‘Ieder dorp een ooievaarspaal’
LEEK – Uit alle windstreken waren ze naar De Postwagen in Tolbert opgetrokken. Honderden inwoners van het Westerkwartier, die op uitnodiging van de vier gemeenten, mee wilden denken over de toekomst van de nieuwe gemeente ‘Westerkwartier’. Na een warm welkom van avondvoorzitter en tevens beeldhouwer, muzikant en theatermaker Gert Sennema, kon het grote meedenken beginnen. In groepen verdeeld over beide uiteinden in de grote zalen, anderen naar Farm house, Little House, De Wissel en de Tuigkamer. En er kwam wat los op de vraag van deze eerste ronde ‘Waar ben je trots op?’ Natuurlijk ging het niet om eigen auto of schoonmoeder, maar om het trots zijn op onderdelen uit eigen omgeving en Westerkwartier. Een kleine greep uit de enorme hoeveelheid inbreng van het ‘trotse’ volk. Trots op: ‘vrijwilligers, bereikbaarheid, Nienoord, samenwerking met Noordenveld, noaberschap, ambtenaren, dorpsgevoel, zwembaden, landschap, kleinschaligheid, voorzieningen in dorpen, buitengebied, sport, zondagsrust en duurzaamheid’. Extra aandacht werd er door trotse liefhebbers gevraagd voor het volgende: In het Westerkwartier zijn drie van de belangrijkste muziekcorpsen van Nederland. Verder is volgens een paardenkenner het Westerkwartier het drukst-bepaarde gebied per m2 van Nederland en als klap op de natuurlijke vuurpijl blijkt het Westerkwartier ook nog eens het mooiste landschap van het Koninkrijk der Nederlanden te bezitten. Toch een klein wonder, dat er naar aanleiding van deze drie ‘topstukken’ nog ruimte over is om te wonen. Ongetwijfeld kunt u er als lezer, net als de aanwezigen in De Postwagen, tientallen voorbeelden aan toevoegen. Avondvoorzitter Gert Sennema miste in ieder geval het trots zijn op ‘toal’. Logisch, want hij is zanger in de streektaal (Westerkwartiers – Gronings). Even later zong hij met zijn warme doorleefde stem zijn eigen ‘gebeeldhouwde’ zinnen van het lied ‘Ik was een kiend’. Na het bespreken van de belangrijkste uitkomsten van elke groep moest het antwoord op de vraag ‘Het is 2026, wat moet er dan gebeurd zijn in het Westerkwartier?’ aan het gekleurde papiertje worden toevertrouwd. Tien jaar verder, maar goed dat niemand weet hoe de wereld er dan uit ziet, of hoe het gaat met eigen familie en vrienden. Door velen in de zaal werd dan ook de pas overleden burgemeester Kor Dijkstra gemist. De herindeling, o.a. het onderwerp van deze avond, zou de laatste grote klus voor Kor Dijkstra worden. De vier gemeenten zullen het nu zonder hem tot een door hem gewenst goed einde en daarop volgend ‘Westerkwartier’ moeten brengen. Ook de tweede opdracht, ‘2026?’, liet na uitgebreid brainstormen de zwarte en rode viltstiften krassen op de gekleurde papiertjes, waarna deze net als bij de eerste ronde op een ‘Sticky Wall’ (blauwe kleefmuur) werden geplakt. Over tien jaar in 2026 wensen de meedenkers het volgende. ‘De stoptrein (Zuidhorn) moet er nog zijn, snel internet buitengebied, een Stichting Dorpsherstel Monumenten en daaraan verbonden een ‘schatkaart’ van deze goudmijntjes, bomen langs de Friesestraatweg, ambtenaar als praatpaal, een centraal gelegen gemeentehuis, terwijl een andere groep een gemeentehuis niet meer nodig vindt i.v.m. de digitale snelweg, herdenken en vieren in alle dorpen, scholen in kleine dorpen, ieder dorp een ooievaarspaal (bedoeling zal ongetwijfeld zijn dat er daardoor voldoende kinderen zullen worden bezorgd om scholen in kleine kernen in stand te houden), noaberschap, verstening in tuinen tegengaan, een gezonde levensstijl, de nieuwe gemeente moet de meest ondernemersvriendelijke van Nederland zijn en als laatste ‘Groot zijn, door klein te blijven’. Na het gezamenlijk zingen van het Westerkwartierder volkslied werd het na een avond van denken en meedenken tijd voor de welverdiende borrel en warme hapjes. De werkgroep kan los met alle ideeën en wensen en wie weet, nog studeren op het laten meedenken door jongeren. Zij zijn tenslotte de toekomstige bouwers van het ‘Westerkwartier’. ‘Ik groet u’. ‘Moi’.
