“Ik wil met mijn werk vooral de stilte verbeelden….”

Kunstenaar Bep van der Vinne maaktoriginele wandobjecten in aardetinten

PASOP/MIDWOLDE – Een rustiek en redelijk berijdbaar paadje: Het onverharde weggetje naast nummer 39 aan de Pasop dat naar het atelier van kunstschilder Bep van der Vinne , huisnummer D 20, leidt. Enkele op strategische plekken geplaatste richtingbordjes zorgen er voor, dat je die route niet kunt missen. De in Amsterdam geboren maar al 38 jaar geleden naar noordelijke contreien verhuisde Van der Vinne heeft achter het woonhuis een mooi, ruim en licht atelier waar ze werkt en ook als galerie gebruikt. Redelijk recent exposeerde ze er onder de toepasselijke naam ‘Klein Contrast’ met kunst’zuster’ Eva Ouden Ampsen (www.evaoudenampsen.nl) haar bijzondere schilderijen – ‘wandobjecten van gelaagd karton in aarde tinten’. En inderdaad, dat contrasteerde mooi met Eva’s vooral kleurig ruimtelijk werk in keramiek. Nóg recenter exposeerde ze tot begin mei in Atelier 4B in Peize. De naam naam Atelier D20, waaronder Bep van der Vinne naar buiten treedt, behoeft geen nader betoog.

Nee, ze groeide niet op in een echt creatief gezin, vertelt Van der Vinne. “Maar op de lagere school was ik al goed in tekenen. Mijn ouders vonden het echter maar niks dat ik in die richting verder wilde. ‘Ga maar werken’, zeiden ze goed bedoeld. En dat deed ik. In Amsterdam leerde ik ook mijn man kennen, die daar rechten studeerde. Na ons trouwen – we hebben twee dochters – kon mijn man een baan in het noorden krijgen. We gingen daarom in eerste instantie op zoek naar een leuke, rustieke plek in Drenthe, maar we vonden die uiteindelijk in het Westerkwartier. Overigens na een tijdelijke ‘tussenstop’ in Leek, waar de kinderen op school gingen. Maar we zochten toen gestaag verder naar een mooie plek in deze regio. En die vonden we hier aan de Pasop. Het huis was een bouwval, maar we hebben het helemaal gerestaureerd, met een vrijstaand atelier voor mezelf. Heerlijk, de natuur is hier zó mooi…”

Ze voelt zich er happy en begon hier na verloop van tijd ook te schilderen. Van der Vinne: “Toen de dochters in Leek op de lagere school gingen, heb ik een toneelstuk voor de schoolavond geschreven. En och, daar heb ik en passant meteen ook maar het décor voor gemaakt. Beide, toneelstuk en décor, vielen in de smaak. En toen de dochters groter werden en we inmiddels hier op Pasop woonden, heb ik het schilderen echt opgevat. Ik ging een cursus bij Arien de Groot in Peize volgen. In die periode schilderde ik veel modellen en stillevens, abstract maar ook figuratief. En ik ging dóór. Ik volgde vervolgens de avondopleiding bij de kunstacademie Minerva, stak daar veel van de docenten op en maakte me allerlei technieken en stijlen eigen. Ik experimenteerde toen al veel. In 1986 studeerde ik af.”

Haar eerste professionele werk staat wat bescheiden tegen een wand in haar atelier opgesteld. Het is een traditioneel stilleven: een schaal met fruit. Niks mis mee, geeft Bep van der Vinne volmondig toe. Maar: “Ik heb mijn stijl inmiddels helemaal veranderd. Weet je, verouderings- en verweringsprocessen boeiden mij altijd al en toen de ‘oude’ Balkhoeve in Leek werd gerestaureerd en het op die plek een grote chaos was, heb ik er foto’s van gemaakt. In verval geraakte vaak monumentale gebouwen en huizen zijn resten van oude culturen; het zijn tekens die verwijzen naar andere tijden. Dat vind ik fascinerend. Ze tonen mij een toevallige schoonheid in een verstilde sfeer. En die schoonheid wil ik in mijn werk ‘vertalen’. Ik zoek daarbij naar zeggingskracht en dat doe ik door middel van eenvoud in kleur – ik gebruik vooral bruine verftinten en ook blauw en wit. Het door mij te beschilderen materiaal is meestal van karton, dat ik – vaak in lagen – bewerk tot de vorm die ik voor ogen heb. Mijn composities, die meestal erg bewerkelijk zijn, vormen een samenvatting van mijn gedachten en herinneringen tijdens het werkproces. Mijn uitgangspunt is dat ik de stilte wil verbeelden. Van elke compositie is het voor mij weer spannend hoe het eindresultaat zal zijn. Ik ga ook steeds meer de diepte en de ruimte in, nee, mijn ontwikkeling staat echt niet stil. Ik experimenteer nog steeds graag, wil mijn ideeën in de praktijk concretiseren. Ja, (lacht ze), dat mag wat theatraal klinken – dat ligt me ook wel – maar ik probeer elke keer weer een balans te vinden. Daarbij ben ik echt streng voor mezelf.” En ze lacht weer.

U kunt Van der Vinne’s werk bekijken op www.atelierD20.nl