‘Ik word hier zo gelukkig van’
Ex-juf Wia Havedings knutselt met vilt
RODEN – Zevenentwintig jaar stond ze voor de klas op de basisschool, waarvan de laatste jaren op OBS De Marke in Roden. En juf Wia wás populair onder de jonge smurfjes van groep 1 en 2. In 2013 nam ze –noodgedwongen- afscheid. Wia Havedings heeft een zeldzame spierziekte waardoor ze geen controle meer heeft over haar oogspieren. Omdat stilzitten voor haar geen optie was, moest ze haar leven drastisch anders inrichten. En dat doet ze met vilt. Bedenk iets, en ze maakt het. Voor scholen verzorgt ze viltclinics en ze staat op fairs. Twintig procent van haar opbrengst stort ze in de kas van de vereniging voor Autosomaal Dominante Cerebellaire Ataxie (ADCA), zoals de ziekte officieel heet, zodat er meer geld voor onderzoek beschikbaar komt.
In haar huis aan de Ceintuurbaan Zuid lijkt alles op een sprookje. Onlangs hield ze er open huis, omdat ze tijdelijk even niet op fairs kan staan door een operatie die ze onderging. Bezoek moet achterom, want de in gang is een waar herfstlandschap gecreëerd. De voordeur openzwaaien zou kunnen betekenen dat de losliggende herfstbladeren opdwarrelen en zo het zorgvuldig gedecoreerde landschap om zeep helpen. Eenmaal in de woonkamer blijkt iedere hoek een apart wereldje. Eentje waarin koning winter samen met de Kerstman de dienst uitmaakt; vilten sneeuwpoppetjes, heuse houten sleetjes, koolmeesjes met een lekkere vetbal en kerstboompjes met pailletjes als ballen, voor in de kerstboom. Op een houten kast liggen pepernootkransen met gekleurde Sinterklaasschuimpjes er tussendoor geprikt. Kleine houten 5-decemberklompjes, Delfts-blauwe en boeren-gele, staan ernaast. Compleet met een vilten worteltje erin. Minutieus zijn de kleine, gekleurde lapjes stof aan elkaar genaaid. “Ik word hier zo gelukkig van”, vertelt Wia, die de erfelijke ziekte van haar moeder heeft. “Lekker knutselen, daar ontspan ik helemaal van. Het is ook wat ik nog kán, dat besef ik me goed. Door mijn ziekte zie ik dubbel. Alleen als ik heel dicht op mijn werk zit zie ik enkel”, zegt ze een tikkeltje ingetogen. Wia is onlangs opnieuw aan haar rechteroog geopereerd. Ze ziet er weinig mee. Het beeld is troebel, zoals ze zelf zegt. “Maar dat moet nog wel wegtrekken hoor, als het goed is tenminste.” ‘Het hele jaar rond’, is het thema van haar viltcreaties. Op ieder seizoen speelt ze handig in door spulletjes te maken die op dat moment actueel zijn. Daarnaast maakt ze voor speciale gelegenheden als Kerst, Sinterklaas en Pasen ook hebbedingetjes. Voor OBS De Marke richt ze een grote kast op de gang van de kleuters in, afhankelijk van het thema wat op dat moment op de school behandeld wordt. “Ik vind het leuk dat ik op deze manier nog steeds betrokken ben bij de school. Vorig jaar ondersteunde ik ook nog bij leesgroepjes, maar dat gaat jammer genoeg niet meer. De sociale contacten zijn voor mij, naast het creatief bezig zijn, misschien wel het belangrijkst. Door op fairs te staan spreek ik veel mensen”, zegt ze terwijl ze de deur van de echtelijke slaapkamer openzwaait. Het is dat er en tweepersoonsbed staat, anders was de ruimte niet als zodanig te herkennen. Talloze sfeerlichtjes verlichten de vele kerstdecoraties die niet alleen van vilt zijn. Houten dienbladen, sommigen in de whitewash, met gekleurde kerstballen en wat kunstsneeuw erin zouden in de meeste huiskamers niet misstaan. De handgemaakte quilt met allemaal verschillende vierkante vakjes die over het bed gedrapeerd ligt, is voor veertig euro niet duur. Wie nieuwsgierig is naar de handgemaakte spulletjes van Wia, moet eens op haar website kijken: www.eenheeljaarrond.nl. Desgewenst maakt ze ook op bestelling.