‘Kinderen kijken uit naar de laatste week van hun vakantie’

||
|| Foto: ||
actueel

Prima speelweken in Roden, Leek en Boerakker

REGIO – Het is vaste prik. Traditie. De laatste week van de schoolvakanties- een periode van zes weken waarin kinderen alle regelmaat verliezen- is bestemd voor spelweken. Elk zichzelf respecterend dorp heeft er wel één. Vorige week was het zover. De Krant nam afgelopen donderdag een kijkje in Roden, Leek en in Boerakker. En het blijft toch best bijzonder dat kinderen zich verheugen op de laatste week van hun royale vakantie.

Roden, 9.45 uur
Wat ziet ze er moe uit: Wieneke Dijk, de laatste tien jaar toch wel de grote vrouw achter de organisatie van de Spelweek Noordenveld, voorheen Spelweek Roden. Moe mag ze ook zijn, want in de nacht van woensdag op donderdag werd ze gewekt door het brandalarm. En dan te bedenken dat ze geacht wordt de nacht van donderdag op vrijdag - als de kinderen mogen blijven slapen- wakker te blijven. Het deert haar niet. Vol gas gaat ze door. De nieuwe groep, in Roden werken ze in twee groepen, is pas aangekomen. Ze timmeren en schilderen hutten. ‘We hebben in totaal weer 120 kinderen ingeschreven’, zegt Wieneke. ‘Dat is het maximaal haalbare op een vrijwilligersgroep van achttien mensen. Meer kan gewoon niet.’ Het liefst praat Wieneke over de mooie dingen van de week. Niet dus over het matige weer en de toekomst van de Spelweek. ‘Veel mensen gaan er van uit dat dit de laatste keer is. Maar zover is het nog niet. Ik stop wél. Ik vind het na tien jaar echt genoeg. Binnen de organisatie zijn mensen die de spelweek voort willen zetten. Ik hoop dat dit lukt. Maar ook die mensen zijn weer volledig afhankelijk van het aantal vrijwilligers. En vrijwilligers liggen niet voor het oprapen.’ De Spelweek Noordenveld wordt gehouden in en rond het scoutinggebouw, dé uitgelezen plek voor deze activiteit. Het hout van de hutten is geleverd door de Suikerunie en Feeder One, zoals Spelweek Noordenveld de zaakjes gewoon goed voor elkaar heeft. En toch. Die toekomst. Het blijft een kwestie van net wel of net niet. ‘Of ik denk dat dit er volgend jaar nog is? Ja, nou, euh, nee… Ik weet het simpelweg niet. Ik hoop het uiteraard wel.’

Leek, 10.25 uur
In Leek weten ze hoe kinderen te enthousiasmeren en wat ziet het er gelikt uit op De Bult. De vrijwilligers zijn duidelijk herkenbaar aan de roze shirts. Nick van Putten is spreekstalmeester en als iemand kinderen op een leuke manier kan benaderen dan is Nick dat wel. Er staan een mooie tent. Toiletgebouwen. Ouders wachten met weggaan voor het traditionele openingslied – een soort van ochtendgymnastiek- afgewerkt is. Jongere en oudere kinderen dansen dat het een lust is. In Leek hebben de kinderen er zin in. En het groepje dat na een paar dagen wat minder zin heeft, is zo weer enthousiast. Vandaag gaat de bovenbouw zwemmen. Dat levert gejuich op. De jongere groep gaat verder met het vervaardigen van de hut. In Leek wordt overigens extra gelet op de veiligheid. Je treft er dus geen scherpe spijker door het hout aan. Ook de catering is dik in orde op De Bult. Er is zelfs een snoepkraam en achter de tent maakt een jongeman de barbecue alvast schoon. Hebben ze goed voor elkaar daar in Leek. Het ziet er piekfijn uit. Net iets over de ‘verspreidingsgrens’ van de Krant gaat het overigens nog een stapje verder. In Zuidhorn om precies te zijn. Daar werd ter promotie van de spelweek zelfs een videoclip opgenomen. Misschien ook een idee voor Leek.

Boerakker 11.15 uur
Roden is met 120 kinderen groot. Leek nog groter. Boerakker is klein, al doen er nog ‘gewoon’ 102 kinderen mee. Het terrein, bij Oomkegast, is wat kleiner en de zaken lopen zo op het oog wat minder gestroomlijnd dan in bijvoorbeeld Leek. Het drukt de pret niet. ‘We hebben toch maar even 102 deelnemers’, vertelt één van de begeleidsters, gehuld in een fraai Superman T-shirt. Aanvankelijk schreven zich overigens precies honderd kinderen in. Gaandeweg vroegen twee kinderen of ze alsnog mee mochten doen. En dat mocht. Natuurlijk. Vandaag treffen de kinderen het met één ding niet: het weer. Na een droge start klettert de regen gaandeweg de ochtend gestaag uit de Boerakker’ hemel. Ook dat deert de kinderen niet. Op de overdekte picknickbanken kleuren ze hun kleurplaten. Anderen – die kennelijk niet van suiker zijn- genieten van muziek en dansen in de plassen. Twee jongens zijn gewoon aan het spelen en zo vermaakt iedereen zich wel, gestroomlijnd of niet, regen of geen regen.

Conclusie: de spelweken zijn geweldig. Het geeft kinderen bovendien iets van ritme terug, ritme dat ze gedurende de vakantie volledig zijn kwijtgeraakt. Want ze gaan in de vakantie laat naar bed en staan op wanneer ze willen. Om aan de spelweek deel te nemen moest de wekker toch even weer gezet worden. En daar varen de meesters en juffen van de scholen straks weer wel bij. Kortom: de spelweek is behalve leuk ook gewoon goed voor de kinderen.

||
||

UIT DE KRANT