‘Ik ben bang dat we tussen wal en schip vallen’
Mantelzorgontbijt vol lekkers, maar:
RODEN – Afgelopen week werden tal van mantelzorgers verrast op een lekker ontbijtje. Gewoon omdat ze het verdienen. Leerlingen van de praktijkschool De Esborg uit Roden, docenten en vrijwilligers brachten op twee ochtenden tientallen lekkere broodjes rond in de gemeente Noordenveld. En die werden goed ontvangen.
Eddie te Veld uit Roden is mantelzorgster. Voor haar zoon Martin en voor haar man. ‘Mijn zoon heeft een licht verstandelijke beperking en woont in het Geerties Hoes in Roden. Mijn man heeft dementie en gaat drie dagen per week naar zorgboerderij Loevestein in Donderen. Onze andere zoon Willem helpt Martin ook vaak en dat is mooi. Thuis doe ik veel, zo niet alles. Mijn man is 86 jaar en geleidelijk gaat zijn verstand achteruit. Ook lichamelijk wordt hij minder. Op Loevestein heeft hij het geweldig naar zijn zin. Daar worden we echt blij van,’ laat Eddie te Veld weten.
Tinus te Veld zegt dat hij een geboren en getogen Rodenaar is. ‘Altijd in Roden gewoond en nooit vertrokken. Hier ben ik thuis. Ik heb 28 jaar in de fietsenfabriek in Nieuw Roden gewerkt. De laatste jaren voor de VUT heb ik nog vijf mooie werkzame jaren gehad in het Kindermuseum in Roden. Ik word ouder en mijn geheugen laat mij vaak in de steek. Ik kan alles niet meer zo goed onthouden. Dat betekent niet dat ik het leven van mijn vrouw wil belemmeren. Ik wil ook dat zij haar hobby’s, zoals het maken van poppenkleren vasthoudt.’ Samen aan de grote tafel was het dinsdagmorgen genieten van een ontbijtje. Drie leerlingen, allemaal meiden, brachten het ontbijtje. Welzijn in Noordenveld had de coördinatie van deze activiteit in handen. Samenwerking was er met de praktijkschool. De leerlingen hadden een ontbijtje gemaakt met een sapje, enkele belegde bolletjes en een bakje yoghurt. Het ontbijtje maakte deel uit van meerdere activiteiten in de Maand van de Mantelzorg.
Zorgen zijn er ook. De veranderingen in de Wmo met ingang van 1 januari brengen onzekere wolken voor de familie met zich mee. ‘In het komende halfjaar worden zowel mijn zoon als mijn man opnieuw geïndiceerd. Om meer te weten te komen heeft Eddie te Veld een Wmo-avond in De Brinkhof in Norg van de gemeente bijgewoond. ‘Ik ben daar niet vrolijker weggekomen. Zij konden mij geen uitsluitsel geven en dus blijft er onzekerheid over de toekomst. Kan mijn man nog naar de dagbesteding? Kan mijn zoon nog blijven wonen in het Geerties Hoes? En kan ik dat allemaal blijven betalen? Ik vind de situatie van nu heel vervelend voor ons allen. Ik ben bang dat beiden straks tussen wal en schip vallen.’