Jur Engels neemt na 38 jaar afscheid van de gemeente Leek
actueel
Geboren in Zuidbroek, op zijn plaats in Tolbert
TOLBERT – De gemeente Leek maakt zich op voor de herindeling. Met de komst van een nieuwe gemeente, neemt het direct ook afscheid van het huidige college. Maar naast het vertrek van de burgemeester en wethouders van Leek, zullen ook enkele lang dienende ambtenaren afscheid nemen van hun vak. Neem Jur Engels. Geboren en getogen in Zuidbroek, maar inmiddels al zolang woonachtig en werkzaam in de gemeente Leek, dat hij een bekend gezicht is geworden binnen de gemeente. Na 38 jaar trouwe dienst bij de gemeente Leek, neemt de Tolberter nu afscheid. De communicatiemedewerker maakte door de jaren heen hoogte- en dieptepunten mee. In gesprek met de Krant blikt hij terug op tijd op het Leekster gemeentehuis. Vooruitblikken op de herindeling. Stemt het Jur Engels (65) somber? Dat valt mee. ‘Een week voor de herindeling word ik 66. De herindeling is een goed moment om afscheid te nemen’, stelt Jur. ‘Daarnaast hoef ik mij niet te vervelen. Ik doe al veel vrijwilligerswerk. Zing nog bij In-Between, doe wat PR-dingetjes bij de CazemierBoerderij en Museum Nienoord en ben voorzitter van het Nut Departement Vredewold-Leek.’ Weliswaar woonachtig in Zuidbroek, Jur werd in Noordbroek opgeleid tot onderwijzer. ‘In die tijd kreeg je niet zo makkelijk een baan in het onderwijs, terwijl ze nu om onderwijzers staan te springen. In Noordbroek was ik leraar op een hele kleine school. Later ben ik nog leraar geweest in Zuidbroek, waar ik ook in de culturele raad zat.’ Dat culturele zat er al vroeg in bij Jur, zo vertelt hij. Altijd was hij al geïnteresseerd in cultuur in de breedste zin van het woord. Vanuit die culturele achtergrond solliciteerde Jur bij de gemeente Leek. ‘Tot mijn verrassing werd ik aangenomen als ambtenaar culturele zaken. Toen ik begon was ik half in dienst van de gemeente en half bezig voor de Culturele Raad Leek. Die functie werd later in de crisis opgeheven. Dat vond ik erg jammer, maar het was niet uit luxe. Voor Leek was het knijpen. Als het geld er niet is, moet een gemeente zo’n beslissing nemen.’ Na het opheffen van die functie werkte Jur een half jaar op Nienoord. Toen er iemand wegging op de afdeling communicatie, solliciteerde Jur op die functie. Het bleek voor hem een uitstekende functie. Als oud-correspondent van het Nieuwsblad van het Noorden, had hij zo zijn ervaring in de communicatiewereld. ‘Het beviel direct. Ik was toch altijd al met taal bezig en toen ik begon bij communicatie, had dat nog veel raakvlakken met culturele zaken. Eigenlijk was het een combinatie van (pers)voorlichting en culturele zaken.’ De persvoorlichting zag er destijds nog heel anders uit dan tegenwoordig, herinnert Jur zich. ‘Vroeger belde je de pers gewoon, of stuurden wij een brief. Toen waren de lijntjes korter, maar gebeurde er ook minder. Tegenwoordig gaat er een e-mail uit naar alle media in de maillijst en heeft iedereen het direct binnen. Er gaan als vanzelfsprekend ook meer persberichten uit dan vroeger.’ Naast zijn werk als communicatiemedewerker, heeft Jur een organiserende rol binnen de gemeente. ‘Hierdoor kom je overal en spreek je veel mensen. Met iedere dorpsvereniging had ik contact en dat contact is leuk.’ Als Jur dan toch één hoogtepunt moet noemen, dan is dat het Koninklijk bezoek in 2013. ‘Koning Willem-Alexander en koningin Máxima kwamen kort na de inhuldiging naar Leek. Onder hoge druk moesten wij een programma maken. Dat was aanpoten. Twee hele intensieve maanden volgden, maar uiteindelijk verliep het uitstekend. Voor mij was het een leuke, maar tegelijk ook verdrietige periode. Zo overleed mijn moeder in die twee maanden. Het stralende weer in een slechte periode bleef mij bij. Een hele heftige periode.’ Als bedankje voor het coördineren van het bezoek, werd Jur samen met collega Dick Bronsema uitgenodigd op Paleis Noordeinde, waar de Gouden Koets bij Jur ‘over de tenen reed’, zoals hij het zelf zegt. Iets wat Jur altijd is bijgebleven, was het plotselinge overlijden van collega Jan Kooistra. Net als Jur was Jan verzot op cultuur. ‘Ik moest mij op maandagochtend bij Jan altijd verantwoorden of ik wel iets leuks had gedaan’, lacht Jur. ‘Hij vroeg dan welk boek ik had gelezen en gaf me tips voor een ander boek. Zijn overleden was een hele schok voor mij. Hij overleed op 53-jarige leeftijd, terwijl hij zijn 25-jarig huwelijksjubileum vierde op Schiermonnikoog. Dat heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Het is voor mij een persoonlijk dieptepunt in mijn werkzame loopbaan.’ Nu de gemeente Leek in de grotere gemeente Westerkwartier opgaat, gaat er stiekem een hoop veranderen. Jur zal weliswaar als inwoner, maar niet als ambtenaar deze transitie meemaken. Wat betreft de aanstaande verkiezingen, doet hij geen uitspraken. ‘Ik heb niet echt een partij waar ik altijd iets voor gevoeld heb. Maar ik heb zeker mijn voorkeuren.’ Het verbinden van de inwoners van de gemeente Westerkwartier lijkt Jur een utopie. ‘Ik denk niet dat het nodig is om inwoners van De Wilp en Zoutkamp met elkaar te verbinden. Daar is het gebied gewoon te groot voor. Het Westerkwartier-gevoel is er zeker, maar dat uit zich op een andere manier. Men voelt zich in het Westerkwartier wel Westerkwartierder, maar dat hoeft niet te betekenen dat Zuidhorn zich met Leek bemoeit of andersom.’ Verder ziet Jur op het gebied van het Sociaal Domein nog een aantal obstakels voor de komende gemeente. In zijn periode als ambtenaar maakte hij mee dat de gemeente vaak kritiek krijgt. ‘De gemeente heeft het altijd gedaan’, stelt Jur. ‘Gelukkig heb ik als ambtenaar hier weinig last van gehad, maar het college krijgt het zeker te horen. Of het wethouderschap soms ondankbaar is? Dat denk ik wel. Er zijn periodes dat je je als wethouder beter even niet in de supermarkt kunt vertonen. Dat is het dingetje hè. Als het goed gaat hoor je ze niet, maar als het slecht gaat zit de raadszaal vol. Maar dat is logisch.’ Jurs periode bij de gemeente Leek loopt bijna ten einde. Zijn rol in het verenigingsleven van Tolbert en omstreken is nog lang niet uitgespeeld. Een terugkeer naar Zuidbroek? ‘Ik kom er nog regelmatig, maar hoef hier niet weg. Ik voel mij een gemeente Leekster en zit op mijn plek in Tolbert.’
TOLBERT – De gemeente Leek maakt zich op voor de herindeling. Met de komst van een nieuwe gemeente, neemt het direct ook afscheid van het huidige college. Maar naast het vertrek van de burgemeester en wethouders van Leek, zullen ook enkele lang dienende ambtenaren afscheid nemen van hun vak. Neem Jur Engels. Geboren en getogen in Zuidbroek, maar inmiddels al zolang woonachtig en werkzaam in de gemeente Leek, dat hij een bekend gezicht is geworden binnen de gemeente. Na 38 jaar trouwe dienst bij de gemeente Leek, neemt de Tolberter nu afscheid. De communicatiemedewerker maakte door de jaren heen hoogte- en dieptepunten mee. In gesprek met de Krant blikt hij terug op tijd op het Leekster gemeentehuis. Vooruitblikken op de herindeling. Stemt het Jur Engels (65) somber? Dat valt mee. ‘Een week voor de herindeling word ik 66. De herindeling is een goed moment om afscheid te nemen’, stelt Jur. ‘Daarnaast hoef ik mij niet te vervelen. Ik doe al veel vrijwilligerswerk. Zing nog bij In-Between, doe wat PR-dingetjes bij de CazemierBoerderij en Museum Nienoord en ben voorzitter van het Nut Departement Vredewold-Leek.’ Weliswaar woonachtig in Zuidbroek, Jur werd in Noordbroek opgeleid tot onderwijzer. ‘In die tijd kreeg je niet zo makkelijk een baan in het onderwijs, terwijl ze nu om onderwijzers staan te springen. In Noordbroek was ik leraar op een hele kleine school. Later ben ik nog leraar geweest in Zuidbroek, waar ik ook in de culturele raad zat.’ Dat culturele zat er al vroeg in bij Jur, zo vertelt hij. Altijd was hij al geïnteresseerd in cultuur in de breedste zin van het woord. Vanuit die culturele achtergrond solliciteerde Jur bij de gemeente Leek. ‘Tot mijn verrassing werd ik aangenomen als ambtenaar culturele zaken. Toen ik begon was ik half in dienst van de gemeente en half bezig voor de Culturele Raad Leek. Die functie werd later in de crisis opgeheven. Dat vond ik erg jammer, maar het was niet uit luxe. Voor Leek was het knijpen. Als het geld er niet is, moet een gemeente zo’n beslissing nemen.’ Na het opheffen van die functie werkte Jur een half jaar op Nienoord. Toen er iemand wegging op de afdeling communicatie, solliciteerde Jur op die functie. Het bleek voor hem een uitstekende functie. Als oud-correspondent van het Nieuwsblad van het Noorden, had hij zo zijn ervaring in de communicatiewereld. ‘Het beviel direct. Ik was toch altijd al met taal bezig en toen ik begon bij communicatie, had dat nog veel raakvlakken met culturele zaken. Eigenlijk was het een combinatie van (pers)voorlichting en culturele zaken.’ De persvoorlichting zag er destijds nog heel anders uit dan tegenwoordig, herinnert Jur zich. ‘Vroeger belde je de pers gewoon, of stuurden wij een brief. Toen waren de lijntjes korter, maar gebeurde er ook minder. Tegenwoordig gaat er een e-mail uit naar alle media in de maillijst en heeft iedereen het direct binnen. Er gaan als vanzelfsprekend ook meer persberichten uit dan vroeger.’ Naast zijn werk als communicatiemedewerker, heeft Jur een organiserende rol binnen de gemeente. ‘Hierdoor kom je overal en spreek je veel mensen. Met iedere dorpsvereniging had ik contact en dat contact is leuk.’ Als Jur dan toch één hoogtepunt moet noemen, dan is dat het Koninklijk bezoek in 2013. ‘Koning Willem-Alexander en koningin Máxima kwamen kort na de inhuldiging naar Leek. Onder hoge druk moesten wij een programma maken. Dat was aanpoten. Twee hele intensieve maanden volgden, maar uiteindelijk verliep het uitstekend. Voor mij was het een leuke, maar tegelijk ook verdrietige periode. Zo overleed mijn moeder in die twee maanden. Het stralende weer in een slechte periode bleef mij bij. Een hele heftige periode.’ Als bedankje voor het coördineren van het bezoek, werd Jur samen met collega Dick Bronsema uitgenodigd op Paleis Noordeinde, waar de Gouden Koets bij Jur ‘over de tenen reed’, zoals hij het zelf zegt. Iets wat Jur altijd is bijgebleven, was het plotselinge overlijden van collega Jan Kooistra. Net als Jur was Jan verzot op cultuur. ‘Ik moest mij op maandagochtend bij Jan altijd verantwoorden of ik wel iets leuks had gedaan’, lacht Jur. ‘Hij vroeg dan welk boek ik had gelezen en gaf me tips voor een ander boek. Zijn overleden was een hele schok voor mij. Hij overleed op 53-jarige leeftijd, terwijl hij zijn 25-jarig huwelijksjubileum vierde op Schiermonnikoog. Dat heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Het is voor mij een persoonlijk dieptepunt in mijn werkzame loopbaan.’ Nu de gemeente Leek in de grotere gemeente Westerkwartier opgaat, gaat er stiekem een hoop veranderen. Jur zal weliswaar als inwoner, maar niet als ambtenaar deze transitie meemaken. Wat betreft de aanstaande verkiezingen, doet hij geen uitspraken. ‘Ik heb niet echt een partij waar ik altijd iets voor gevoeld heb. Maar ik heb zeker mijn voorkeuren.’ Het verbinden van de inwoners van de gemeente Westerkwartier lijkt Jur een utopie. ‘Ik denk niet dat het nodig is om inwoners van De Wilp en Zoutkamp met elkaar te verbinden. Daar is het gebied gewoon te groot voor. Het Westerkwartier-gevoel is er zeker, maar dat uit zich op een andere manier. Men voelt zich in het Westerkwartier wel Westerkwartierder, maar dat hoeft niet te betekenen dat Zuidhorn zich met Leek bemoeit of andersom.’ Verder ziet Jur op het gebied van het Sociaal Domein nog een aantal obstakels voor de komende gemeente. In zijn periode als ambtenaar maakte hij mee dat de gemeente vaak kritiek krijgt. ‘De gemeente heeft het altijd gedaan’, stelt Jur. ‘Gelukkig heb ik als ambtenaar hier weinig last van gehad, maar het college krijgt het zeker te horen. Of het wethouderschap soms ondankbaar is? Dat denk ik wel. Er zijn periodes dat je je als wethouder beter even niet in de supermarkt kunt vertonen. Dat is het dingetje hè. Als het goed gaat hoor je ze niet, maar als het slecht gaat zit de raadszaal vol. Maar dat is logisch.’ Jurs periode bij de gemeente Leek loopt bijna ten einde. Zijn rol in het verenigingsleven van Tolbert en omstreken is nog lang niet uitgespeeld. Een terugkeer naar Zuidbroek? ‘Ik kom er nog regelmatig, maar hoef hier niet weg. Ik voel mij een gemeente Leekster en zit op mijn plek in Tolbert.’