‘Ik hoop dat het bezinning en nabijheid geeft’
Beeldhouwer Gert Sennema werkt aan monument voor Annemieke
GRIJPSKERK/RODEN – Het is niet de eerste keer dat hij een monument maakt naar aanleiding van iemands dood; Gert Sennema maakte al een hoop grafmonumenten, en ‘Portaal’, het monument ter herinnering aan de Joodse bewoners van de Folkingestraat in Groningen. Maar het monument waar hij nu aan werkt, het monument naar aanleiding van de moord op Annemieke van Dijk in Roden, is toch anders. ‘Het komt dichterbij,’ vertelt de beeldhouwer. ‘Ik ken de familie aan moederszijde van Annemieke goed. Haar opa was bakker hier in het dorp en haar oom, die tegenwoordig de bakker is bij Bakker Jager, is een vriend van me. Bovendien heb ik twee dochters van rond Annemiekes leeftijd,’ zegt Sennema. ‘Bovendien is het zo’n onbegrijpelijke daad geweest. Oorlog, hoe onbegrijpelijk dat ook is, heeft een aanleiding en is daardoor iets makkelijker te begrijpen. Dit is echter niet te begrijpen.’
In april van dit jaar organiseerde Daniëlle de Vries, vriendin van Annemieke van Dijk, een benefietavond tegen zinloos geweld. De opbrengst plus een verdubbeling van de gemeente Noordenveld komen ten goede aan een kunstwerk ter nagedachtenis aan Annemieke. Sennema is er momenteel dagelijks mee bezig. Uit een blok marmer van 250 kilo houwt hij een witte ballon. Het idee voor het kunstwerk is bedacht in samenspraak met de moeder van Annemieke van Dijk. ‘Toen ik na begon te denken over het ontwerp kwam ik steeds weer witte ballonnen tegen. Ook bij de herdenking van An en Eefje, slachtoffers van Marc Dutroux, waren er duizenden witte ballonnen. Bij veel herdenkingen zie je witte ballonnen. Die ballonnen zijn gevuld met helium, waardoor ze licht zijn en opstijgen. Dit kunstwerk symboliseert een ballon gevuld met menselijke adem, waardoor deze zwaar is, en net boven de grond blijft,’ vertelt Sennema.
Sennema hoopt dat het monument, waar onder een plaatje komt met de tekst ‘Roden tegen zinloos geweld’, voor een ieder van betekenis mag zijn. ‘Uiteraard hoop ik dat het voor mensen een plek wordt om Annemieke te herdenken. Maar het mag ook van andere betekenis zijn. Tegen zinloos geweld in het algemeen.’
Tijdens het maken van het kunstwerk schiet Annemieke en de gebeurtenissen rondom haar dood regelmatig zijn gedachten binnen. ‘Ik denk regelmatig aan haar terwijl ik bezig ben met het monument. Het slijpsel van het marmer doet me soms een beetje denken aan poedersuiker, zoals ik dat in de bakkerij van haar opa vroeger zag. Maar ik denk er niet alleen maar aan. Soms moet ik ook gewoon zeer technisch naar het monument kijken en alleen maar aan het ambacht zelf denken. De kleinste imperfectie zou al maken dat het werk niet goed is, en dat moet ik natuurlijk wel zien te voorkomen,’ vertelt Sennema.
Sennema verwacht nog zo’n vijf weken bezig te zijn met het uitbikken van de ballon uit het keiharde gesteente, dat uit Italië komt. Daarna wordt deze nog volledig afgewerkt. Wanneer het monument daadwerkelijk geplaatst wordt, is nog niet bekend. ‘Dat doen we allemaal in overleg met de familie en de gemeente. Ik kan me voorstellen dat de familie dat misschien op de verjaardag van Annemieke, 18 maart, wil gaan doen. Voor die tijd is het monument wel af, dus dat zou kunnen. Maar als men het op een ander tijdstip wil doen kan dat ook. Dat is verder niet aan mij.’
Sennema is erg benieuwd wat het werk uiteindelijk doet in de omgeving waar het geplaatst wordt. ‘Het overtreft vaak mijn eigen verwachting, bijvoorbeeld doordat het licht er heel mooi op valt. De plek waar het kunstwerk komt is in ieder geval goed. Het komt tussen drie bomen te staan, op het grasveld achter de Winsinghhof. Een mooie plek,’ zegt Sennema. ‘Ik ben er met hart en ziel mee bezig. Ik hoop dat het bezinning en nabijheid geeft,’ besluit hij.
