‘Ik wil families ruimte en comfort geven in een periode die zó cruciaal is’

Anneke Siegers opent op 27 mei ‘Afscheidshuis Noordenveld’

PEIZE – Als geen ander weet ze hoe fijn het is wanneer je ontzorgt wordt tijdens een heftige periode in je leven. Mensen handvaten aanreiken om verder te kunnen tijdens ingewikkelde omstandigheden is haar vak. Haar passie. Het werd zelfs de drijfveer van Anneke Siegers om ‘Afscheidshuis Noordenveld’ op te richten. Op een wel heel bijzondere locatie gaat op 27 mei het Afscheidshuis officieel open: de achterzijde van het voormalige gemeentehuis van Peize. Een intiem afscheid van een dierbare in huiselijke setting, dat is het doel. “Ik wil een ruimte bieden waar familie en vrienden van de overledene bij elkaar kunnen zijn in een gemoedelijke ambiance. Waar ze kaarten kunnen schrijven, samen kunnen huilen, lachen, herinneringen delen of pizza eten.”

De brede houten voordeur van het oude raadhuis staat wagenwijd open donderdagochtend. Werklui sjouwen af en aan met pvc-buizen, isolatiespullen, blikken verf en andere bouwmaterialen. Anneke Siegers (40) komt de Krant vanuit het achterhuis tegemoet lopen. Stralend. Want ze ziet haar droom uitkomen. Niet zozeer dat een afscheidshuis haar ultieme droom was, zeker niet, maar het feit dat ze er hiermee kan zijn voor mensen in een moeilijke tijd maakt haar blij. “Zal ik je eerst even rondleiden?” We beginnen aan de achterkant van het statige gebouw, de plek waar het Afscheidshuis gevestigd is. “Dit wordt de entree. Hier komt de familie binnen”, wijst Anneke naar de achterdeur die vanaf de Raadhuisstraat via een breed klinkerpad bereikbaar is. “Zie je de klok daarboven? Het lijkt me geweldig om de klok te kunnen luiden, mocht iemand dat graag willen.” De hoge plafonds van het oude pand, de zwarte leisteenachtige tegels in combinatie met de witte strakke wanden en de authentieke roederamen voelen als een oase van rust. “Dit wordt de opbaarkamer”, vertelt Anneke over de lichte kamer –vanaf de entree gezien- links achterin het afscheidshuis. In de kamer ernaast kunnen familie en vrienden bij elkaar zijn. In niets voelt het als rouwruimte. Eerder als huiskamer. En dat is de bedoeling ook. Anneke wil vérder gaan dan het gebruikelijke ‘koffie, kistje, kusje’. Dat uit zich in het hele concept. Neem alleen al de naam. Afscheidshuis of aula. Warm en koud. “Exclusiviteit en privacy als in een thuissituatie, gecombineerd met de professionaliteit van een rouwcentrum”, vat Anneke in één zin haar bedoeling van het Afscheidshuis samen. “Ik wil families ruimte en comfort geven in een periode die zó cruciaal is. En een goed afscheid is doorslaggevend voor het verwerkingsproces”, weet Anneke die op termijn de kamer aan de linkerzijde van het voorhuis wil benutten als gastenverblijf voor familie van over ver. “Zodat ook zij zich dichtbij de rest van de familie voor een aantal dagen kunnen terugtrekken. Projectje voor later hoor.”

Hoewel het project uiteindelijk in een behoorlijke stroomversnelling terecht is gekomen –januari pand gekocht, 27 mei opening- verliep het voortraject iets minder soepel. De ideeën waren er. Zat zelfs. Ontstaan tijdens een gesprek met een goede vriend. Afscheid moest toch anders kunnen, daar waren ze het over eens. Persoonlijker, intiemer, dichterbij. Het idee van een afscheidshuis ontstond. Een geschikte locatie bleek echter nog best een lastige. Want het idee mag er wel zijn, alles moet ook nog maar even precies in elkaar schuiven. “Ik had veel redenen om te stoppen, maar net genoeg om door te gaan. Ging er een deur dicht, ging er ergens een raampje open, dát. Uiteindelijk belde de kerk in Peize hoever ik was met mijn plannen. Zij waren zo enthousiast, dat gaf voor mij de doorslag om door te zetten. Daarna zijn we hier gaan kijken. Toen ik hier de drempel overliep wist ik: dit is het. Alles klopte. Een geweldige locatie om een afscheidsperiode door te komen. Aanvankelijk dachten we erover om het voorste deel te verhuren, maar vrij snel wisten we dat we er zelf wilden wonen”, vertelt Anneke die het voorhuis samen met echtgenoot Bart-Jan Siegers en gezamenlijke vriend Evert Kamps gaat betrekken. Ieder z’n eigen vleugel.

Anneke is de initiator en inspirator van het prestigieuze project. Ze zet de koffie, zegt wat er gebeuren moet. Bepaalt of er een muur gesloopt moet worden maar ook de kleur van de wanden. “Ik ben wel de initiator, maar kan niet zonder Bart-Jan en Evert”, zegt ze een tikkeltje ingetogen. Bescheidenheid typeert haar. Net zoals de goedkeuring van haar vier kinderen een zegen voor haar is. Vorige week zaterdag beleefde Anneke Moederdag, vertelt ze. Toen al haar kinderen met de mouwen opgestroopt aan het klussen waren in het oude raadhuis. Die verbondenheid is belangrijk voor haar. Verbinden speelt sowieso een hoofdrol in Annekes leven. Het Afscheidshuis is er een voorbeeld van. “Ik faciliteer de accommodatie, de uitvaartleiders begeleiden de families.” Verbinding zoekt Anneke ook met het dorp. In de gezamenlijke kamer ziet ze een map op tafel liggen met informatie van de plaatselijke middenstand. Die map is er nog niet, de contacten moeten nog gelegd, maar het komt er in elk geval. “Zie het maar als een presentatiegids van lokale ondernemers. Een map waarin alles staat wat er bij een uitvaart komt te kijken. Van iets lekkers te eten tot een bezoekje aan de kapper. Familie moet terplekke pizza’s kunnen bestellen, de bloemist regelen, de kapper boeken of de testamentair executeur op bezoek laten komen.”

Er valt nog een hoop te doen tot 27 mei. Daarna is Afscheidshuis Noordenveld een feit. Kun je op een prachtige locatie afscheid nemen van je dierbare. In alle rust en vrede. En Anneke heeft haar doel bereikt: er kunnen zijn voor mensen in bijzondere omstandigheden. En stiekem is ze in haar hoofd alweer bezig met nieuwe ideeën: “iedere gemeente zou een afscheidshuis moeten hebben.” Op 27 en 28 mei houdt Anneke open dagen. Iedereen die nieuwsgierig is, mag komen kijken. Afscheidshuis Noordenveld. Raadhuisstraat 1 Peize.