‘Ik word inmiddels kotsmisselijk van Bohemian Rhapsody’
kleintje cultuur
Top 2000 onder de loep genomen door Noordenveldse muziekliefhebbers
RODEN/PEIZE – Kerst, kalkoen, oud en nieuw, carbid en – inderdaad – de Top2000: allemaal onderdelen van de decembermaand die in Nederland niet meer zijn weg te denken. ‘De lijst der lijsten’ levert ieder jaar weer een hoop vertier maar ook discussie op. Zeker onder de muziekkenners is er verdeeldheid. En dus sprak de Krant met twee van die kenners. De één – drummer Joop Hamming uit Roden – heeft vooral een voorliefde voor Rock ’n Roll. De ander – Coen de Jonge uit Peize – is een fervent jazzliefhebber. Vergeet Bohemian Rhapsody en vergeet John Lennon. Joop en Coen praten u bij over de liedjes die er hadden moeten staan, de hits die u bent vergeten en de hits die u schromelijk overschat.
Joop Hamming is inmiddels de zeventig gepasseerd, maar staat nog altijd vol in de muziekscene. De Top 2000 volgt hij ieder jaar. ‘Een fenomeen’, vindt hij. ‘In 1999 zijn ze ermee begonnen. Nu, twintig jaar later, hoort het gewoon bij het einde van het jaar. Je kunt overal lezen wanneer welk liedje komt, maar toch wordt je als luisteraar soms positief verrast. Die hele Top 2000 heeft eigenlijk niets met oud en nieuw te maken, maar is toch mooi.’ Tot zover de positieve noot. Volgens Joop valt er namelijk veel op de lijst aan te merken. ‘De heren diskjockeys uit het Westen hebben vooral een hele eigen smaak. Ze draaien hun eigen muziek op de radio’s, waardoor mensen bepaalde genres helemaal niet horen’, stelt de drummer van Johnny Dynamite and the Four Men. ‘Neem nu het piratengenre. Je doet mij er geen lol mee, maar er zijn duizenden mensen die het wél mooi vinden. In Marum staat de tent ieder jaar stampvol en kijk ook naar Jannes op de Rodermarkt. Hoeveel mensen die trekt, dat is indrukwekkend. Datzelfde geldt voor Duitse schlagermuziek. Vooral in het oosten van het land heel populair. Of een Helena Fischer, ook zo’n bekende artiest die nooit gedraaid wordt. Nogmaals: ik vind dat zelf niks, maar er zijn heel veel mensen die het wél mooi vinden. Waarom staat het er niet in?’, vraagt Joop zich af. Even later geeft hij zelf het antwoord: ‘Het is vaak dezelfde groep die stemt. Hotel California staat bijvoorbeeld altijd hoog. Denk je dat er ook maar één tiener is die daar op stemt?’.
Een artiest die volgens Joop in de Top 2000 hoort, is Garth Brooks. ‘Hij verkocht meer platen dan The Beatles, maar is in Nederland onbekend. Ken jij hem? Nee, dat dacht ik al. Ik ook niet hoor, het is dat mijn dochter mij erop wees. Omdat hij countrymuziek maakt wordt hier een beetje op neer gekeken. Maar het is toch haast te gek dat iemand die zoveel platen heeft verkocht, niet in de lijst staat?’.
Joop is overigens ‘kotsmisselijk van Bohemian Rhapsody’. ‘Begrijp me niet verkeerd: het is verschrikkelijk goed. Maar ik heb het al zo vaak gehoord.’ Wat hem betreft wordt de nieuwe nummer één California Blue van Roy Orbison. ‘Het is mij een raadsel dat dit nummer niet eens in de Top 2000 staat. Ik snap heus wel dat niet alles kan, maar dit is écht een heel goed nummer.’
Coen de Jonge uit Peize luistert ‘fragmentarisch’ naar de Top 2000. ‘Ik neem er kennis van. Het is natuurlijk een onzinlijst’, begint hij. ‘Het is een voorgekookte verzameling muziek. Als je écht een goede lijst wil maken, moet je onderzoek doen. De lijst opdelen in tijdvakken.’
Uiteraard begroot het De Jonge dat er vrijwel geen jazz in de lijst staat. ‘Louis Armstrong staat er wel in met “What a wonderful world”,terwijl dit één van zijn minste liedjes is. Veel beter had hij er in kunnen staan met “West End Blues” uit 1928. Dit liedje vormde immers de basis van de pop- en jazzmuziek.’ Ook het Nederlandstalige nummer ‘Frekie’, geschreven door Willem Wilmink en Harry Bannink en gezongen door Joost Prinsen, mag eigenlijk niet ontbreken in de lijst. Sterker nog: als het aan Coen ligt komt dit nummer zelfs op één te staan. ‘Ja, ik zou pleiten voor Frekie. Een nummer met een thema en bovenal een prachtig lied. Geschreven ook nog eens door twee Tukkers.’ Onbegrijpelijk is het volgens de jazzliefhebber dat er geen enkel nummer van Miles Davis in de lijst staat. ‘Zijn album “Kind of Blue” is het meest verkochte jazzalbum ooit. Een nummer zoals “So What” zou op z’n minst in deze lijst moeten staan.’ Natuurlijk is Coen blij met Frank Sinatra die in de lijst nog wél voorkomt. ‘Hij staat er vast in met “New York, New York”. Over plaatsnamen gesproken: ook “I left my heart in San Fransisco” van Tony Bennett zal er in staan. Eigenlijk mag “Lonely Town” ook niet ontbreken.’
Ook recentelijk is mooie jazzmuziek gemaakt, onder andere door Bob Dylan. ‘In 2017 zong hij “I could have told you”, origineel van Frank Sinatra. Dat is een prachtig nummer, maar ook die zal wel ontbreken. Nee, wat mij betreft kan die lijst véél beter.’ Op woensdag 19 december wordt ‘de lijst der lijsten’ bekend gemaakt. De voorpret is alvast begonnen.
RODEN/PEIZE – Kerst, kalkoen, oud en nieuw, carbid en – inderdaad – de Top2000: allemaal onderdelen van de decembermaand die in Nederland niet meer zijn weg te denken. ‘De lijst der lijsten’ levert ieder jaar weer een hoop vertier maar ook discussie op. Zeker onder de muziekkenners is er verdeeldheid. En dus sprak de Krant met twee van die kenners. De één – drummer Joop Hamming uit Roden – heeft vooral een voorliefde voor Rock ’n Roll. De ander – Coen de Jonge uit Peize – is een fervent jazzliefhebber. Vergeet Bohemian Rhapsody en vergeet John Lennon. Joop en Coen praten u bij over de liedjes die er hadden moeten staan, de hits die u bent vergeten en de hits die u schromelijk overschat.
Joop Hamming is inmiddels de zeventig gepasseerd, maar staat nog altijd vol in de muziekscene. De Top 2000 volgt hij ieder jaar. ‘Een fenomeen’, vindt hij. ‘In 1999 zijn ze ermee begonnen. Nu, twintig jaar later, hoort het gewoon bij het einde van het jaar. Je kunt overal lezen wanneer welk liedje komt, maar toch wordt je als luisteraar soms positief verrast. Die hele Top 2000 heeft eigenlijk niets met oud en nieuw te maken, maar is toch mooi.’ Tot zover de positieve noot. Volgens Joop valt er namelijk veel op de lijst aan te merken. ‘De heren diskjockeys uit het Westen hebben vooral een hele eigen smaak. Ze draaien hun eigen muziek op de radio’s, waardoor mensen bepaalde genres helemaal niet horen’, stelt de drummer van Johnny Dynamite and the Four Men. ‘Neem nu het piratengenre. Je doet mij er geen lol mee, maar er zijn duizenden mensen die het wél mooi vinden. In Marum staat de tent ieder jaar stampvol en kijk ook naar Jannes op de Rodermarkt. Hoeveel mensen die trekt, dat is indrukwekkend. Datzelfde geldt voor Duitse schlagermuziek. Vooral in het oosten van het land heel populair. Of een Helena Fischer, ook zo’n bekende artiest die nooit gedraaid wordt. Nogmaals: ik vind dat zelf niks, maar er zijn heel veel mensen die het wél mooi vinden. Waarom staat het er niet in?’, vraagt Joop zich af. Even later geeft hij zelf het antwoord: ‘Het is vaak dezelfde groep die stemt. Hotel California staat bijvoorbeeld altijd hoog. Denk je dat er ook maar één tiener is die daar op stemt?’.
Een artiest die volgens Joop in de Top 2000 hoort, is Garth Brooks. ‘Hij verkocht meer platen dan The Beatles, maar is in Nederland onbekend. Ken jij hem? Nee, dat dacht ik al. Ik ook niet hoor, het is dat mijn dochter mij erop wees. Omdat hij countrymuziek maakt wordt hier een beetje op neer gekeken. Maar het is toch haast te gek dat iemand die zoveel platen heeft verkocht, niet in de lijst staat?’.
Joop is overigens ‘kotsmisselijk van Bohemian Rhapsody’. ‘Begrijp me niet verkeerd: het is verschrikkelijk goed. Maar ik heb het al zo vaak gehoord.’ Wat hem betreft wordt de nieuwe nummer één California Blue van Roy Orbison. ‘Het is mij een raadsel dat dit nummer niet eens in de Top 2000 staat. Ik snap heus wel dat niet alles kan, maar dit is écht een heel goed nummer.’
Coen de Jonge uit Peize luistert ‘fragmentarisch’ naar de Top 2000. ‘Ik neem er kennis van. Het is natuurlijk een onzinlijst’, begint hij. ‘Het is een voorgekookte verzameling muziek. Als je écht een goede lijst wil maken, moet je onderzoek doen. De lijst opdelen in tijdvakken.’
Uiteraard begroot het De Jonge dat er vrijwel geen jazz in de lijst staat. ‘Louis Armstrong staat er wel in met “What a wonderful world”,terwijl dit één van zijn minste liedjes is. Veel beter had hij er in kunnen staan met “West End Blues” uit 1928. Dit liedje vormde immers de basis van de pop- en jazzmuziek.’ Ook het Nederlandstalige nummer ‘Frekie’, geschreven door Willem Wilmink en Harry Bannink en gezongen door Joost Prinsen, mag eigenlijk niet ontbreken in de lijst. Sterker nog: als het aan Coen ligt komt dit nummer zelfs op één te staan. ‘Ja, ik zou pleiten voor Frekie. Een nummer met een thema en bovenal een prachtig lied. Geschreven ook nog eens door twee Tukkers.’ Onbegrijpelijk is het volgens de jazzliefhebber dat er geen enkel nummer van Miles Davis in de lijst staat. ‘Zijn album “Kind of Blue” is het meest verkochte jazzalbum ooit. Een nummer zoals “So What” zou op z’n minst in deze lijst moeten staan.’ Natuurlijk is Coen blij met Frank Sinatra die in de lijst nog wél voorkomt. ‘Hij staat er vast in met “New York, New York”. Over plaatsnamen gesproken: ook “I left my heart in San Fransisco” van Tony Bennett zal er in staan. Eigenlijk mag “Lonely Town” ook niet ontbreken.’
Ook recentelijk is mooie jazzmuziek gemaakt, onder andere door Bob Dylan. ‘In 2017 zong hij “I could have told you”, origineel van Frank Sinatra. Dat is een prachtig nummer, maar ook die zal wel ontbreken. Nee, wat mij betreft kan die lijst véél beter.’ Op woensdag 19 december wordt ‘de lijst der lijsten’ bekend gemaakt. De voorpret is alvast begonnen.