K38 in het teken van zwart en wit. En alles wat daartussen zit
actueel
RODEN – De sectie beeldende kunst van Culturele Kring Roden maakt zich op voor weer een bijzondere tentoonstelling. Van vrijdag 11 november tot en met 4 december is ‘Zwart Wit...en alles wat daartussen zit’ te bewonderen in Kunstencentrum K38. Een expositie over zwart en wit dus, over licht en donker, over grijs en over meer. Een expositie met soms diepgang, met soms emotie. Hoofdrolspelers zijn de kunstenaars Coby Bos, Marchien Cordes, Wiepke Folkerts, Sjoukje Iedema, Ineke Smienk, Cor Sonke en Monique Stienstra. De opening vindt plaats op vrijdag 11 november (16.00 uur) en zal worden verricht door Age Hartsuiker van Galerie Loof en Ronald Nihot die voor de muzikale omlijsting zorgt.
Regeren is vooruitzien. Dat is de leus van de commissie van CKR belast met het organiseren van tentoonstellingen. Nu al bijvoorbeeld, staat vast welke exposities in 2018 op de agenda staan. De thema’s zijn bekend, aan de commissie van wijze vrouwen goede invulling aan het thema te geven. ‘Dat biedt voordelen’, zegt Janny Oosterheerdt. ‘En ja, we hebben vaak een boekje bij ons. Als we een kunstenaar zien die bij een thema van ons zou passen, noteren we die naam. In de aanloop naar een tentoonstelling gooien we de namen op een hoop. We brainstormen en kijken vervolgens welke kunstenaars bij elkaar passen en met welke kunstenaars we een zo compleet mogelijke invulling kunnen geven aan het thema.’ Met ‘Zwart Wit’ lijkt dat op voorhand alweer aardig gelukt. De kunstenaars zijn verschillend, maar toch ook weer niet. De één maakt werk met een boodschap, een ander vooral iets moois. Wat verbindt is de liefde voor kunst. De liefde voor zwart en wit. Coby Bos komt uit Ruinerwold maakt objecten van diverse materialen. Altijd gebruikt ze olieverf, werkt ze met lijnen en wil ze kracht en kwetsbaarheid laten zien in haar werk. ‘Ik hoop dat ik zelf kleurrijker ben dan het thema’, lacht Coby, die net als de andere deelnemers vorige week de expositieruimte kwam bekijken. ‘Ik werk lyrisch-abstract. Een beetje poëtisch. Ik hoop dat mijn werk emotie oproept.’ Marchien Cordes komt uit Westeremden. Zij werkt met oud ijzer, schroot. ‘Daar kun je zoveel mee doen’, vertelt ze. ‘Ja, noem het recycling. Ik ben al vanaf 1996 met schroot bezig. Ik heb daar iets mee. Misschien ook omdat ik zelf ook wat roestig wordt’, lacht de kunstenares, die – niet geheel verrassend gezien haar voorliefde voor schoot- herfst als favoriete seizoen heeft. Wiepke Folkerts fotografeert. Rust en ruimte vooral. Zwart en wit met soms iets van kleur. Hij werkt vooral met lange belichtingstijd en hoopt wat hij ervaart en voelt in beeld te vangen. De zee en de kust. Daar voelt hij zich op z’n gemak. ‘De kust biedt veel. Soms kom je ergens waar je al eerder geweest bent en zie je iets onherkenbaars. Dat verschil, de details, hét moment; dat probeer ik vast te leggen en te laten zien.’ Sjoukje Iedema komt uit Leeuwarden. Ze laat straks in Roden zes werken zien. Ze werkt met papier, met olieverf, tekeningen. ‘Ik doe tamelijk lang over een serie. Loop er soms jaren mee in mijn hoofd. Ik pleeg research alvorens ik aan de slag ga. Ja, daarmee maak ik het voor mezelf misschien lastiger. Ik wil leren, dingen te weten komen. Bij mij en mijn werk draait veel om bewustwording. Kunst moet iets bijdragen aan het welzijn van mensen. En ja, ik probeer diepgang in mijn werk te creëren. Mensen aan het denken te zetten. Met mijn werk wil iets vertellen. Het is aan de toeschouwer wat dat verhaal is. Kunst helpt me te ontwikkelen. Ik zie kunst als een doorgeefluik.’ Monique Stienstra speelt een thuiswedstrijd. De kunstenares uit Roden laat (grote) panelen zien. Gefotografeerde beelden op panelen, mixed media. Panelen vol herinneringen vooral, aan oorden waar ze ooit haar dagen sleet. Van New York dus tot Long Island. Panelen ook, gemaakt als verwerkingsproces. Vol emotie dus. ‘In maak mijn werk in eerste instantie voor mezelf. Deze expositie biedt me de mogelijkheid om groot te werken. Ik kijk er naar uit.’
Hoe verschillend ook, de kunstenaars vullen elkaar op voorhand toch weer aan. Een compliment voor de kunstzinnige vrouwen die het organiseren van exposities namens de CKR onderhand tot in de finesses beheersen.
Regeren is vooruitzien. Dat is de leus van de commissie van CKR belast met het organiseren van tentoonstellingen. Nu al bijvoorbeeld, staat vast welke exposities in 2018 op de agenda staan. De thema’s zijn bekend, aan de commissie van wijze vrouwen goede invulling aan het thema te geven. ‘Dat biedt voordelen’, zegt Janny Oosterheerdt. ‘En ja, we hebben vaak een boekje bij ons. Als we een kunstenaar zien die bij een thema van ons zou passen, noteren we die naam. In de aanloop naar een tentoonstelling gooien we de namen op een hoop. We brainstormen en kijken vervolgens welke kunstenaars bij elkaar passen en met welke kunstenaars we een zo compleet mogelijke invulling kunnen geven aan het thema.’ Met ‘Zwart Wit’ lijkt dat op voorhand alweer aardig gelukt. De kunstenaars zijn verschillend, maar toch ook weer niet. De één maakt werk met een boodschap, een ander vooral iets moois. Wat verbindt is de liefde voor kunst. De liefde voor zwart en wit. Coby Bos komt uit Ruinerwold maakt objecten van diverse materialen. Altijd gebruikt ze olieverf, werkt ze met lijnen en wil ze kracht en kwetsbaarheid laten zien in haar werk. ‘Ik hoop dat ik zelf kleurrijker ben dan het thema’, lacht Coby, die net als de andere deelnemers vorige week de expositieruimte kwam bekijken. ‘Ik werk lyrisch-abstract. Een beetje poëtisch. Ik hoop dat mijn werk emotie oproept.’ Marchien Cordes komt uit Westeremden. Zij werkt met oud ijzer, schroot. ‘Daar kun je zoveel mee doen’, vertelt ze. ‘Ja, noem het recycling. Ik ben al vanaf 1996 met schroot bezig. Ik heb daar iets mee. Misschien ook omdat ik zelf ook wat roestig wordt’, lacht de kunstenares, die – niet geheel verrassend gezien haar voorliefde voor schoot- herfst als favoriete seizoen heeft. Wiepke Folkerts fotografeert. Rust en ruimte vooral. Zwart en wit met soms iets van kleur. Hij werkt vooral met lange belichtingstijd en hoopt wat hij ervaart en voelt in beeld te vangen. De zee en de kust. Daar voelt hij zich op z’n gemak. ‘De kust biedt veel. Soms kom je ergens waar je al eerder geweest bent en zie je iets onherkenbaars. Dat verschil, de details, hét moment; dat probeer ik vast te leggen en te laten zien.’ Sjoukje Iedema komt uit Leeuwarden. Ze laat straks in Roden zes werken zien. Ze werkt met papier, met olieverf, tekeningen. ‘Ik doe tamelijk lang over een serie. Loop er soms jaren mee in mijn hoofd. Ik pleeg research alvorens ik aan de slag ga. Ja, daarmee maak ik het voor mezelf misschien lastiger. Ik wil leren, dingen te weten komen. Bij mij en mijn werk draait veel om bewustwording. Kunst moet iets bijdragen aan het welzijn van mensen. En ja, ik probeer diepgang in mijn werk te creëren. Mensen aan het denken te zetten. Met mijn werk wil iets vertellen. Het is aan de toeschouwer wat dat verhaal is. Kunst helpt me te ontwikkelen. Ik zie kunst als een doorgeefluik.’ Monique Stienstra speelt een thuiswedstrijd. De kunstenares uit Roden laat (grote) panelen zien. Gefotografeerde beelden op panelen, mixed media. Panelen vol herinneringen vooral, aan oorden waar ze ooit haar dagen sleet. Van New York dus tot Long Island. Panelen ook, gemaakt als verwerkingsproces. Vol emotie dus. ‘In maak mijn werk in eerste instantie voor mezelf. Deze expositie biedt me de mogelijkheid om groot te werken. Ik kijk er naar uit.’
Hoe verschillend ook, de kunstenaars vullen elkaar op voorhand toch weer aan. Een compliment voor de kunstzinnige vrouwen die het organiseren van exposities namens de CKR onderhand tot in de finesses beheersen.