In Boerakker wordt hard gewerkt aan een permanente survivalbaan

‘We hebben de kans om een unieke apenkooi te maken met twee handen aangegrepen’

BOERAKKER – Binnenkort heeft Boerakker een eigen, permanente survivalbaan. Het is de bedoeling dat de baan het slotstuk wordt van de jaarlijkse survivalrun in het dorp, maar hij zal vooral dienst doen als trainingsbaan voor de vereniging survival4all. Dat zeggen Wim Meilink, voorzitter van de stichting survivalteam Boerakker, en Henk Koster van de survivalvereniging.

Op zaterdagochtend heeft een groep van zo’n 15 mannen en vrouwen zich verzameld bij het materiaalhok van de survivalvereniging, achter multifunctioneel centrum Oomkegast. Na een kop koffie of thee gaan een paar vrouwen aan de slag met het schuren van panelen. Even verderop verrijst al een stellage bestaande uit robuuste balken. Op de grond ligt worteldoek, waaruit hier en daar stalen funderingspalen steken. Zo worden langzamerhand de contouren duidelijk van de uiteindelijke hindernisbaan.

‘De nieuwe baan is nodig, om alles goed te regelen voor de toekomst,’ zegt Henk Koster, het technische brein achter het project. ‘Nu hebben we een hindernisbaan op een privéterrein. Dat is op termijn niet houdbaar. Daarnaast is er steeds minder ruimte voor hindernissen in het buitengebied en moeten we aan steeds meer regels voldoen van de survivalbond. Daardoor komen er in Nederland steeds meer vaste banen. Deze hindernisbaan is definitiever.’

Voor een klein dorp als Boerakker, dat ongeveer 800 inwoners heeft, is survival er een grote sport. Al meer dan 25 jaar wordt hier ieder jaar een survivalrun georganiseerd, die meer dan 1000 deelnemers trekt. De survivalvereniging is iets jonger en telt ruim 150 leden. ‘Boerakker is de bakermat van de sport in de regio,’ zeggen Meilink en Koster. ‘De verenigingen in Norg en Groningen zijn bijvoorbeeld ook opgericht door leden van Boerakker.’ Bijzonder is ook dat de grondlegger van het survivallen in Boerakker, Rense de Wind, momenteel de grootste leverancier van survivalmateriaal in heel Nederland is. Hij is ook verantwoordelijk voor alle netten en pre-fab materialen van de nieuwe baan in Boerakker. Formeel is de Stichting Survivalteam Boerakker eigenaar van alle spullen. De survivalvereniging mag die gebruiken in ruil voor de bouw van de baan. ‘Maar in de praktijk is er veel overlap,’ merkt Henk Koster op.

Of de baan er wel zou komen was nog even de vraag. Al in 2017 en 2018 werden de eerste plannen gemaakt, maar een hindernisbaan van maar liefst 20 bij 60 meter en een hoogte van maximaal 7,5 meter stootte omwonenden tegen de borst. ‘Dat was ook wel terecht,’ aldus Meilink. ‘We waren heel enthousiast plannen aan het maken, maar we waren vergeten de omwonenden naar hun mening te vragen. Toen werden we op onze vingers getikt.’ Vervolgens werden samen met de omwonenden, voetbalvereniging, gemeente Westerkwartier, dorpsbelangen Boerakker-Lucaswolde en M.F.C. Oomkegast nieuwe plannen gemaakt. ‘Dat gaf ons ook de tijd om echt goede plannen te maken,’ zegt Meilink. Zo werd het parkeerprobleem opgelost, omdat omwonenden alleen een baan wilden als er ook extra parkeergelegenheid kwam. Op het terrein van het voetbalveld werden parkeerplaatsen aangelegd, waaraan ook door de gemeente werd bijgedragen. ‘Doordat de voetbalvereniging samenging met Nuis was ook meer mogelijk,’ zegt Meilink. ‘Uiteindelijk heeft het hele dorp er iets aan. Het hele project is een aanwinst voor Boerakker,’ vult Koster aan. ‘Het is een win-win-win situatie.’

De extra tijd gaf ook de mogelijkheid om het ontwerp te perfectioneren. Dat heeft tot resultaat dat de baan naar eigen zeggen anders is dan de meeste banen in Nederland. ‘Je hebt maar één keer de kans om iets unieks te maken. Doordat we de tijd hadden konden we gekke dingen bedenken. We hebben de kans om een unieke apenkooi te maken met twee handen aangegrepen.’ Meilink: ‘Een voordeel was ook dat Henk zowel een achtergrond in de sport als in de techniek heeft, daardoor kon hij zijn eigen ervaring in het ontwerp verwerken.’ Dat heeft tot resultaat dat de baan naar eigen zeggen anders is dan de meeste banen in Nederland. Waar die vaak rechttoe-rechtaan zijn, krijgt de survivalbaan in Boerakker bijzondere vormen, zoals cirkels, driehoeken, zeskanten, een piramide en een trapezium. Koster: ‘De baan is op maat gemaakt voor hoe wij in Boerakker trainen.’ Ook bevat de nieuwe baan veel verwijzingen naar de historie van de survival in het dorp, met onder andere een Tarzan-slinger, een ode aan het eikenlaantje en een knipoog naar de schutting die vroeger in het bos stond. Daarnaast zijn er rekstokken, een klimwand en een klimhuisje in het ontwerp opgenomen.

Het is de bedoeling dat de hindernisbaan de finish vormt voor de jaarlijkse survivalrun. Die ging vorig jaar niet door vanwege corona. ‘Dit jaar staat de run gepland op 9 oktober, maar of deze doorgaat is nog erg onzeker,’ zegt Wim Meilink. ‘Het seizoen 2020/2021 is eigenlijk helemaal in het water gevallen. Het zou al mooi zijn als we in oktober een klein wedstrijdje kunnen houden, alleen voor de vereniging.’ Dat de baan gebruikt kan worden voor de run is mooi, zegt Henk Koster, maar deze is vooral bedoeld voor de training: ‘Op een deel van de baan kunnen mensen met zijn vijven naast elkaar door de baan. Dat wordt de finish van de run, maar er zijn ook delen voor kinderen, technische training, groepstraining en krachtoefeningen.’

Die training is hard nodig, zeggen Meilink en Koster, omdat een survivalrun anders niet is vol te houden. ‘Survival is een combinatie van explosiviteit en duursport. Het is een algehele uitputtingsslag,’ zegt Koster. Daarin verschilt de sport ook van de populaire obstacle runs. ‘De obstacle run is de commerciële variant van survival,’ aldus Koster. ‘Survival is echt een technische sport, waarbij je moet zorgen dat je van a naar b komt in een zo kort mogelijke tijd.’ Meilink: ‘Bij de obstacle run zijn de hindernissen veel minder veeleisend. Daarbij gaat het vooral om het spektakel. Waar je bij een obstacle run nog wel wegkomt met weinig training, kom je zonder training bij een survivalrun niet verder dan de derde hindernis.’

Een survivalbaan is dan ook zeker geen speeltoestel en wanneer de hindernisbaan klaar is wordt deze niet openbaar toegankelijk. ‘Dan zou de baan maar twee meter hoog mogen zijn, terwijl een survivalbaan 4 meter hoog mag worden,’ geven Meilink en Koster aan. ‘Op een survivalbaan ben je alleen verzekerd als je lid bent van een vereniging en de baan gecontroleerd wordt door de bond.’

Koster hoopt dat de hindernisbaan in mei af is: ‘Dan willen we erop gaan trainen. Vanaf nu gaan we iedere zaterdag bouwen. Het wordt echt heel gaaf.’