‘Hoe moeten we nog een bloemetje brengen?’
Graf opa en oma ‘verdwenen’
RODEN – Woedend is hij. Emotioneel ook. Ben Willems uit Blauwestad. Het graf van zijn opa en oma is namelijk ‘verdwenen’. Weg. De namen Geert en Aafke lijken wel van de aardbodem verdwenen. Het zerk met de namen lag op de begraafplaats in Roden ergens in het gras. Afgezaagd. Tussen de rommel. De resten van zijn grootouders zijn ‘geschud’ en slechts het onderstel van de grafsteen is gebleven. Daar bovenop is een nieuwe steen geplaatst met een andere naam. En dus ligt er – hoe luguber dat ook klinkt- een ‘nieuw’ lijk bovenop de resten van Ben’s opa en oma. ‘Dit kan kennelijk in de gemeente Noordenveld’, zegt Ben, die woensdagavond bij de ombudscommissie van Noordenveld zat. Die commissie zal over drie weken advies aan de gemeente uitbrengen.
Op de begraafplaats in Roden lagen de familieleden Geert en Aafke, Henk en Jan en Jeltje bij elkaar. Tot eind 2014. ‘Mijn zus, ze is 88 jaar, ontdekte toen dat het graf van mijn opa overhoop was gehaald. Het zerk lag meters verderop in het gras. Was er afgezaagd. Ze belde me meteen, ik belde uiteraard direct met de gemeente Noordenveld. Bovendien heb ik de Ombudsman een brief geschreven. Die liet weten dat ik toch echt bij de gemeente moet zijn.’
De situatie was lang als volgt. Jantje Bosma was de rechthebbende van het graf van Ben’s opa en oma. Toen Jantje overleed, stuurde de gemeente brieven naar de heer Bosma. Bosma reageerde, zegt de gemeente, nergens op. ‘Ik heb ook met Bosma gesproken en hij zegt dat hij wel degelijk gebeld heeft met de gemeente. Bosma had gewoon rechthebbende willen blijven. En anders had hij pas na overleg met de familie besloten wat nu met het graf te doen.’ Omdat Bosma vanuit gemeenteogen dus niet reageerde, bleek de gemeente bereid het graf aan Henk over te doen. Henk meldde zich aan de balie van het gemeentehuis en werd binnen twee dagen (!) rechthebbende. ‘Henk heeft geen of amper contact met de rest van de familie. Henk wilde geen rechthebbende worden om bloemen te brengen en het terrein te verzorgen, hij wilde het zelf bezitten en gebruiken’, zegt Ben. En dat geschiedde, ten koste dus van opa en oma. Die tellen kennelijk niet meer mee. Ook de rest van de familie wist niet dat Henk eigenaar van het graf geworden was.
Noordenveld gaf overigens geen toestemming het graf te ruimen. Het graf mocht wel geschud worden. Bij schudden worden de resten verzameld en dieper in het graf gegraven. ‘En dus ligt iemand anders bovenop opa en oma. Dat doet onnoemelijk veel pijn. Dat is echt verschrikkelijk’, zegt Ben. ‘Hoe moeten we nog een bloemetje brengen? De namen zijn weg. Er ligt iemand anders. Afschuwelijk.’
Ben zou graag zien dat de gemeente alles weer in de oorspronkelijke staat zou brengen. En dat de procedure wat betreft rechthebbenden zorgvuldiger wordt in de toekomst. Ik woon zelf niet in Noordenveld. Ik krijg dus minder mee van zaken als rechthebbenden en wat er speelt op een begraafplaats. Het is verschrikkelijk dat m’n zus van 88 jaar op deze manier met dit soort praktijken geconfronteerd wordt. Nogmaals; formeel zit je met rechthebbenden. Met kosten. Dat begrijp ik allemaal wel. Maar dit vind ik vanuit menselijk oogpunt in en in triest.’
De zitting woensdagavond voor de ombudscommissie stelde niet veel voor. Emoties, daar ging het niet om. De commissie wilde eigenlijk alleen weten wat en of de mensen van de gemeente iets verkeerd gedaan hebben. Of anders hadden kunnen handelen. Ben zelf stond met tranen in de ogen te vertellen over het graf van zijn opa en oma. Dat graf dat er niet meer is. ‘Waar moeten wij straks met de bloemen naar toe?’ vroeg hij zich hardop af.
Niemand die antwoord gaf.