sanne die een gedoogbeschikking heeft moeten tekenen om er te mogen wonen. ‘Het grote geld zal het wel zijn’, verzucht Thea. ‘Terug naar de natuur? Met die motorcrossers die hier elk weekend en ’s avonds door de bossen razen? En al die mountainbikers? Dat rijmt toch niet?’ Een bewoner die niet met zijn echte naam in de Krant wil maar naar eigen zeggen bekend staat als BigHeartBear is woest over de gang van zaken, hij heeft het gevoel dat er ‘een vies spelletje’  gespeeld wordt over de rug van de bewoners. ‘Ik woon hier 17 jaar. Dit is besloten zonder overleg. Jarenlang zijn hier mensen gedumpt die de gemeente niet in woonwijken wil hebben. Veel mensen hebben hier –met toestemming van de eigenaar- voor veel geld geïnvesteerd. En nu moeten we oprotten’, zegt de bewoner die niet van plan is het er te bij laten zitten. ‘Als het moet gaan we procederen.’

Beheerder Henk Jager beleeft een roerige tijd. Hij wordt overspoeld met vragen van bewoners. Hoewel hij de gang van zaken allerminst netjes vindt, wil hij niet met modder gooien. De camping gaat hem aan het hart, het is van zijn schoonouders geweest. Anderhalf jaar geleden werd hij door de eigenaren aangesteld als beheerder om orde op zaken te stellen. Sindsdien ging het een stuk beter. ‘Ik heb chalets opgeknapt, met heel veel plezier. En het klopt dat er onlangs nog caravans zijn verkocht. De eigenaren wijzen naar mij, maar niemand heeft ooit rechtstreeks iets tegen mij gezegd. Wel is algemeen bekend dat de camping al jaren te koop staat. Ik vind het erg voor de bewoners en voor de recreanten. We hebben een mooie, hechte groep, we doen alles in overleg. Die brief kwam hard aan. Woensdagmiddag werden de brieven in een doosje gebracht door een koerier. Ik heb ze meteen rondgebracht. Veel mensen kijken niet iedere dag in hun brievenbus. Het zorgt voor veel onrust. Het eerste geval ligt al met hartproblemen in het ziekenhuis, een oudere dame. Het werd haar teveel. Maar het is nog geen gelopen race hebben we kunnen zien woensdagavond. Stel dat het straks zo loopt dat we met Rob en Willem verder moeten, of met de gemeente. We moeten niet onze eigen glazen ingooien.’

Volgens eigenaar Willem Been is het allemaal niet zo heel spannend. ‘Ik heb een jaar geleden al aangegeven: wees erop verdacht dat het zo maar eens de andere kant op kan gaan met de camping. We hebben zelf van alles geprobeerd, gesprekken met Natuurmonumenten, omzetten naar permanente bewoning. Dat liep allemaal op niets uit. Naar aanleiding van het programma Vitale Vakantieparken hebben we tweeënhalf jaar geleden contact opgenomen met de gemeente. Recent hebben we overeenstemming bereikt op voorwaarde dat de gemeente gaat helpen bij het zoeken van een andere woonbestemming voor de twintig mensen die er permanent wonen. Een mondelinge afspraak is ook een afspraak. We hebben gezegd: nu moeten we aan de slag, duidelijkheid geven. Vandaar de brief. Er is nog geen voorlopig koopcontract getekend, we moet alles nog formaliseren. Recreanten hebben tot 31 december de tijd om een andere standplaats te zoeken, bewoners met hulp van de gemeente moeten een ander onderkomen zien te vinden. Het is echt niet zo dat we gaan handhaven. Ze blijven totdat ze plek hebben.’

De bewoners van Panda Rosa willen in gesprek met de gemeente. Ze hebben namelijk zelf ideeën over de toekomst van het terrein. Een vast omlijnd plan ligt er nog niet, maar het zit in de hoek van  een ‘ecopark’, groen, zelfvoorzienend en tinyhouses, laat Sanne weten. 

Reactie wethouder Jeroen Westendorp

Dat de camping al verkocht is klopt niet, zegt wethouder Jeroen Westendorp. ‘Er is geen handtekening gezet, anders hadden we het niet aan de raad voor kunnen leggen. Waarom dat door de eigenaar richting de bewoners zo gecommuniceerd is, weet ik niet. De raad heeft gevraagd om meer informatie. Aan de hand daarvan bepalen zij of het punt geagendeerd wordt. Zij bepalen ook of ze dit de juiste richting vinden. Onze gesprekspartner is de eigenaar van de camping, met hen voeren we de voorbereidende gesprekken over de verkoop. Het vervolgproces hangt af van het besluit van de raad.’ Over de bestemming van bewoners die door sociale problematiek niet in een woonwijk kunnen wonen, kan de wethouder nog niet zoveel zeggen. ‘Mensen die bij ons bekend zijn en een zorgvraag hebben, kunnen zich bij ons melden. Dan kunnen we samen –mocht daar behoefte aan zijn- kijken naar een passende oplossing.’