Jannes en Froukje Overgoor nemen na 21 jaar afscheid van Café de Waag in Nietap

NIETAP – Ze wilden nog wel een paar jaar door, maar de coronapandemie gooide roet in het eten. Na 21 jaar stoppen Jannes en Froukje Overgoor per 1 april officieel met Café de Waag in Nietap. De Tweede Kamerverkiezingen waren de laatste activiteit in het café.

‘We vinden het belangrijk om de klanten te bedanken voor al die jaren’

Het café is leeg. Al bijna een jaar wordt er bijna niets meer georganiseerd in de Waag, met uitzondering van een korte periode in de zomer. Voor Jannes en Froukje was de coronapandemie de reden om te stoppen met de kroeg. ‘We huren het pand, waardoor we iedere maand wel de vaste lasten hebben, maar geen inkomsten. Zo gaat het niet langer,’ zegt Jannes.

In 2000 begonnen Jannes en Froukje in Nietap, nadat zij eerst een kroeg in Roden en een eethuis in Groningen hadden gehad. ‘We hebben heel wat meegemaakt hier, maar geen ruzies, geen rare dingen. Met de pinksterkermis kwamen ze hier naartoe vanuit Leek, omdat wij hier groot feest hadden met muziek. Dat veranderde toen de tenten kwamen, toen gingen ze hier vandaan allemaal daar naartoe.’

‘We hebben grote feesten hier gehad,’ vertelt Jannes. ‘Barbecues voor de Vrijbuiter, groepen miljonairs, alles kon. Dat waren mooie feesten. Eén keer hadden we een reünie van De Flint. Daar kwam 1500 man op af, die allemaal moesten eten.’ Froukje lacht: ‘Wat een werk was dat.’ Ook kwamen er bandjes optreden in de Waag, die later bekend werden, zoals Vangrail en de Tony Beljon Band. ‘Dan stond iedereen op de dansvloer,’ zegt Jannes. ‘Zelfs ik, terwijl ik normaal nooit dans. Maar als ze dan bekender werden, dan kon dat niet meer, dan werd het te duur voor ons.’

Froukje: ‘We hebben hier ook al eens een optreden gehad van Bassie en Adriaan. Die kwamen daarna gewoon hier aan de bar zitten.’ Zo heeft het echtpaar Overgoor veel meegemaakt, het is bijna teveel om te onthouden. ‘Ik weet nog wel dat hier een keer een jongen met een fiets aan de bar kwam tijdens Pinksteren. Het was heel vies, er lagen platen op de vloer, maar hij zei: ‘Hier wil ik trouwen.’ Toen hij later kwam kijken, was hij teleurgesteld dat alles weer netjes was. Maar hij is hier wel getrouwd, in de stijl van de pinksterfeesten. Het was net een boerenbruiloft.’

Aan dat alles komt straks een einde. Een deel van de inboedel is al verkocht via Marktplaats. Het biljart is al verdwenen, net als de stamtafel. ‘We komen allerlei dingen tegen die we al jaren niet gezien hebben,’ zegt Jannes. ‘Spullen van het toneel en de biljartclub, duizenden borden – alles komt nu van zolder.’ In de voorste zaal staan deze dinsdag alleen de tafels, stembussen en stemhokjes klaar voor de Tweede Kamerverkiezingen. Buiten staat al een grote vlag die aangeeft dat hier een stembureau gevestigd is. ‘Dat wordt wel een probleem als we straks definitief gesloten zijn,’ zegt Jannes. ‘Dan is er geen geschikte locatie meer in Nietap voor dit soort dingen.’

Een man en vrouw komen het café binnen, de stempassen in de hand. Jannes legt uit dat zij voor het vroegstemmen in het gemeentehuis moeten zijn en dat er pas op woensdag in het café kan worden gestemd. ‘Het zal wel een gemis worden als de kroeg straks weg is,’ zeggen de kiezers, voordat zij het café verlaten.

De Waag heeft een belangrijke functie in het dorp. Al sinds de achttiende eeuw is hier een herberg en café gevestigd. ‘Het toneel, biljart, de maatschappij tot nut van ’t algemeen, de kaartclub, de visclub, de soos , de vereniging van eigenaren van de Liekeblom en Thedemaborg – alle verenigingen hadden hier hun bijeenkomsten,’ zeggen Jannes en Froukje. ‘Die kunnen straks nergens meer naartoe. Dat is wel een gemis voor het dorp.’

Wat er straks gaat gebeuren met de Waag weten Jannes en Froukje niet. ‘We denken dat er appartementen in komen. De huidige eigenaar wil er ook wel weer een kroeg in hebben, omdat het voor het dorp belangrijk is dat er ruimtes kunnen worden gehuurd. Maar ja, het blijft een oud pand waar veel aan moet gebeuren – het dak is slecht, er is enkel glas en weinig isolatie.’

‘Het huis zal ik niet missen,’ zegt Froukje. ‘Maar de mensen wel. De aanloop ga ik het meeste missen.’ Jannes: ‘Hier had je altijd aanspraak, je kreeg altijd alle nieuwtjes mee.’ Een groot afscheid zit er nu vanwege de coronapandemie niet in. ‘We hadden 200 à 300 vaste klanten. Die kunnen we niet allemaal in ons nieuwe appartement in Roden ontvangen,’ zegt Jannes. ‘Maar we vinden het wel heel belangrijk om de klanten te bedanken voor al die jaren,’ vult Froukje aan.

Het zal wennen zijn voor Jannes en Froukje om niet meer het café te bestieren. ‘Ik kan niet zo goed stil zitten,’ aldus Jannes. Froukje: ‘Hier hadden we nooit vrij, er was altijd wel werk.’ Gelukkig hebben ze een mooie camper, waarmee ze straks op pad kunnen. Een eerste tripje staat al gepland: ‘Naar Brabant, om iets van de inboedel van het café weg te brengen.’