Kleinschalige dagbesteding moet mantelzorgers ontlasten en eenzaamheid voorkomen

Afbeelding
actueel

De Olde Hof laat gasten in hun waarde en kracht staan

 
EEN – Met de vergrijzing in Nederland, neemt ook de zorgvraag toe. Steeds vaker is er behoefte aan dagbesteding voor ouderen. Niet alleen voor de persoon in kwestie zelf, maar ook voor de eventuele mantelzorgers. Om de druk op de mantelzorgers en eenzaamheid onder ouderen te verminderen, kan dagbesteding een uitkomst zijn. Maar mensen zijn vaak terughoudend om in zee te gaan met een grote zorginstelling. De oplossing? Kleinschalige dagbesteding op een fraaie en rustgevende locatie. Gasthoeve de Olde Hof laat zien hoe zij dat willen bewerkstelligen.
De boerderij aan de Hoofdstraat in Een vormt de thuishaven van Gerke Hummel. Gerke is hovenier, was al een tijdje bezig met het ambitieuze nieuwe project wat uiteindelijk Gasthoeve de Olde Hof ging heten. Samen met zijn zus Tineke is deze Gasthoeve er inmiddels. ‘Eigenlijk ontstond het idee al zo’n vijf jaar geleden’, zegt Gerke. ‘Het leek me leuk om zelf een zorgboerderij neer te zetten. Dat heb ik eigenlijk vanuit mijn werk als hovenier al. We komen veel bij ouderen en dat contact is altijd goed geweest.’ Bij veel adressen komt Gerke als hovenier al jaren. En hij zag hoe sommige ouderen het steeds moeilijker kregen. Partners van mensen die begonnen te dementeren, veranderden in mantelzorgers. Een fulltime-job. Juist om die mantelzorgers enige verlichting te bieden, kan dagbesteding een uitkomst zijn.
Bij Gerke speelde het idee om dit op een kleinschalige manier eens op te pakken al, maar zus Tineke had er nog niet over nagedacht. ‘Ik heb altijd in de zorg gewerkt, voornamelijk in de psychiatrie. De ervaring heb ik wel, maar ondanks dat Gerke het idee al langer in zijn hoofd had, dacht ik er aanvankelijk nog niet aan om hier een rol in te gaan spelen’, zegt Tineke.
Toch schaarde Tineke zich achter het plan van Gerke en gingen de twee aan de slag. In een aparte ruimte achter het woonhuis van Gerke, werd de Gasthoeve ingericht. ‘Onze dagbesteding is vooral toegespitst op dementerende ouderen. Ook mensen met een verstandelijke beperking zouden hier terecht kunnen, maar we zetten eerst in op de ouderen. We hebben gemerkt dat hier ook voldoende vraag naar is vanuit die groep, dus zullen wij ons hier ook vooral op focussen’, aldus Tineke. Aan het aantal aanmeldingen voor de dagbesteding, merken Gerke en Tineke dat er veel behoefte is naar een manier om mantelzorgers te ontzorgen. Daarnaast neemt het aantal dementerenden natuurlijk toe. De leeftijden verschillen nogal. Zo zijn er jonge dementerenden die net de zestig zijn gepasseerd, maar ook ouderen van boven de tachtig. ‘Je merkt dat onze vorm van dagbesteding steeds populairder en bekender wordt. Het is een beetje als een olievlek, die zich langzaam uitbreidt. We begonnen in april met de eerste gast. Nu komen er steeds meer bij. En de mensen zijn enthousiast. Als men hier voor een kennismaking binnenkomt, valt vaak het woord “gezellig”. Dat willen we ook uitstralen’, zegt Tineke. ‘De gasten die hier komen hebben niet het idee dat ze in de zorg terecht komen. En dat is voor ons een groot compliment’, vult Gerke aan.
In totaal is De Gasthoeve maximaal vier dagen per week open. Een doorsnee dag begint ’s ochtends met koffie. Gerke haalt met een busje de gasten vaak al van huis op. Dat bevalt goed, zegt hij. ‘Op die manier hou je de lijntjes met de mantelzorgers kort. Zo krijg je direct te horen als er wat bijzonders is. Voor de gasten zelf is het ook fijn. Zij zien iedere dag een vertrouwd gezicht wat hen naar De Gasthoeve brengt’, aldus Gerke. Na de koffie (en met mooi weer) gaat de groep naar buiten. ‘Vooral de mannen hebben vaak de behoefte om  even buiten aan de slag te gaan’, zegt Tineke. Daarbij komt de hoveniersachtergrond van Gerke goed van pas. ‘Er is altijd iets te doen rondom het huis. Over het algemeen vindt iedereen het leuk om even bezig te gaan. Maar dat is absoluut geen verplichting. De gasten moeten niet het idee hebben dat ze aan het werk móeten’, zegt Gerke. Gedurende de dag worden er spelletjes gedaan en is er veel ruimte voor de gasten om te praten. Er is een gezamenlijke lunch (altijd warm eten) en er is een rustmoment.
Gerke en Tineke hebben weliswaar een maximum aantal gasten van acht besproken, de kans dat zij binnenkort aan hun maximum zitten is groot. Niet alleen is er behoefte naar kleinschalige dagbesteding, men weet De Gasthoeve steeds meer te vinden. ‘De mensen vinden het hier mooi. De omgeving rond het huis, de rust en de ruimte zijn een pre. Maar we moeten er zelf ook veel voor doen’, stelt Tineke. ‘De persoonlijke aandacht die wij de mensen schenken is hierbij heel belangrijk. Daarom zouden wij in de toekomst graag met vaste vrijwilligers willen werken. Mensen die bijvoorbeeld zelf gepensioneerd zijn en hier en daar willen helpen.’
Voor Gerke zijn deze bijkomstige werkzaamheden even wennen. ‘Maar ik vind het heel leuk. Je bent er veel mee bezig. Je leest over dementie en over zorg, zodat je steeds meer in je rol groeit. De omgang met deze mensen leer je hier. Ik heb me als hovenier altijd heel thuis gevoeld bij andere mensen. Hier is dat ook zo, al geeft dit een ander soort voldoening.’ Tineke heeft dan een verleden in de zorg, ook zij komt nu wekelijks in nieuwe situaties terecht. ‘Toch zie je dat het allemaal wel goed gaat. Het gaat erom dat je een gevoel hebt bij de mensen en dat je ze in hun waarde en in hun kracht laat. Dat is voor onze gasten het meest prettig.’
Overigens is het niet zo dat enkel dementerende ouderen terecht kunnen in Een. Ook ouderen die erg eenzaam zijn, kunnen hier terecht. ‘Maar dan moet die noodzaak er wel zijn’, onderstreept Tineke. ‘We hebben goed contact met de Noordenveldwerkers. Zij zijn degenen die veel bij oudere en eenzame mensen thuiskomen. Wanneer zij de noodzaak inzien, weten ze ons ook te vinden.’
De Gasthoeve is nu in ieder geval helemaal van de grond. Nu de populariteit stijgt, lijkt uitbreiding onvermijdelijk. ‘We hebben de ruimte’, zegt Gerke. ‘We willen gewoon goede zorg op maat leveren. Dat is het allerbelangrijkst.’
 

UIT DE KRANT